„Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a
Ekfraza – literacka deskrypcja dzieła sztuki – nie jest, rzecz jasna, wyłącznie dokładnym opisem artefaktu; często dotyczy również tego, czego na obrazie nie ma. W ekfrazach dzieła sztuki ulegają czasem swoistemu „ożywieniu” – narratywizacji namalowanych scen, a także uzupełnieniu ich o przed- i „po...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Lodz University Press
2021-06-01
|
Series: | Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica |
Subjects: | |
Online Access: | https://czasopisma.uni.lodz.pl/polonica/article/view/10837 |
_version_ | 1818719151557967872 |
---|---|
author | Julia Dynkowska |
author_facet | Julia Dynkowska |
author_sort | Julia Dynkowska |
collection | DOAJ |
description | Ekfraza – literacka deskrypcja dzieła sztuki – nie jest, rzecz jasna, wyłącznie dokładnym opisem artefaktu; często dotyczy również tego, czego na obrazie nie ma. W ekfrazach dzieła sztuki ulegają czasem swoistemu „ożywieniu” – narratywizacji namalowanych scen, a także uzupełnieniu ich o przed- i „poakcje” czy też o wyobrażone wypowiedzi przedstawionych postaci. Artykuł dotyczy specyficznej formy takich literackich „ożywień”, czyli tekstów, których autorzy, wykorzystując prozopopeję, oddali głos bohaterom obrazów oraz świadomym swej sztuczności (i eksponującym ją) obrazom-przedmiotom. Ciekawym (i rozbudowanym) przykładem zastosowania prozopopei jest powieść Portret P. Assouline’a. Narrację prowadzi w niej namalowana przez J.A.D. Ingres’a Betty de Rothschild. W artykule omawiam sposób i sens zastosowania tej figury retorycznej w powieści Assouline’a i zastanawiam się nad tym, czy każdy tekst literacki, w którym narratorem (dzięki prozopopei) czyni się postać z obrazu, można nazwać ekfrazą. |
first_indexed | 2024-12-17T20:02:23Z |
format | Article |
id | doaj.art-97c8eecb2a6b4046b55883bf205e9826 |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 1505-9057 2353-1908 |
language | English |
last_indexed | 2024-12-17T20:02:23Z |
publishDate | 2021-06-01 |
publisher | Lodz University Press |
record_format | Article |
series | Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica |
spelling | doaj.art-97c8eecb2a6b4046b55883bf205e98262022-12-21T21:34:25ZengLodz University PressActa Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica1505-90572353-19082021-06-01612839910.18778/1505-9057.61.0510736„Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’aJulia Dynkowska0https://orcid.org/0000-0001-7657-2679Uniwersytet Łódzki, Wydział Filologiczny, Instytut Kultury Współczesnej, Katedra Teorii Literatury, ul. Pomorska 171/173, 90-236 ŁódźEkfraza – literacka deskrypcja dzieła sztuki – nie jest, rzecz jasna, wyłącznie dokładnym opisem artefaktu; często dotyczy również tego, czego na obrazie nie ma. W ekfrazach dzieła sztuki ulegają czasem swoistemu „ożywieniu” – narratywizacji namalowanych scen, a także uzupełnieniu ich o przed- i „poakcje” czy też o wyobrażone wypowiedzi przedstawionych postaci. Artykuł dotyczy specyficznej formy takich literackich „ożywień”, czyli tekstów, których autorzy, wykorzystując prozopopeję, oddali głos bohaterom obrazów oraz świadomym swej sztuczności (i eksponującym ją) obrazom-przedmiotom. Ciekawym (i rozbudowanym) przykładem zastosowania prozopopei jest powieść Portret P. Assouline’a. Narrację prowadzi w niej namalowana przez J.A.D. Ingres’a Betty de Rothschild. W artykule omawiam sposób i sens zastosowania tej figury retorycznej w powieści Assouline’a i zastanawiam się nad tym, czy każdy tekst literacki, w którym narratorem (dzięki prozopopei) czyni się postać z obrazu, można nazwać ekfrazą.https://czasopisma.uni.lodz.pl/polonica/article/view/10837intertekstualnośćintersemiotycznośćprozopopejaekfrazaapokryfsztukajean-pierre assoulineauguste-dominique ingres |
spellingShingle | Julia Dynkowska „Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica intertekstualność intersemiotyczność prozopopeja ekfraza apokryf sztuka jean-pierre assouline auguste-dominique ingres |
title | „Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a |
title_full | „Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a |
title_fullStr | „Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a |
title_full_unstemmed | „Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a |
title_short | „Jak żywa” to "uniwersalny komunał"? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a |
title_sort | jak zywa to uniwersalny komunal o nieoczywistych zwiazkach prozopopei z ekfraza w powiesci portret pierre a assouline a |
topic | intertekstualność intersemiotyczność prozopopeja ekfraza apokryf sztuka jean-pierre assouline auguste-dominique ingres |
url | https://czasopisma.uni.lodz.pl/polonica/article/view/10837 |
work_keys_str_mv | AT juliadynkowska jakzywatouniwersalnykomunałonieoczywistychzwiazkachprozopopeizekfrazawpowiesciportretpierreaassoulinea |