دگرگونی ساختار اداری و اجتماعی ملایر از زوال ایلخانان تا سقوط صفویه
منازعات مداوم ایران با عثمانی و برآمدنِ سلسله زندیه از ملایر، جایگاه قلمرو علیشکر را در سرنوشت تاریخی ایران برجسته نموده است. یکی از نواحی قلمرو، ملایر است که با توجه به نزدیکیاش به مرکز قلمرو علیشکر، همچنین واقع‌بودن بر سرِ راههای ارتباطی شرق و غرب کشور به ویژه راه عتبات، در تحولات تاریخی نقشی قا...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Alzahra University
2017-05-01
|
| Series: | تاریخ اسلام و ایران |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://hii.alzahra.ac.ir/article_2788_c03ba3a0c45683fb18cc185d674dafa0.pdf |
| Summary: | منازعات مداوم ایران با عثمانی و برآمدنِ سلسله زندیه از ملایر، جایگاه قلمرو علیشکر را در سرنوشت تاریخی ایران برجسته نموده است. یکی از نواحی قلمرو، ملایر است که با توجه به نزدیکیاش به مرکز قلمرو علیشکر، همچنین واقع‌بودن بر سرِ راههای ارتباطی شرق و غرب کشور به ویژه راه عتبات، در تحولات تاریخی نقشی قابل توجه داشته است. به‌رغم کمبود دادههای تاریخی، این مقاله درصدد است تا ضمن معرفی اماکن جغرافیایی، به تبیینِ چگونگی دگرگونی در وضعیت اداری، فرهنگی، اجتماعی و نظامی ملایر، نتایج و عوامل مؤثر برآن بپردازد. این مقاله نشان میدهد که در نتیجة فقدان شهر بزرگ، منطقة ملایر بعد از زوال ایلخانان، به لحاظ اداری، به عنوان بخشی از قلمرو علیشکرتابعِ همدان بوده است. موقعیت ارتباطیِ مناسبِ منطقه و افتتاح راه عتبات و عبور آن از ملایر در عهد صفویه، تراکم و تجمع ایلات قزلباش در منطقه، دشت ملایر را به عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز پشتیبانی از مرزها در برابر تجاوز لشکریان عثمانی در عهد صفویه درآورده و مقدمات ظهور یک بافت قدرتمند ایلی ـ نظامی را در آنجا فراهم ساخت. |
|---|---|
| ISSN: | 2008-885X 2538-3493 |