بررسی هشت هفته تمرین استقامتی تناوبی و تداومی بر MicroRNAs های مرتبط با انتقال معکوس کلسترول در موش‌های سالمند نژاد ویستار
<strong>سالمندی با تغییراتی در کلسترول خون و به‌دنبال آن، بیماری‌های قلبی- عروقی همراه است. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر دو نوع تمرین تناوبی و تداومی بر </strong><strong>MicroRNA</strong><strong>های مرتبط با انتقال معکوس کلسترول در موش‌های سالمند بود. تعداد 30 سر موش صحرا...
| Main Authors: | , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Sport Sciences Research Institute
2018-10-01
|
| Series: | فیزیولوژی ورزشی |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://spj.ssrc.ac.ir/article_1365_7ffaadbbf0f49cb10c19a12623c62b3b.pdf |
| Summary: | <strong>سالمندی با تغییراتی در کلسترول خون و به‌دنبال آن، بیماری‌های قلبی- عروقی همراه است. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر دو نوع تمرین تناوبی و تداومی بر </strong><strong>MicroRNA</strong><strong>های مرتبط با انتقال معکوس کلسترول در موش‌های سالمند بود. تعداد 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار مسن (23 ماه) با میانگین وزنی 75/441 گرم به‌صورت تصادفی در دو گروه تمرینی و یک گروه کنترل شامل گروه تمرین تداومی (تعداد = 10)، تمرین تناوبی (تعداد = 10) و گروه کنترل (تعداد = 10) قرار گرفتند. تمرین تداومی و تناوبی شامل هشت هفته تمرین روی تردمیل و پنج روز در هفته بود که گروه تداومی تمرین را با 60 درصد سرعت بیشینه و به‌مدت 16 دقیقه در هفتة اول شروع کردند و با 70 درصد سرعت بیشینه و مدت 45 دقیقه از هفتة چهارم به بعد ادامه دادند. گروه تناوبی تمرین را با شدت 40 تا 80 درصد سرعت بیشینه از هفتة اول شروع کردند و با30 تا 110 درصد سرعت بیشینه از هفتة چهارم به بعد ادامه دادند. بعد از دورة تمرین، بیان </strong><strong>miR-33a</strong><strong> و </strong><strong>miR-144</strong><strong> و بیان ژن </strong><strong>ABCA1</strong><strong> به روش </strong><strong>RT –PCR</strong><strong> اندازه‌گیری شد. تجزیه‌وتحلیل آماری با استفاده از آزمون آنوا با سطح معناداری </strong><strong>P < 0.05</strong><strong> انجام شد. نتایج نشان داد که بیان </strong><strong>miR-33a</strong><strong> و </strong><strong>miR-144</strong><strong> در دو گروه تداومی و تناوبی نسبت به گروه کنترل کاهش داشتند؛ اما این کاهش در هر دو گروه نسبت به گروه کنترل تنها درمورد</strong><strong>miR-33a </strong><strong>معنا‌دار بود (</strong><strong>P < 0.001</strong><strong>). بیان </strong><strong>mRNA</strong><strong> ژن </strong><strong>ABCA1</strong><strong> در گروه تداومی و تناوبی پس از هشت هفته تمرین نسبت به گروه کنترل افزایش داشت؛ بااین‌وجود، این افزایـش تنـها در گـروه تناوبی نسـبت به گـروه کنتـرل مـعنـادار بـود (</strong><strong>P = 0.002</strong><strong>). بین تأثیر تمرین تناوبی و تداومی بر بیان </strong><strong>miR-33a</strong><strong> و </strong><strong>miR-144</strong><strong> تفاوت معناداری وجود نداشت؛ اما درمورد بیان </strong><strong>mRNA</strong><strong> ژن </strong><strong>ABCA1</strong><strong> تفاوت معناداری در دو گروه تداومی و تناوبی مشاهده شد (</strong><strong>P = 0.028</strong><strong>). با توجه به نتایج این مطالعه، به‌نظر می‌رسد که هر دو تمرین استقامتی تناوبی و تداومی می‌توانند باعث کاهش بیان </strong><strong>miR-33a</strong><strong> و به‌دنبال آن، افزایش بیان </strong><strong>mRNA</strong><strong> ژن </strong><strong>ABCA1</strong><strong> شوند؛ اما این افزایش در تمرین تناوبی نسبت به تمرین تداومی بیشتر است.</strong> |
|---|---|
| ISSN: | 2322-164X 2476-7050 |