Ahmed Nuri,İbn Sina'nın İsbat-ı Vacib Yöntemi
Günümüzde İbn Sînâ’nın isbât-ı vâcib hakkındaki yönteminin önsel mi deneysel mi olduğu konusunda felsefeciler arasında hararetli tartısmalar ya- pılmaktadır. Felsefecilerin çoğunluğuna göre, Aristo’yu takip eden İbn Sînâ Tanrı’nın varlığını eserden müessire giden bir yol ile açıklamaya çalışmakta- d...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | Arabic |
Published: |
Motif Yayıncılık
2015-11-01
|
Series: | Dini Araştırmalar |
Subjects: | |
Online Access: | http://dergipark.gov.tr/da/issue/4476/61707?publisher=motifyayincilik |
Summary: | Günümüzde İbn Sînâ’nın isbât-ı vâcib hakkındaki yönteminin önsel mi deneysel mi olduğu konusunda felsefeciler arasında hararetli tartısmalar ya- pılmaktadır. Felsefecilerin çoğunluğuna göre, Aristo’yu takip eden İbn Sînâ Tanrı’nın varlığını eserden müessire giden bir yol ile açıklamaya çalışmakta- dır. Bu makale, Ahmed Nuri isimli çok tanınmamış bir Osmanlı düşünürünün bu konu hakkındaki görüşlerini incelemektedir. Yazar “İsbât-ı Vâcib” başlıklı Osmanlıca yazılmış kitabında filozofların, sufilerin ve kelamcıların görüşle- rini karsılastırmalı olarak incelemektedir. Bu makalede, kitabın İbn Sînâ’nın Tanrı’nın varlığını ispat konusundaki görüşlerini içeren kısmını ele alacağım. Ahmed Nuri’ye göre İbn Sînâ, Tanrı’nın varlığının sonuçtan sebebe giden burhân-ı innî ile ispatlanamayacağını ileri sürmektedir. Aksine İbn Sînâ, ken- disinin burhan-ı sıddikin olarak adlandırdığı, sebepten sonuca giden burhân-ı limmî ile Tanrı’nın varlığını ispatlamaya çalışmaktadır. Makale, takdim, trans- kripsiyon ve sadeleştirmeden oluşan üç kısımdan müteşekkildir |
---|---|
ISSN: | 1301-966X 2602-2435 |