بررسی تأثیر تغییرات ضخامت بافت نرم بر نتایج تراکم معدنی استخوان به روش Dual-Energy X-Ray Absorptiometry (DXA)

مقدمه: ارزیابی تراکم ماده‌ی معدنی استخوان (BMD یا Bone mineral density) با استفاده از روش جذب اشعه‌ی ایکس با انرژی دوگانه (DXA یا Dual-energy X-ray absorptiometry) نقش مهمی در تشخیص و روند پاسخ به درمان پوکی استخوان ایفا می‌کند. تغییرات ضخامت بافت نرم، می‌تواند موجب خطاهای احتمالی در مقادیر استخوانی...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Mohammad Reza Salamat, Afsaneh Keshavarz, Amir Hossein Salamat, Ahmad Shanei
Format: Article
Language:fas
Published: Isfahan University of Medical Sciences 2016-06-01
Series:مجله دانشکده پزشکی اصفهان
Subjects:
Online Access:http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/5969
Description
Summary:مقدمه: ارزیابی تراکم ماده‌ی معدنی استخوان (BMD یا Bone mineral density) با استفاده از روش جذب اشعه‌ی ایکس با انرژی دوگانه (DXA یا Dual-energy X-ray absorptiometry) نقش مهمی در تشخیص و روند پاسخ به درمان پوکی استخوان ایفا می‌کند. تغییرات ضخامت بافت نرم، می‌تواند موجب خطاهای احتمالی در مقادیر استخوانی روش DXA گردد. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر بافت نرم بر تراکم استخوانی به روش DXA می‌باشد. روش‌ها: با طراحی فانتوم ستون فقرات کمری که در آن از مواد معادل استخوان (آلومینیوم) و بافت نرم (پلکسی گلاس) استفاده شد، افراد با وضعیت‌های متفاوت استخوانی (طبیعی، استئوپنی، استئوپروز) و ضخامت‌های شکمی گوناگون شبیه‌سازی شدند. تعداد 45 اسکن DXA با استفاده از دستگاه Norland XR-46 تهیه گردید. مقادیر BMD، محتوای ماده‌ی معدنی استخوان (BMC یا Bone mineral content) و ناحیه‌ی استخوانی (BA یا Bone area) از طریق ضریب همبستگی Pearson و آنالیز رگرسیون با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: آزمون همبستگی Pearson نشان داد که تغییرات ضخامت بافت نرم، با هیچ یک از کمیت‌های BMD،BMC و BA رابطه‌ی آماری معنی‌داری ندارد (050/0 < P). با استفاده از رگرسیون ناپارامتریک، مشخص شد که تغییرات بافت نرم بر روی کمیت‌های BMD و BMC تأثیر دارد (050/0 > P)، اما بر روی کمیت BA هیچ تاثیر معنی‌داری ندارد (050/0 < P). نتیجه‌گیری: تغییرات ضخامت بافت نرم، تأثیر مستقیم اندکی (کمتر از 1 درصد) بر تراکم استخوانی داشت. بنا بر این، میزان خطای ناشی از تغییرات بافت نرم در سیستم DXA مورد بررسی در این مطالعه، قابل صرف‌نظر است.
ISSN:1027-7595
1735-854X