Świsty i astma we wczesnym dzieciństwie – raport PRACTALL
Astma jest poważnym problemem zdrowotnym na świecie, choroba ta może występować u pacjentów w każ- dym wieku. Wykazano, że jedno dziecko spośród trzech ma przynajmniej jeden epizod świszczącego oddechu do 3. roku życia, stworzono więc zalecenia GINA oraz inne dotyczące postępowania w świstach u dz...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Medical Communications Sp. z o.o.
2009-09-01
|
Series: | Pediatria i Medycyna Rodzinna |
Subjects: | |
Online Access: | http://www.pimr.pl/index.php/wydawnictwa/2009-vol-5-no-3/swisty-i-astma-we-wczesnym-dziecinstwie-raport-practall?aid=491 |
Summary: | Astma jest poważnym problemem zdrowotnym na świecie, choroba ta może występować u pacjentów w każ-
dym wieku. Wykazano, że jedno dziecko spośród trzech ma przynajmniej jeden epizod świszczącego oddechu
do 3. roku życia, stworzono więc zalecenia GINA oraz inne dotyczące postępowania w świstach u dzieci.
Jednym z nich jest raport PRACTALL, przedstawiający zalecenia dla klinicznego postępowania w Europie
i Ameryce Północnej. Raport ten wyróżnia cztery rodzaje nawracających świstów w populacji dziecięcej: świsty
przemijające, świsty nieatopowe, przewlekłą astmę i ciężką nieregularną astmę. PRACTALL podkreśla, że wiek
i czynniki wyzwalające świsty są stosowane dla wyróżnienia fenotypów astmy. ERS TASK FORCE (2008 r.)
wyróżnia świsty epizodyczne i wywołane przez wiele czynników. Świsty epizodyczne to dyskretne epizody, poza
którymi dziecko jest w dobrym stanie. Fenotyp ten jest zazwyczaj powiązany w infekcjami wirusowymi układu
oddechowego. Wśród wielu czynników wywołujących świsty wymienia się alergeny, wirusy oraz dym tytoniowy.
Raport PRACTALL stwierdza, że wiek najsilniej określa fenotyp astmy w dzieciństwie oraz strategię postępowania.
U niemowląt (0-2. roku życia) wskaźnikami ciężkości procesu są przewlekłe świsty. U dzieci przedszkolnych
(3.-5. roku życia) fenotyp astmy jest ustalony na podstawie występowania świstów w ostatnim roku. Jeśli
świsty znikają między epizodami infekcji wirusowych, to prawdopodobne jest rozpoznanie astmy indukowanej
wirusami. U dzieci z dodatnimi testami skórnymi lub testami in vitro powinna być rozpoznana astma indukowana
alergenami, ponieważ atopia jest silnym czynnikiem ryzyka astmy. U niektórych dzieci rozpoznaje się
fenotyp astmy niealergicznej. Ważnym czynnikiem ryzyka astmy we wczesnym okresie dorosłego życia jest
alergiczny nieżyt nosa. Również nadreaktywność oskrzeli u dzieci nieastmatycznych jest czynnikiem ryzyka
astmy do 11. roku życia. |
---|---|
ISSN: | 1734-1531 2451-0742 |