| Summary: | Bu araştırmada, otistik bir çocuk olan Hale’nin yabancıdili olan Türkçe öğrenimi incelendi. Hale’ye altıay boyunca, bireysel özelliklerine, ihtiyaçlarına ve ilgilerine göre geliştirilen bir yabancıdil eğitim programıuygulandıve programın Hale üzerindeki etkisi değerlendirildi. Araştırmada, “durum çalışması” modeli kullanıldı. Araştırmanın verileri gözlem, görüşme ve doküman incelemesi yöntemleriyle elde edildi. Bulgulara göre, otistik bir çocuk olan Hale’nin anadili İngilizce’nin yanısıra yabancıbir dil olarak Türkçe’yi de öğrenebildiği gözlendi. Bu duruma Hale’nin 1 erken ve yoğun davranışve konuşma terapisini almışolması, 2 sistemli bir eğitime tabi tutulması, 3 anadilinde konuşmayıbilmesi, 4 zihinsel bir engelinin bulunmamasıve 5 zekasının normal veya normalin üzerinde olmasıvb faktörler etkin oldu. Diğer taraftan, Hale’nin Türkçe’yi öğrenme sürecinde yaşadığızorluklar, yabancıbir dili öğrenmenin otistik bir çocuk için kolay olmadığını, bu dili öğrenirken bir çok problemle karşılaşılabildiğini ortaya koydu. Sonuç olarak, Hale Türkçe’yi okula gidebilecek ve toplumda kendisini tek başına idare edebilecek kadar öğrenemedi. Ancak, uygulanan program sayesinde Hale, çeşitli kavramlarıve cümleleri ve bunların telaffuzunu öğrendi; Türkçe oyun oynamayı, şarkısöylemeyi ve iletişim kurmayıbaşardı; davranışlarında, sosyal ilişki ve becerilerinde ve anadilini kullanmasında gelişme kaydetti; ve sosyal iletişim ve etkileşimleri kendiliğinden başlatabilecek bir düzeye erişti.
|
|---|