Ciemna strona Polski? „Neo-noir” i kino policyjne w twórczości Patryka Vegi

Wśród najistotniejszych cech nowego kina czarnego (neo-noir) szczególną rolę pełni transkulturowy charakter tego fenomenu. We współczesnej popkulturze neo-noir stał się jedną z dominujących tendencji, łatwo adaptując się do lokalnych uwarunkowań kinematografii narodowych. Artykuł jest poświęcony je...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Magdalena Kempna-Pieniążek
Format: Article
Language:English
Published: Institute of Art of the Polish Academy of Sciences 2016-09-01
Series:Kwartalnik Filmowy
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.ispan.pl/index.php/kf/article/view/2173
Description
Summary:Wśród najistotniejszych cech nowego kina czarnego (neo-noir) szczególną rolę pełni transkulturowy charakter tego fenomenu. We współczesnej popkulturze neo-noir stał się jedną z dominujących tendencji, łatwo adaptując się do lokalnych uwarunkowań kinematografii narodowych. Artykuł jest poświęcony jednej z polskich realizacji wpisujących się w tę estetykę. Filmowa i serialowa twórczość Patryka Vegi nawiązuje do neo-noiru oraz do konwencji amerykańskiego kina policyjnego. Abstrahując od rozważań o charakterze genologicznym, autorka przygląda się specyfice tych powiązań. Czy kino policyjne w neo-noirowym wariancie stanowi w dorobku Vegi zaledwie inspirację czy też podlega ono reinterpretacji, będąc próbą zaadaptowania konwencji hollywoodzkich? A może należałoby spoglądać na twórczość reżysera jak na rodzaj imitacji modnej estetyki? Wątpliwości te autorka próbuje rozstrzygnąć, przyglądając się wybranym realizacjom Vegi, zarówno kinowym (PitBull, Służby specjalne), jak i telewizyjnym (m.in. Instynkt, Ciemna strona miasta).
ISSN:0452-9502
2719-2725