بررسی سطح سرمی اسید اوریک خون در بیماران مبتلا به سکته‌ی مغزی
مقدمه: پاره‌ای از تحقیقات اخیر ارتباط معنی‌داری را بین كاهش بروز استروك و سطح بالای اسید اوریك خون گزارش نموده‌اند. به عبارت دیگر، افزایش سطح اسید اوریك خون منجر به پایین آمدن ریسك ابتلا به استروك می‌گردد. همچنین در دوره‌ی بعد از سكته‌ی مغزی نیز بین افزایش اسید اوریك و پیامدهای بعد از آن نیز ارتباطا...
| Main Authors: | , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Isfahan University of Medical Sciences
2012-03-01
|
| Series: | مجله دانشکده پزشکی اصفهان |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/1634 |
| Summary: | مقدمه: پاره‌ای از تحقیقات اخیر ارتباط معنی‌داری را بین كاهش بروز استروك و سطح بالای اسید اوریك خون گزارش نموده‌اند. به عبارت دیگر، افزایش سطح اسید اوریك خون منجر به پایین آمدن ریسك ابتلا به استروك می‌گردد. همچنین در دوره‌ی بعد از سكته‌ی مغزی نیز بین افزایش اسید اوریك و پیامدهای بعد از آن نیز ارتباطاتی مشاهد گردیده است. در برخی مطالعات نیز نتایج ضد و نقیضی از ارتباط بین اسید اوریك خون و پیامدهای استروك گزارش گردیده است. تأثیرات متقابل اوریكوزوری با بلوكرهایی نظیر لوزارتان باعث تأثیر بهتر آن‌ها در مقایسه با آتنولول در كاهش خطر استروك می‌گردد. همچنین گزانتین اكسیداز ممكن است به علت چنین تعاملی منجر به نتیجه‌ی مطلوب‌تری در این بیماران گردد آلوپورینول مهم‌ترین مهار‌كننده‌ی گزانتین اكسیداز می‌باشد كه باعث كاهش این آنزیم در تغیرات عروقی به واسطه‌ی استرس می‌گردد. در شرایط Invitro بهبود عملكرد اندوتلیال در بیماری‌های
قلبی-عروقی به عملكرد مولكول‌های ایجادکننده‌ی التهاب و مربوط می‌گردد. تأثیر آلوپورینول در بعد از استروك هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است. بنابراین با توجه با تأثیرات متناقضی كه از اسید اوریك در مطالعات مختلف گزارش گردیده است و شیوع بالای اسید اوریسمی در جامعه‌ی ما انجام این مطالعه لازم و ضروری بود.
روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر یك مطالعه‌ی مورد-شاهدی بود كه طی آن یک گروه بیمار مبتلا به سکته‌ی مغزی و یک گروه غیر مبتلا به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند و سطح اسید اوریک هر دو گروه تعیین و با هم مقایسه گردید. اطلاعات مربوط به طرح، از طریق اندازه‌گیری سطح اسید اوریک خون بیماران مبتلا به سکته‌ی مغزی و بیماران بستری در سایر بخش‌های بیمارستان که شرایط ورود به مطالعه را داشتند تعیین گردید. در نهایت داده‌های آماری با نرم‌افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفت.
یافته‌ها: طبق نتایج به دست آمده از این مطالعه میانگین سطح اسید اوریک خون در گروه بیماران 68/2 ± 8/4 و در گروه شاهد 9/2 ± 44/6 بود و طبق آزمون Student-t سطح اوریک اسید خون در بیماران مبتلا به سکته‌ی مغزی به طور معنی‌داری پایین‌تر بود (001/0 = (P.
نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط معنی‌داری که بین سطح اسید اوریک خون و استرک به دست آمد، انجام اقدامات پیشگیری از بروز سکته‌ی مغزی در بیمارنی که سطح اسید اوریک پایین دارند و از نظر سایر عوامل خطر نیز به عنوان گروه در معرض خطر محسوب می‌گردند لازم و ضروری بنظر می‌رسد. |
|---|---|
| ISSN: | 1027-7595 1735-854X |