| Summary: | Amaç : Bu çalışmanın amacı; sağlık çalışanlarının
sessiz kaldığı konuların neler olduğunu, sessizleşme nedenlerini ve
sessizleşmenin sağlık çalışanları açısından algılanan sonuçlarını ortaya
koymaktır. Yöntem : Araştırmanın evrenini Ankara’da
faaliyet gösteren bir kamu hastanesinde görevli 884 sağlık çalışanı,
örneklemini ise 276 sağlık çalışanı (doktor, hemşire, diğer sağlık personeli ve
idari personel) oluşturmaktadır.Bulgular : Sağlık
çalışanlarının en fazla yönetsel ve örgütsel sebeplerden ötürü (3,10±0,92),
yönetim sorunları (2,65±0,96) ve çalışanların performansı (2,64±0,88)
konularında sessiz kaldıkları bulunmuştur. Sağlık çalışanları, sessizliğin
performans ve sinerjiyi engelleyen sonuçlar (3,60±0,77) doğuracağı fikrine
katıldıklarını ifade etmişlerdir. Ayrıca araştırma sonucunda; sağlık
çalışanlarının sessiz kaldıkları konular alt boyutlarından “iyileştirme
çabaları” alt boyutu yönetsel pozisyonun olup olmamasına göre, “etik konular”
alt boyutu eğitim ve göreve göre, “çalışma olanakları ve sorumluluklar” alt
boyutu yönetsel pozisyonun olup olmamasına göre, “yönetim sorunları” alt boyutu
yaş, medeni durum ve hastanede çalışma süresine göre ve “çalışanların
performansı” alt boyutu ise hastanede çalışma süresi ve yönetsel pozisyonun
olup olmamasına göre istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar göstermiştir.
Sağlık çalışanlarının sessiz kalma nedenleri alt boyutlarından “deneyim
eksikliği” alt boyutu medeni durum, eğitim ve göreve göre, “iş ile ilgili
korkular ve yalıtım korkusu” alt boyutu ise yaş, medeni durum, görev ve toplam
çalışma süresine göre istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar göstermiştir.
Son olarak; sessizliğin algılanan sonuçları alt boyutlarından “performans ve sinerjiyi
engelleyen sonuçlar” alt boyutunun göreve göre, “işgöreni mutsuz kılan
sonuçlar” alt boyutunun cinsiyet, medeni durum ve göreve göre ve “iyileşmeyi ve
gelişmeyi kısıtlayan sonuçlar” alt boyutunun ise medeni durum ve toplam çalışma
süresine göre istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar gösterdiği tespit
edilmiştir.
Sonuç : Bu
çalışma sonucunda sessizliğin en önemli nedeni yöneticilerin tavır ve
davranışları olarak bulunmuştur. Bu bağlamda, yöneticiler öncelikle işgörenlerine
değer vermeli, onları dinlemeli, sorunları ile ilgilenmeli, işe ilişkin
kaygılarını yok etmeye çalışmalıdır.
|
|---|