راهبردهای بهسازی رودخانه‌های شهری فصلی در برابر مخاطرات محیطی با رویکرد تاب‌آوری اکولوژیک

در دنیای در حال تغییر امروز، تاب‎آوری پاسخی به شرایط عبور از بحران در برابر مخاطرات محیطی است. رودخانه‏‎های شهری فصلی یکی از عوامل ایجاد مخاطرات محیطی در شهرها هستند که هویت متغیری در زمان خشکسالی و سیلابی دارند. آنها غالباً به کانال‌هایی جهت مهار سیلاب تبدیل شده‌اند و هویت اکولوژیک خود را ازدست‌داد...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: ساناز حائری, امین حبیبی, مهدی شیبانی, مهسا سعیدی زاده نائینی
Format: Article
Language:English
Published: Nazar research center for Art, Architecture & Urbanism 2022-09-01
Series:منظر
Subjects:
Online Access:http://www.manzar-sj.com/article_154393_18ca55b34481e4487aac7768b86fca76.pdf
Description
Summary:در دنیای در حال تغییر امروز، تاب‎آوری پاسخی به شرایط عبور از بحران در برابر مخاطرات محیطی است. رودخانه‏‎های شهری فصلی یکی از عوامل ایجاد مخاطرات محیطی در شهرها هستند که هویت متغیری در زمان خشکسالی و سیلابی دارند. آنها غالباً به کانال‌هایی جهت مهار سیلاب تبدیل شده‌اند و هویت اکولوژیک خود را ازدست‌داده‌اند. پژوهش درخصوص چگونگی تأثیر رویکرد تاب‎آوری جهت حفظ اکوسیستم رودخانه‏‎های فصلیِ شهری در برابر مخاطرات محیطی، بهترین راهبرد جهت تاب‎آوری منظر رودخانه‏‎های شهری فصلی و چگونگی راهکارها جهت تحقق این راهبرد، پاسخی به شرایط عبور از این بحران است. در این پژوهش در رویکرد تاب‎آوری، حوزۀ اکولوژی موردتحلیل و نقد قرار گرفته است تا رودخانه‏‎های شهری بنابر ساختار اکولوژیک خود حفظ شوند. براساس مرورادبیات تحقیق در دو حوزۀ تاب‎آوری و اکولوژی، اصول و مؤلفه‌هایی به‌دست آمده که به روش قیاسی-استنتاجی موردنقد و تحلیل قرار گرفته‌اند. در نتیجه بهترین راهبردِ کلان جهت تاب‎آوری اکولوژیک رودخانه‏‎های شهری فصلی، بهسازی رودخانه مبتنی‌بر فرایند با توجه به ساختار اکولوژیکِ اکوسیستم رودخانه است که به‌واسطۀ راهبردهایِ خُرد امکان‌پذیر می‎گردد. شناخت دلایل اصلی تخریب یا تغییراکوسیستم، تعیین فرایندهای فیزیکی و شیمیایی و بیولوژیکی، مدیریت پایدار آبخیزداری، افزایش انعطاف‌پذیری اکوسیستم رودخانه در مواجهه با مخاطرات محیطی آینده، جلوگیری از تداخل انسانی درفرایندهای طبیعی و ایجاد تعادل جدید بین نیازهای اقتصادی-اجتماعی از آن جمله هستند. دست‌آورد نهایی این پژوهش، تدوین راهکارهایی جهت ایجاد تنوع در گونه‌های گیاهی و جانوری در بستر رودخانه، ایجاد مدولاریتی در پهروهای اکولوژیکیِ اکوسیستم رودخانه، بهسازی سرویس‌های اکوسیستم رودخانه، تحدید و کنترل متغیرهای اکولوژیکی رودخانه، انطباق بهسازی رودخانه با متغیرهای کلیدی با اثرگذاری تدریجی و آهسته، تدوین قوانین مبتنی‌بر عدم تداخل انسانی در ساختار اکوسیستم رودخانه، ایجاد آگاهی فرهنگی در همین زمینه با استفاده از سرمایه‌های اجتماعی و نوآوری اکولوژیکی در ایجاد شرایط پایدار پس از بحران و اختلالات است.
ISSN:2008-7446
2008-2169