کارآیی حشره‌کشی اختلاط ایمیداکلوپرید با برخی از کنه‌کش‌ها علیه شته جالیز Aphis gossypii (Hem.: Aphididae) در شرایط آزمایشگاهی

استفاده از مخلوط آفت­کش­ها، یکی از راه­های مؤثر در کاهش هزینه­های سم­پاشی، کاهش مصرف آن­ها و جلوگیری از توسعه مقاومت در جمعیت آفات است. این در حالی است که با توجه به مخاطرات احتمالی، قبل از هرگونه توصیه به اختلاط آفت­کش­ها، می­بایست لزوم اختلاط و سازگاری­های فیزیکی و شیمیایی آن مورد بررسی دقیق قرار...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: مطلب آذربو, محمد قدمیاری, جلیل حاجی زاده, الهه شفیعی علویجه
Format: Article
Language:fas
Published: University of Guilan 2020-11-01
Series:تحقیقات آفات گیاهی
Subjects:
Online Access:https://iprj.guilan.ac.ir/article_4427_549db100f4cc4f2601215290ae02f3a4.pdf
Description
Summary:استفاده از مخلوط آفت­کش­ها، یکی از راه­های مؤثر در کاهش هزینه­های سم­پاشی، کاهش مصرف آن­ها و جلوگیری از توسعه مقاومت در جمعیت آفات است. این در حالی است که با توجه به مخاطرات احتمالی، قبل از هرگونه توصیه به اختلاط آفت­کش­ها، می­بایست لزوم اختلاط و سازگاری­های فیزیکی و شیمیایی آن مورد بررسی دقیق قرار گیرد. در این مطالعه با توجه به هم­زمانی کنترل شته جالیز و کنه­های آفت گیاهی، کارآیی حشره‌کشی ایمیداکلوپرید (SC, 35%) در اختلاط با هریک از کنه­کش­های فن­پیروکسیمیت (SC, 5%)، اسپیرودیکلوفن (SC, 24%) و اتوکسازول (EC, 10%) روی پوره‌های سن سه شته­ی جالیز مورد بررسی قرار گرفت. هم­چنین، سطح فعالیت آنزیم‌های سم­زدای استراز و گلوتاتیون اس-ترانسفراز در حشرات تیمار شده با ترکیب آفت­کش­ها اندازه‌گیری شد. آزمایش‌های زیست­سنجی با استفاده از برج پاشش انجام گرفت. میزان LC50 حشره­کش ایمیداکلوپرید به تنهایی و در ترکیب با هریک از کنه­کش­های فن­پیروکسیمیت، اسپیرودیکلوفن  و اتوکسازول به­ترتیب 41/45، 91/84، 65/44 و 94/48 میلی­گرم بر لیتر محاسبه شد. هم­چنین، برآورد شاخص ترکیب (Combination Index) نشان­دهنده‌ اثر سینرژیستی هر کدام از کنه‌کش‌های اختلاط شده با ایمیداکلوپرید در کارآیی حشره‌کشی آن بود. بالاترین فعالیت سینرژیستی در غلظت­های بالاتر از LC30 گزارش شد و با افزایش غلظت آفت‌کش­ها در تیمارهای مخلوط، مقدار شاخص CI کاهش یافت. مقایسه فعالیت آنزیم‌های سم­زدای مورد بررسی نشان داد که میزان فعالیت این آنزیم­ها در تیمارهای مخلوط ایمیداکلوپرید: فن­پیروکسیمیت و ایمیداکلوپرید: اسپیرودیکلوفن بالاتر از تیمارهای ایمیداکلوپرید به تنهایی و مخلوط ایمیداکلوپرید: اتوکسازول بود. کم­ترین شاخص CI در غلطت LC50، مربوط به مخلوط­های ایمیداکلوپرید: اتوکسازول (529/0) و ایمیداکلوپرید: اسپیرودایکلوفن (545/0) بود که نشان از اثر سینرژیستی بیش‌تر داشت. نتایج این پژوهش نشان داد که کارآیی فرمولاسیون SC ایمیداکلوپرید در اختلاط با هر یک از کنه­کش­های مورد آزمایش برای کنترل شته جالیز افزایش یافته است. این در حالی است که مخلوط ایمیداکلوپرید: اتوکسازول بیش­ترین افزایش کارآیی حشره­کشی را نشان داده است.
ISSN:2322-2409
2538-6123