Domniemany cmentarz ludności ewangelickiej i mennonickiej w Pniu w świetle badań archeologicznych

Cmentarzysko w miejscowości Pień (stanowisko 9), leżące w zachodniej części ziemi chełmińskiej, jest pozostałością jednej z nowożytnych nekropoli, na której stwierdzono groby o niejednoznacznej przynależności do określonej grupy wyznaniowej, chociaż można sądzić, że chowano tam protestantów. Ratowni...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Dariusz Poliński
Format: Article
Language:English
Published: Institute of Archaeology and Ethnology Polish Academy of Sciences 2018-01-01
Series:Kwartalnik Historii Kultury Materialnej
Subjects:
Online Access:https://journals.iaepan.pl/khkm/article/view/1017
_version_ 1818567398208307200
author Dariusz Poliński
author_facet Dariusz Poliński
author_sort Dariusz Poliński
collection DOAJ
description Cmentarzysko w miejscowości Pień (stanowisko 9), leżące w zachodniej części ziemi chełmińskiej, jest pozostałością jednej z nowożytnych nekropoli, na której stwierdzono groby o niejednoznacznej przynależności do określonej grupy wyznaniowej, chociaż można sądzić, że chowano tam protestantów. Ratownicze prace archeologiczne na tym stanowisku zostały przeprowadzone w latach 2005-2009. Nekropola była użytkowana we wczesnym średniowieczu oraz w okresie nowożytnym, zapewne od końca XVI wieku, być może nawet do przełomu XVIII i XIX w. W artykule zostały zreferowane najistotniejsze wyniki prac badawczych nad nowożytną fazą cmentarza w Pniu, w tym interpretacje niektórych zaobserwowanych zwyczajów pogrzebowych. Miało to pomóc w ustaleniu, czy teza o ewangelickim charakterze badanego cmentarza jest uzasadniona. Na podstawie przeprowadzonych badań nie jest możliwe jednoznaczne przyporządkowanie go do konkretnej grupy wyznaniowej. Jednakże niektóre elementy, a szczególnie brak dewocjonaliów, wskazują, że chowano tam protestantów (ewangelików), przypuszczalnie nawet mennonitów. Problem pobytu Olędrów oraz mennonitów w Pniu i okolicach, a także ich domniemanych pochówków na nekropoli pieńskiej, wymaga dalszych, szczegółowych studiów, przede wszystkim kwerendy w źródłach pisanych. Niezależnie od tej kluczowej kwestii, uzyskane do tej pory wyniki stanowią ważne uzupełnienie obrazu nowożytnego obrządku pogrzebowego w strefie wiejskiej ziem Polski, a mogą być znaczącym wkładem w rozwój tzw. archeologii protestantyzmu, jednego z nowych nurtów w polskiej archeologii historycznej.
first_indexed 2024-12-14T06:22:53Z
format Article
id doaj.art-a8dda99086844ca6af23b96a74b0ed37
institution Directory Open Access Journal
issn 0023-5881
2719-6496
language English
last_indexed 2024-12-14T06:22:53Z
publishDate 2018-01-01
publisher Institute of Archaeology and Ethnology Polish Academy of Sciences
record_format Article
series Kwartalnik Historii Kultury Materialnej
spelling doaj.art-a8dda99086844ca6af23b96a74b0ed372022-12-21T23:13:46ZengInstitute of Archaeology and Ethnology Polish Academy of SciencesKwartalnik Historii Kultury Materialnej0023-58812719-64962018-01-01663Domniemany cmentarz ludności ewangelickiej i mennonickiej w Pniu w świetle badań archeologicznychDariusz Poliński0Instytut Archeologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, ul. Szosa Bydgoska 44, 87-100 ToruńCmentarzysko w miejscowości Pień (stanowisko 9), leżące w zachodniej części ziemi chełmińskiej, jest pozostałością jednej z nowożytnych nekropoli, na której stwierdzono groby o niejednoznacznej przynależności do określonej grupy wyznaniowej, chociaż można sądzić, że chowano tam protestantów. Ratownicze prace archeologiczne na tym stanowisku zostały przeprowadzone w latach 2005-2009. Nekropola była użytkowana we wczesnym średniowieczu oraz w okresie nowożytnym, zapewne od końca XVI wieku, być może nawet do przełomu XVIII i XIX w. W artykule zostały zreferowane najistotniejsze wyniki prac badawczych nad nowożytną fazą cmentarza w Pniu, w tym interpretacje niektórych zaobserwowanych zwyczajów pogrzebowych. Miało to pomóc w ustaleniu, czy teza o ewangelickim charakterze badanego cmentarza jest uzasadniona. Na podstawie przeprowadzonych badań nie jest możliwe jednoznaczne przyporządkowanie go do konkretnej grupy wyznaniowej. Jednakże niektóre elementy, a szczególnie brak dewocjonaliów, wskazują, że chowano tam protestantów (ewangelików), przypuszczalnie nawet mennonitów. Problem pobytu Olędrów oraz mennonitów w Pniu i okolicach, a także ich domniemanych pochówków na nekropoli pieńskiej, wymaga dalszych, szczegółowych studiów, przede wszystkim kwerendy w źródłach pisanych. Niezależnie od tej kluczowej kwestii, uzyskane do tej pory wyniki stanowią ważne uzupełnienie obrazu nowożytnego obrządku pogrzebowego w strefie wiejskiej ziem Polski, a mogą być znaczącym wkładem w rozwój tzw. archeologii protestantyzmu, jednego z nowych nurtów w polskiej archeologii historycznej.https://journals.iaepan.pl/khkm/article/view/1017Pieńcmentarzźródłaprotestanciarcheologianowożytność
spellingShingle Dariusz Poliński
Domniemany cmentarz ludności ewangelickiej i mennonickiej w Pniu w świetle badań archeologicznych
Kwartalnik Historii Kultury Materialnej
Pień
cmentarz
źródła
protestanci
archeologia
nowożytność
title Domniemany cmentarz ludności ewangelickiej i mennonickiej w Pniu w świetle badań archeologicznych
title_full Domniemany cmentarz ludności ewangelickiej i mennonickiej w Pniu w świetle badań archeologicznych
title_fullStr Domniemany cmentarz ludności ewangelickiej i mennonickiej w Pniu w świetle badań archeologicznych
title_full_unstemmed Domniemany cmentarz ludności ewangelickiej i mennonickiej w Pniu w świetle badań archeologicznych
title_short Domniemany cmentarz ludności ewangelickiej i mennonickiej w Pniu w świetle badań archeologicznych
title_sort domniemany cmentarz ludnosci ewangelickiej i mennonickiej w pniu w swietle badan archeologicznych
topic Pień
cmentarz
źródła
protestanci
archeologia
nowożytność
url https://journals.iaepan.pl/khkm/article/view/1017
work_keys_str_mv AT dariuszpolinski domniemanycmentarzludnosciewangelickiejimennonickiejwpniuwswietlebadanarcheologicznych