سازواری ها و فرآیندهای واجی در زبان فارسی و هندی از دیدگاه خان آرزو
عصر صفوی از دوره‌های مهمّ در تاریخ زبان و ادب فارسی است که آثار ذی‌قیمتی از شعرا و ادبای جغرافیای فرهنگی این دوره به یادگار مانده است. حوزۀ فرهنگی شبه قارة هند و آسیای مرکزی، در این عهد اهمّیّت بیشتری داشته و سهم دانشمندان هند در حوزۀ لغت، نقد و زبانشناسی، گاه بیشتر از ادیبان ایرانی بوده‌است. یکی از...
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | Avestan |
| Published: |
University of Tabriz
2021-09-01
|
| Series: | زبان و ادب فارسی |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_13575_fea8338ecdaadd923a32866609491fb1.pdf |
| Summary: | عصر صفوی از دوره‌های مهمّ در تاریخ زبان و ادب فارسی است که آثار ذی‌قیمتی از شعرا و ادبای جغرافیای فرهنگی این دوره به یادگار مانده است. حوزۀ فرهنگی شبه قارة هند و آسیای مرکزی، در این عهد اهمّیّت بیشتری داشته و سهم دانشمندان هند در حوزۀ لغت، نقد و زبانشناسی، گاه بیشتر از ادیبان ایرانی بوده‌است. یکی از برجسته‌ترین چهره‌های ادبی شبه قاره، سراج الدّین علی‌خان آرزوست که با و تصنیف بیش از بیست اثر، خدمات شایانی به ادب فارسی نموده‌است. مثمر یکی از آثار ارزشمند اوست. آرزو در این کتاب در باب مسائل زبانشناسی، فرآیندهای واجی ابدال، قلب، کاهش و افزایش واجی و تصرّفات ایرانیان در واژگان عربی و هندی سخن گفته‌است. او در نگارش این اثر به کتاب المُزهر سیوطی نظر داشته‌است. آرزو از پیشگامان گسترة زبانشناسی و جزء نخستین کسانی است که به سازواری میان زبان فارسی و هندی پی برده‌است. این اثر، فصولی دربارة سازواری و توافق فارسی و عربی، فارسی و هندی و تفریس آمده و سازواری واژگان فارسی و هندی را از جهات گوناگون بررسی شده‌است و علاوه بر آن در سرتاسر این اثر، کلمات متعدّدی را به تناسب موضوعات مطرح‌شده، مثال می‌زند. در این مقاله نگارندگان برآنند که برای مخاطبان با غور در اثر یادشده، با طرح شواهد، چشم‌اندازی در زمینۀ سازواری‌های زبان فارسی و هندی ارائه دهند. |
|---|---|
| ISSN: | 2251-7979 2676-6779 |