ارتباط اخلاق و زیبایی‌شناسی در فلسفه هیوم

اخلاق و زیبایی­­شناسی همواره در مباحث فلسفه جایگاهی ویژه داشته­اند؛ معیار تشخیص و ارتباط آنها نیز از دغدغه­های فیلسوفان بوده است. اغلب فیلسوفان معتقدند این معیار، توسط عقل تعیین می­شود، اما هیوم در این­باره نظری جدید و بدیع آورده و معتقد است که آنها بر احساس و ذوق مبتنی بوده و از یک جنس­اند. از نظر...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: ذوالفقار همتی, سیدمصطفی شهرآیینی, جلال پیکانی, محمود صوفیانی
Format: Article
Language:English
Published: University of Tabriz, Faculty of Literature and Forigen Languages 2019-06-01
Series:Journal of Philosophical Investigations
Subjects:
Online Access:https://philosophy.tabrizu.ac.ir/article_8889_c04167c90ecad7f3c18d3de1a3cb817b.pdf
Description
Summary:اخلاق و زیبایی­­شناسی همواره در مباحث فلسفه جایگاهی ویژه داشته­اند؛ معیار تشخیص و ارتباط آنها نیز از دغدغه­های فیلسوفان بوده است. اغلب فیلسوفان معتقدند این معیار، توسط عقل تعیین می­شود، اما هیوم در این­باره نظری جدید و بدیع آورده و معتقد است که آنها بر احساس و ذوق مبتنی بوده و از یک جنس­اند. از نظر او در اخلاق، هرآن­چه به واسطة زیبایی و یا فایده، لذت به بار آورد، امری فضیلتمند به شمار می­آید. فایده­مندی نیز گاهی به­طور مستقیم و گاهی نیز به­واسطه زیبایی و به­دلیل اینکه زیبا می­نماید، لذت به وجود می­آورد. همچنین زیبایی نیز بر اساس نظر هیوم، امری ذهنی و وابسته به لذت است؛ پس لذت و رنج مبنای ذوق برای تشخیص فضیلت و رذیلت اخلاقی و ارزش اثر هنری است. ما در این­مقاله ابتدا ارتباط اخلاق و زیبایی­شناسی را از چهار جنبه مختلف با یکدیگر مقایسه کرده­؛ سپس با تکیه بر دیدگاه مفسران شاخص هیوم، نسبت زیبایی و اخلاق را در فلسفه او بررسی کرده و نهایتاً از این دیدگاه دفاع می­کنیم که زیبایی از مولفه­های مهم تبیین اخلاق در نظام فلسفی هیوم است، اما زیبایی­شناسی به طور کلی بر اخلاق تفوق ندارد؛ در نتیجه در این مقاله  از «اصالت اخلاق» در مقابل «اصالت زیبایی­شناسی» دفاع شده است.
ISSN:2251-7960
2423-4419