تعهدات دولت‏ها در پیشگیری و جبران خسارت ناشی از حوادث اتمی

هیچ اقدامی در جهان بدون مخاطره نیست. تولید، توزیع و استفاده از انرژی اتمی هم خالی از حوادث نخواهد بود. بهترین درمان حوادث ناگوار، پیشگیری است. از یک طرف نمی‏توان از این انرژی حیاتی صرف‏نظر کرد و از سوی دیگر، حتی در استفاده صلح‏آمیز این انرژی نیز، خطراتی سهمگین نهفته است. در حقوق بین‏الملل، دولت‏ها ب...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: مهراب داراب پور, رؤیا زارع نعمتی
Format: Article
Language:fas
Published: CILA 2011-01-01
Series:Majallah-i Huqūqī-i Biyn/al-milalī-i
Subjects:
Online Access:http://www.cilamag.ir/article_17167_5edd927b985e14bd1267b34fae27b928.pdf
_version_ 1828075151588065280
author مهراب داراب پور
رؤیا زارع نعمتی
author_facet مهراب داراب پور
رؤیا زارع نعمتی
author_sort مهراب داراب پور
collection DOAJ
description هیچ اقدامی در جهان بدون مخاطره نیست. تولید، توزیع و استفاده از انرژی اتمی هم خالی از حوادث نخواهد بود. بهترین درمان حوادث ناگوار، پیشگیری است. از یک طرف نمی‏توان از این انرژی حیاتی صرف‏نظر کرد و از سوی دیگر، حتی در استفاده صلح‏آمیز این انرژی نیز، خطراتی سهمگین نهفته است. در حقوق بین‏الملل، دولت‏ها به سختی مسئولیت برای کارهای منع نشده را پذیرا هستند، به‌ویژه اگر خود آنها اقدام به فعالیت منع نشده، نکرده باشند. در حقیقت تلاش دولت‏ها در جهت بار نمودن این مسئولیت‏ها بر دوش دیگران است. درخصوص انرژی هسته‏ای هم همین موضوع صادق است. دولت‏ها، مسئولیت برای نقض تعهدات بین‏المللی خود را می‏پذیرند و هنگامی که بحث پرداخت خسارت مطرح می‏شود آنرا به متصدی و امثال آن انتقال می‏دهند. هدف اولیه نگارش این مقاله، تشریح مستند تعهدات دایر بر پیشگیری از حوادث اتمی است. پس از اثبات چنین تعهدی، مشکلات مرتبط با ایمنی و اطلاع‏رسانی، مقابله با خسارات و مسئولیت جبران خسارات تجزیه و تحلیل حقوقی می‏شود تا از این میان ثمرة مطلوبی برای رفع موانع عاید گردد. در این نوشتار تلاش شده است تا با تجزیه و تحلیل روش‌های پیشگیری و شیوه‏های جبران خسارات در طرح‏های تدوین شده از سوی کمیسیون حقوق بین‏الملل سازمان ملل متحد بررسی نماید که آیا پیشگیری تنها کافی است و آیا طرح‏های کمیسیون حقوق بین‏الملل، دولت و مردم را برای حل مشکلات مرتبط به حوادث اتمی مستغنی از الحاق به کنوانسیون‏های خاص بین‏المللی می‏سازد یا خیر؟ اگر این اصول و مبانی کافی نباشند چاره‏ای جز پذیرش کنوانسیون‏های خاص مسائل هسته‏ای یا طراحی شیوه‏ای بدیع برای جبران خسارات وارده به مردم و دولت‏ها وجود ندارد که باید برای پذیرش و الحاق به آنها یا طراحی شیوه جدید چاره‏اندیشی‏های لازم را معمول داشت. از همه مهم‏تر این‏که، چه مشکلاتی ممکن است وجود داشته باشد که جستجوی راه‌حل‌های حقوقی را ایجاب می‏کند؟
first_indexed 2024-04-11T01:53:20Z
format Article
id doaj.art-a9be717d6a7a433a8cb450bf0768f56f
institution Directory Open Access Journal
issn 2251-614X
2251-614X
language fas
last_indexed 2024-04-11T01:53:20Z
publishDate 2011-01-01
publisher CILA
record_format Article
series Majallah-i Huqūqī-i Biyn/al-milalī-i
spelling doaj.art-a9be717d6a7a433a8cb450bf0768f56f2023-01-03T05:51:04ZfasCILAMajallah-i Huqūqī-i Biyn/al-milalī-i2251-614X2251-614X2011-01-0128شماره 44 (بهار و تابستان)18522210.22066/cilamag.2011.1716717167تعهدات دولت‏ها در پیشگیری و جبران خسارت ناشی از حوادث اتمیمهراب داراب پور0رؤیا زارع نعمتی1نویسنده مسئول، دانشیار دانشگاه شهید بهشتی و وکیل پایه یک دادگستری مرکزکارشناس ارشد حقوق بین‏الملل و وکیل پایه یک دادگستریهیچ اقدامی در جهان بدون مخاطره نیست. تولید، توزیع و استفاده از انرژی اتمی هم خالی از حوادث نخواهد بود. بهترین درمان حوادث ناگوار، پیشگیری است. از یک طرف نمی‏توان از این انرژی حیاتی صرف‏نظر کرد و از سوی دیگر، حتی در استفاده صلح‏آمیز این انرژی نیز، خطراتی سهمگین نهفته است. در حقوق بین‏الملل، دولت‏ها به سختی مسئولیت برای کارهای منع نشده را پذیرا هستند، به‌ویژه اگر خود آنها اقدام به فعالیت منع نشده، نکرده باشند. در حقیقت تلاش دولت‏ها در جهت بار نمودن این مسئولیت‏ها بر دوش دیگران است. درخصوص انرژی هسته‏ای هم همین موضوع صادق است. دولت‏ها، مسئولیت برای نقض تعهدات بین‏المللی خود را می‏پذیرند و هنگامی که بحث پرداخت خسارت مطرح می‏شود آنرا به متصدی و امثال آن انتقال می‏دهند. هدف اولیه نگارش این مقاله، تشریح مستند تعهدات دایر بر پیشگیری از حوادث اتمی است. پس از اثبات چنین تعهدی، مشکلات مرتبط با ایمنی و اطلاع‏رسانی، مقابله با خسارات و مسئولیت جبران خسارات تجزیه و تحلیل حقوقی می‏شود تا از این میان ثمرة مطلوبی برای رفع موانع عاید گردد. در این نوشتار تلاش شده است تا با تجزیه و تحلیل روش‌های پیشگیری و شیوه‏های جبران خسارات در طرح‏های تدوین شده از سوی کمیسیون حقوق بین‏الملل سازمان ملل متحد بررسی نماید که آیا پیشگیری تنها کافی است و آیا طرح‏های کمیسیون حقوق بین‏الملل، دولت و مردم را برای حل مشکلات مرتبط به حوادث اتمی مستغنی از الحاق به کنوانسیون‏های خاص بین‏المللی می‏سازد یا خیر؟ اگر این اصول و مبانی کافی نباشند چاره‏ای جز پذیرش کنوانسیون‏های خاص مسائل هسته‏ای یا طراحی شیوه‏ای بدیع برای جبران خسارات وارده به مردم و دولت‏ها وجود ندارد که باید برای پذیرش و الحاق به آنها یا طراحی شیوه جدید چاره‏اندیشی‏های لازم را معمول داشت. از همه مهم‏تر این‏که، چه مشکلاتی ممکن است وجود داشته باشد که جستجوی راه‌حل‌های حقوقی را ایجاب می‏کند؟http://www.cilamag.ir/article_17167_5edd927b985e14bd1267b34fae27b928.pdfانرژی اتمیمسئولیتپیشگیریمتصدیبهره‏بردارتعهد دولتپرداخت خسارت
spellingShingle مهراب داراب پور
رؤیا زارع نعمتی
تعهدات دولت‏ها در پیشگیری و جبران خسارت ناشی از حوادث اتمی
Majallah-i Huqūqī-i Biyn/al-milalī-i
انرژی اتمی
مسئولیت
پیشگیری
متصدی
بهره‏بردار
تعهد دولت
پرداخت خسارت
title تعهدات دولت‏ها در پیشگیری و جبران خسارت ناشی از حوادث اتمی
title_full تعهدات دولت‏ها در پیشگیری و جبران خسارت ناشی از حوادث اتمی
title_fullStr تعهدات دولت‏ها در پیشگیری و جبران خسارت ناشی از حوادث اتمی
title_full_unstemmed تعهدات دولت‏ها در پیشگیری و جبران خسارت ناشی از حوادث اتمی
title_short تعهدات دولت‏ها در پیشگیری و جبران خسارت ناشی از حوادث اتمی
title_sort تعهدات دولت‏ها در پیشگیری و جبران خسارت ناشی از حوادث اتمی
topic انرژی اتمی
مسئولیت
پیشگیری
متصدی
بهره‏بردار
تعهد دولت
پرداخت خسارت
url http://www.cilamag.ir/article_17167_5edd927b985e14bd1267b34fae27b928.pdf
work_keys_str_mv AT mhrạbdạrạbpwr tʿhdạtdwlthạdrpysẖgyrywjbrạnkẖsạrtnạsẖyạzḥwạdtẖạtmy
AT rwyạzạrʿnʿmty tʿhdạtdwlthạdrpysẖgyrywjbrạnkẖsạrtnạsẖyạzḥwạdtẖạtmy