اثر تمرین روی سطح شن بر همانقباضی جهتدار و عمومی عضلات مفصل مچ پا طی دویدن
زمینه و هدف: پرونیشن بیش از حد پا یکی از مهمترین عوامل ایجاد آسیبهای اسکلتی عضلانی در اندام تحتانی است که منجر به افزایش بارهای مکانیکی وارد بر ساختار اندام تحتانی میشود. سطح شن به دلیل غیر قابل پیشبینی و متحرک بودن، اهمیت ویژهای در مکانیک حرکت انسان دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین رو...
Main Authors: | , , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Shahid Beheshti University of Medical Sciences
2021-07-01
|
Series: | Ṭibb-i Tavānbakhshī |
Subjects: | |
Online Access: | http://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1101110_6ed1fa68ad68f99afaba4663764bd330.pdf |
_version_ | 1819177985273495552 |
---|---|
author | امیر فتح الهی امیرعلی جعفرنژاد گرو سعید علی حسینی |
author_facet | امیر فتح الهی امیرعلی جعفرنژاد گرو سعید علی حسینی |
author_sort | امیر فتح الهی |
collection | DOAJ |
description | زمینه و هدف: پرونیشن بیش از حد پا یکی از مهمترین عوامل ایجاد آسیبهای اسکلتی عضلانی در اندام تحتانی است که منجر به افزایش بارهای مکانیکی وارد بر ساختار اندام تحتانی میشود. سطح شن به دلیل غیر قابل پیشبینی و متحرک بودن، اهمیت ویژهای در مکانیک حرکت انسان دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین روی سطح شن بر همانقباضی جهتدار و عمومی عضلات مفصل مچ پا در افراد با پرونیشن بیش از حد پا طی دویدن بود. مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بود. نمونههای آماری پژوهش 30 مرد با پرونیشن بیش از حد پا بودند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (15 نفر) و آزمایش (15 نفر) تخصیص یافتند. تمرین روی سطح شن برای آزمودنیهای گروه آزمایش طی هشت هفته که شامل دویدن آرام، گام بلند، پریدن، لی لی کردن و دویدن سریع بود، اعمال شد. فعالیت عضلات ساقی قدامی و دوقلوی داخلی طی دویدن، با دستگاه الکترومایوگرافی هشتکاناله و با الکترود سطحی ثبت شد. از آزمون آنالیز واریانس دوسویه جهت تحلیل آماری در سطح معنیداری 0/05>P استفاده شد.یافتهها: نتایج، افزایش معنیداری را در همانقباضی جهتدار مچ پا (0/040=P) طی پسآزمون نسبت به پیشآزمون در فاز پیشروی گروه آزمایش طی تمرین روی شن نشان داد. سایر مولفههای همانقباضی جهتدار در بقیه فازها و همانقباضی عمومی در همه فازها، اختلاف معنیداری را بعد از تمرین روی شن نشان ندادند (0/05<P). نتیجهگیری: به نظر میرسد افزایش همانقباضی جهتدار عضلات مفصل مچ پا در فاز پیشروی، احتمال آسیبهای اندام تحتانی و ناپایداری مچ پا در افراد با پرونیشن بیش از حد پا را بعد از تمرین روی شن در این فاز کاهش میدهد. |
first_indexed | 2024-12-22T21:35:21Z |
format | Article |
id | doaj.art-ad23c611b39b498db594066bc8f23a08 |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 2251-8401 2252-0414 |
language | fas |
last_indexed | 2024-12-22T21:35:21Z |
publishDate | 2021-07-01 |
publisher | Shahid Beheshti University of Medical Sciences |
record_format | Article |
series | Ṭibb-i Tavānbakhshī |
spelling | doaj.art-ad23c611b39b498db594066bc8f23a082022-12-21T18:11:47ZfasShahid Beheshti University of Medical SciencesṬibb-i Tavānbakhshī2251-84012252-04142021-07-0110345846910.32598/sjrm.10.3.71101110اثر تمرین روی سطح شن بر همانقباضی جهتدار و عمومی عضلات مفصل مچ پا طی دویدنامیر فتح الهی0امیرعلی جعفرنژاد گرو1سعید علی حسینی2گروه مدیریت و بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.گروه مدیریت و بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.زمینه و هدف: پرونیشن بیش از حد پا یکی از مهمترین عوامل ایجاد آسیبهای اسکلتی عضلانی در اندام تحتانی است که منجر به افزایش بارهای مکانیکی وارد بر ساختار اندام تحتانی میشود. سطح شن به دلیل غیر قابل پیشبینی و متحرک بودن، اهمیت ویژهای در مکانیک حرکت انسان دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین روی سطح شن بر همانقباضی جهتدار و عمومی عضلات مفصل مچ پا در افراد با پرونیشن بیش از حد پا طی دویدن بود. مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بود. نمونههای آماری پژوهش 30 مرد با پرونیشن بیش از حد پا بودند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (15 نفر) و آزمایش (15 نفر) تخصیص یافتند. تمرین روی سطح شن برای آزمودنیهای گروه آزمایش طی هشت هفته که شامل دویدن آرام، گام بلند، پریدن، لی لی کردن و دویدن سریع بود، اعمال شد. فعالیت عضلات ساقی قدامی و دوقلوی داخلی طی دویدن، با دستگاه الکترومایوگرافی هشتکاناله و با الکترود سطحی ثبت شد. از آزمون آنالیز واریانس دوسویه جهت تحلیل آماری در سطح معنیداری 0/05>P استفاده شد.یافتهها: نتایج، افزایش معنیداری را در همانقباضی جهتدار مچ پا (0/040=P) طی پسآزمون نسبت به پیشآزمون در فاز پیشروی گروه آزمایش طی تمرین روی شن نشان داد. سایر مولفههای همانقباضی جهتدار در بقیه فازها و همانقباضی عمومی در همه فازها، اختلاف معنیداری را بعد از تمرین روی شن نشان ندادند (0/05<P). نتیجهگیری: به نظر میرسد افزایش همانقباضی جهتدار عضلات مفصل مچ پا در فاز پیشروی، احتمال آسیبهای اندام تحتانی و ناپایداری مچ پا در افراد با پرونیشن بیش از حد پا را بعد از تمرین روی شن در این فاز کاهش میدهد.http://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1101110_6ed1fa68ad68f99afaba4663764bd330.pdfپرونیشن بیش از حد پاتمرین روی سطح شنهمانقباضی جهتدارهمانقباضی عمومی |
spellingShingle | امیر فتح الهی امیرعلی جعفرنژاد گرو سعید علی حسینی اثر تمرین روی سطح شن بر همانقباضی جهتدار و عمومی عضلات مفصل مچ پا طی دویدن Ṭibb-i Tavānbakhshī پرونیشن بیش از حد پا تمرین روی سطح شن همانقباضی جهتدار همانقباضی عمومی |
title | اثر تمرین روی سطح شن بر همانقباضی جهتدار و عمومی عضلات مفصل مچ پا طی دویدن |
title_full | اثر تمرین روی سطح شن بر همانقباضی جهتدار و عمومی عضلات مفصل مچ پا طی دویدن |
title_fullStr | اثر تمرین روی سطح شن بر همانقباضی جهتدار و عمومی عضلات مفصل مچ پا طی دویدن |
title_full_unstemmed | اثر تمرین روی سطح شن بر همانقباضی جهتدار و عمومی عضلات مفصل مچ پا طی دویدن |
title_short | اثر تمرین روی سطح شن بر همانقباضی جهتدار و عمومی عضلات مفصل مچ پا طی دویدن |
title_sort | اثر تمرین روی سطح شن بر همانقباضی جهتدار و عمومی عضلات مفصل مچ پا طی دویدن |
topic | پرونیشن بیش از حد پا تمرین روی سطح شن همانقباضی جهتدار همانقباضی عمومی |
url | http://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1101110_6ed1fa68ad68f99afaba4663764bd330.pdf |
work_keys_str_mv | AT ạmyrftḥạlhy ạtẖrtmrynrwysṭḥsẖnbrhmạnqbạḍyjhtdạrwʿmwmyʿḍlạtmfṣlmcẖpạṭydwydn AT ạmyrʿlyjʿfrnzẖạdgrw ạtẖrtmrynrwysṭḥsẖnbrhmạnqbạḍyjhtdạrwʿmwmyʿḍlạtmfṣlmcẖpạṭydwydn AT sʿydʿlyḥsyny ạtẖrtmrynrwysṭḥsẖnbrhmạnqbạḍyjhtdạrwʿmwmyʿḍlạtmfṣlmcẖpạṭydwydn |