| Summary: | Artykuł stanowi antropologiczną refleksję nad działaniami ekspozycyjnymi w galeriach sztuki, tworzonymi w ramach ekologicznej i/lub posthumanistycznej wizji świata. Wystawianie takich prac jest gestem zdelegalizowania pewnego systemu kwalifikacji opartego na antropocentryzmie i jest wyzwaniem dla społecznej idei smaku. Wystawa staje się miejscem konstruowania estetycznego świata, którego głównym paradygmatem jest odrcucenie opozycji natura/kultura. Tak powstaje „trzecia dziedzina” charakteryzująca się łączeniem kulturowo ukonstytuowanej sprzeczności natury i kultury, uwypukleniem związku czynników biologicznych i społecznych oraz syntezą kultury przyrodniczej, gdzie miejsce opozycji zajmuje ekologia.
|
|---|