اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبهمیکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپهای نخود (Cicer arietinum L.)
بهبود جذب عناصر غذایی با راهکارهای بیولوژیک، ضمن کمک به تحقق کشاورزی پایدار سبب افزایش و یا ثبات عملکرد گیاهان زراعی میگردد. این مطالعه با هدف بررسی اثر تلقیح بذور ژنوتیپهای تیپ کابلی نخود با میکوریزای آرباسکولار و شبهمیکوریزای داخلی بر عملکرد گیاه بهصورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تص...
Main Authors: | , , , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Ferdowsi University of Mashhad
2017-09-01
|
Series: | پژوهشهای زراعی ایران |
Subjects: | |
Online Access: | https://jcesc.um.ac.ir/article_37982_67f9e66ab822d12dcad8d45a0f14281e.pdf |
_version_ | 1818603419638693888 |
---|---|
author | محمد جواد ارشدی مهدی پارسا امیر لکزیان محمد کافی |
author_facet | محمد جواد ارشدی مهدی پارسا امیر لکزیان محمد کافی |
author_sort | محمد جواد ارشدی |
collection | DOAJ |
description | بهبود جذب عناصر غذایی با راهکارهای بیولوژیک، ضمن کمک به تحقق کشاورزی پایدار سبب افزایش و یا ثبات عملکرد گیاهان زراعی میگردد. این مطالعه با هدف بررسی اثر تلقیح بذور ژنوتیپهای تیپ کابلی نخود با میکوریزای آرباسکولار و شبهمیکوریزای داخلی بر عملکرد گیاه بهصورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا درآمد. فاکتور اصلی شامل سه سطح میکوریزایی (میکوریزای آرباسکولار Glomus mosseae، شبهمیکوریزای داخلی Piriformosporaindica و عدم مصرف قارچ) و فاکتور فرعی شامل 9 ژنوتیپ نخود (MCC80، MCC358، MCC361، MCC392، MCC427، MCC537، MCC693، MCC696 و MCC950) بود. در این مطالعه صفات عملکرد دانه و میزان عناصر ماکرو و میکرو و پروتئین بافتهای گیاهی مورد اندازهگیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میکوریزای آرباسکولار بهطور معنیداری باعث افزایش عملکرد دانه (به میزان 1682 کیلوگرم در هکتار) گردید. در بین ژنوتیپهای مورد بررسی، بیشترین عملکرد دانه به ژنوتیپ MCC537 اختصاص داشت. میکوریزای آرباسکولار بهطور معنیداری سبب بهبود جذب عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن و منگنز گردید. در حالیکه سطوح میکوریزا تأثیر معنیداری بر روی جذب عناصر مس و روی نداشت. ژنوتیپهای MCC537، MCC427، MCC80 و MCC392 بهطور معنیداری در جذب عناصر ماکرو موفقتر بودند. اما از نظر جذب عناصر میکرو اختلاف معنیداری بین ژنوتیپهای نخود وجود نداشت. |
first_indexed | 2024-12-16T13:22:53Z |
format | Article |
id | doaj.art-af2adf76969a437798f23922c2f7c070 |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 2008-1472 2423-3978 |
language | fas |
last_indexed | 2024-12-16T13:22:53Z |
publishDate | 2017-09-01 |
publisher | Ferdowsi University of Mashhad |
record_format | Article |
series | پژوهشهای زراعی ایران |
spelling | doaj.art-af2adf76969a437798f23922c2f7c0702022-12-21T22:30:19ZfasFerdowsi University of Mashhadپژوهشهای زراعی ایران2008-14722423-39782017-09-0115352253510.22067/gsc.v15i3.4518237982اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبهمیکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپهای نخود (Cicer arietinum L.)محمد جواد ارشدی0مهدی پارسا1امیر لکزیان2محمد کافی3دانشگاه فردوسی مشهددانشگاه فردوسی مشهددانشگاه فردوسی مشهددانشگاه فردوسی مشهدبهبود جذب عناصر غذایی با راهکارهای بیولوژیک، ضمن کمک به تحقق کشاورزی پایدار سبب افزایش و یا ثبات عملکرد گیاهان زراعی میگردد. این مطالعه با هدف بررسی اثر تلقیح بذور ژنوتیپهای تیپ کابلی نخود با میکوریزای آرباسکولار و شبهمیکوریزای داخلی بر عملکرد گیاه بهصورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا درآمد. فاکتور اصلی شامل سه سطح میکوریزایی (میکوریزای آرباسکولار Glomus mosseae، شبهمیکوریزای داخلی Piriformosporaindica و عدم مصرف قارچ) و فاکتور فرعی شامل 9 ژنوتیپ نخود (MCC80، MCC358، MCC361، MCC392، MCC427، MCC537، MCC693، MCC696 و MCC950) بود. در این مطالعه صفات عملکرد دانه و میزان عناصر ماکرو و میکرو و پروتئین بافتهای گیاهی مورد اندازهگیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میکوریزای آرباسکولار بهطور معنیداری باعث افزایش عملکرد دانه (به میزان 1682 کیلوگرم در هکتار) گردید. در بین ژنوتیپهای مورد بررسی، بیشترین عملکرد دانه به ژنوتیپ MCC537 اختصاص داشت. میکوریزای آرباسکولار بهطور معنیداری سبب بهبود جذب عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن و منگنز گردید. در حالیکه سطوح میکوریزا تأثیر معنیداری بر روی جذب عناصر مس و روی نداشت. ژنوتیپهای MCC537، MCC427، MCC80 و MCC392 بهطور معنیداری در جذب عناصر ماکرو موفقتر بودند. اما از نظر جذب عناصر میکرو اختلاف معنیداری بین ژنوتیپهای نخود وجود نداشت.https://jcesc.um.ac.ir/article_37982_67f9e66ab822d12dcad8d45a0f14281e.pdfحبوباتعناصر غذاییکود زیستی |
spellingShingle | محمد جواد ارشدی مهدی پارسا امیر لکزیان محمد کافی اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبهمیکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپهای نخود (Cicer arietinum L.) پژوهشهای زراعی ایران حبوبات عناصر غذایی کود زیستی |
title | اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبهمیکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپهای نخود (Cicer arietinum L.) |
title_full | اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبهمیکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپهای نخود (Cicer arietinum L.) |
title_fullStr | اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبهمیکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپهای نخود (Cicer arietinum L.) |
title_full_unstemmed | اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبهمیکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپهای نخود (Cicer arietinum L.) |
title_short | اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبهمیکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپهای نخود (Cicer arietinum L.) |
title_sort | اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبهمیکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپهای نخود cicer arietinum l |
topic | حبوبات عناصر غذایی کود زیستی |
url | https://jcesc.um.ac.ir/article_37982_67f9e66ab822d12dcad8d45a0f14281e.pdf |
work_keys_str_mv | AT mḥmdjwạdạrsẖdy ạtẖrhmzystymyḵwryzạyậrbạsḵwlạrwsẖbhmyḵwryzạydạkẖlybrʿmlḵrdwjdẖbʿnạṣrmạḵrwwmyḵrwdrzẖnwtyphạynkẖwdcicerarietinuml AT mhdypạrsạ ạtẖrhmzystymyḵwryzạyậrbạsḵwlạrwsẖbhmyḵwryzạydạkẖlybrʿmlḵrdwjdẖbʿnạṣrmạḵrwwmyḵrwdrzẖnwtyphạynkẖwdcicerarietinuml AT ạmyrlḵzyạn ạtẖrhmzystymyḵwryzạyậrbạsḵwlạrwsẖbhmyḵwryzạydạkẖlybrʿmlḵrdwjdẖbʿnạṣrmạḵrwwmyḵrwdrzẖnwtyphạynkẖwdcicerarietinuml AT mḥmdḵạfy ạtẖrhmzystymyḵwryzạyậrbạsḵwlạrwsẖbhmyḵwryzạydạkẖlybrʿmlḵrdwjdẖbʿnạṣrmạḵrwwmyḵrwdrzẖnwtyphạynkẖwdcicerarietinuml |