اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبه‌میکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپ‌های نخود (Cicer arietinum L.)

بهبود جذب عناصر غذایی با راهکارهای بیولوژیک، ضمن کمک به تحقق کشاورزی پایدار سبب افزایش و یا ثبات عملکرد گیاهان زراعی می‌گردد. این مطالعه با هدف بررسی اثر تلقیح بذور ژنوتیپ‌های تیپ کابلی نخود با میکوریزای آرباسکولار و شبه‌میکوریزای داخلی بر عملکرد گیاه به‌صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تص...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: محمد جواد ارشدی, مهدی پارسا, امیر لکزیان, محمد کافی
Format: Article
Language:fas
Published: Ferdowsi University of Mashhad 2017-09-01
Series:پژوهشهای زراعی ایران
Subjects:
Online Access:https://jcesc.um.ac.ir/article_37982_67f9e66ab822d12dcad8d45a0f14281e.pdf
_version_ 1818603419638693888
author محمد جواد ارشدی
مهدی پارسا
امیر لکزیان
محمد کافی
author_facet محمد جواد ارشدی
مهدی پارسا
امیر لکزیان
محمد کافی
author_sort محمد جواد ارشدی
collection DOAJ
description بهبود جذب عناصر غذایی با راهکارهای بیولوژیک، ضمن کمک به تحقق کشاورزی پایدار سبب افزایش و یا ثبات عملکرد گیاهان زراعی می‌گردد. این مطالعه با هدف بررسی اثر تلقیح بذور ژنوتیپ‌های تیپ کابلی نخود با میکوریزای آرباسکولار و شبه‌میکوریزای داخلی بر عملکرد گیاه به‌صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا درآمد. فاکتور اصلی شامل سه سطح میکوریزایی (میکوریزای آرباسکولار Glomus mosseae، شبه‌‌میکوریزای داخلی Piriformosporaindica و عدم مصرف قارچ) و فاکتور فرعی شامل 9 ژنوتیپ نخود (MCC80، MCC358، MCC361، MCC392، MCC427، MCC537، MCC693، MCC696 و MCC950) بود. در این مطالعه صفات عملکرد دانه و میزان عناصر ماکرو و میکرو و پروتئین بافت‌های گیاهی مورد اندازه‌گیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میکوریزای آرباسکولار به‌طور معنی‌داری باعث افزایش عملکرد دانه (به میزان 1682 کیلوگرم در هکتار) گردید. در بین ژنوتیپ‌های مورد بررسی، بیشترین عملکرد دانه به ژنوتیپ MCC537 اختصاص داشت. میکوریزای آرباسکولار به‌طور معنی‌داری سبب بهبود جذب عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن و منگنز گردید. در حالی‌که سطوح میکوریزا تأثیر معنی‌داری بر روی جذب عناصر مس و روی نداشت. ژنوتیپ‌های MCC537، MCC427، MCC80 و MCC392 به‌طور معنی‌داری در جذب عناصر ماکرو موفق‌تر بودند. اما از نظر جذب عناصر میکرو اختلاف معنی‌داری بین ژنوتیپ‌های نخود وجود نداشت.
first_indexed 2024-12-16T13:22:53Z
format Article
id doaj.art-af2adf76969a437798f23922c2f7c070
institution Directory Open Access Journal
issn 2008-1472
2423-3978
language fas
last_indexed 2024-12-16T13:22:53Z
publishDate 2017-09-01
publisher Ferdowsi University of Mashhad
record_format Article
series پژوهشهای زراعی ایران
spelling doaj.art-af2adf76969a437798f23922c2f7c0702022-12-21T22:30:19ZfasFerdowsi University of Mashhadپژوهشهای زراعی ایران2008-14722423-39782017-09-0115352253510.22067/gsc.v15i3.4518237982اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبه‌میکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپ‌های نخود (Cicer arietinum L.)محمد جواد ارشدی0مهدی پارسا1امیر لکزیان2محمد کافی3دانشگاه فردوسی مشهددانشگاه فردوسی مشهددانشگاه فردوسی مشهددانشگاه فردوسی مشهدبهبود جذب عناصر غذایی با راهکارهای بیولوژیک، ضمن کمک به تحقق کشاورزی پایدار سبب افزایش و یا ثبات عملکرد گیاهان زراعی می‌گردد. این مطالعه با هدف بررسی اثر تلقیح بذور ژنوتیپ‌های تیپ کابلی نخود با میکوریزای آرباسکولار و شبه‌میکوریزای داخلی بر عملکرد گیاه به‌صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا درآمد. فاکتور اصلی شامل سه سطح میکوریزایی (میکوریزای آرباسکولار Glomus mosseae، شبه‌‌میکوریزای داخلی Piriformosporaindica و عدم مصرف قارچ) و فاکتور فرعی شامل 9 ژنوتیپ نخود (MCC80، MCC358، MCC361، MCC392، MCC427، MCC537، MCC693، MCC696 و MCC950) بود. در این مطالعه صفات عملکرد دانه و میزان عناصر ماکرو و میکرو و پروتئین بافت‌های گیاهی مورد اندازه‌گیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میکوریزای آرباسکولار به‌طور معنی‌داری باعث افزایش عملکرد دانه (به میزان 1682 کیلوگرم در هکتار) گردید. در بین ژنوتیپ‌های مورد بررسی، بیشترین عملکرد دانه به ژنوتیپ MCC537 اختصاص داشت. میکوریزای آرباسکولار به‌طور معنی‌داری سبب بهبود جذب عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن و منگنز گردید. در حالی‌که سطوح میکوریزا تأثیر معنی‌داری بر روی جذب عناصر مس و روی نداشت. ژنوتیپ‌های MCC537، MCC427، MCC80 و MCC392 به‌طور معنی‌داری در جذب عناصر ماکرو موفق‌تر بودند. اما از نظر جذب عناصر میکرو اختلاف معنی‌داری بین ژنوتیپ‌های نخود وجود نداشت.https://jcesc.um.ac.ir/article_37982_67f9e66ab822d12dcad8d45a0f14281e.pdfحبوباتعناصر غذاییکود زیستی
spellingShingle محمد جواد ارشدی
مهدی پارسا
امیر لکزیان
محمد کافی
اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبه‌میکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپ‌های نخود (Cicer arietinum L.)
پژوهشهای زراعی ایران
حبوبات
عناصر غذایی
کود زیستی
title اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبه‌میکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپ‌های نخود (Cicer arietinum L.)
title_full اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبه‌میکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپ‌های نخود (Cicer arietinum L.)
title_fullStr اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبه‌میکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپ‌های نخود (Cicer arietinum L.)
title_full_unstemmed اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبه‌میکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپ‌های نخود (Cicer arietinum L.)
title_short اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبه‌میکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپ‌های نخود (Cicer arietinum L.)
title_sort اثر همزیستی میکوریزای آرباسکولار و شبه‌میکوریزای داخلی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در ژنوتیپ‌های نخود cicer arietinum l
topic حبوبات
عناصر غذایی
کود زیستی
url https://jcesc.um.ac.ir/article_37982_67f9e66ab822d12dcad8d45a0f14281e.pdf
work_keys_str_mv AT mḥmdjwạdạrsẖdy ạtẖrhmzystymyḵwryzạyậrbạsḵwlạrwsẖbhmyḵwryzạydạkẖlybrʿmlḵrdwjdẖbʿnạṣrmạḵrwwmyḵrwdrzẖnwtyphạynkẖwdcicerarietinuml
AT mhdypạrsạ ạtẖrhmzystymyḵwryzạyậrbạsḵwlạrwsẖbhmyḵwryzạydạkẖlybrʿmlḵrdwjdẖbʿnạṣrmạḵrwwmyḵrwdrzẖnwtyphạynkẖwdcicerarietinuml
AT ạmyrlḵzyạn ạtẖrhmzystymyḵwryzạyậrbạsḵwlạrwsẖbhmyḵwryzạydạkẖlybrʿmlḵrdwjdẖbʿnạṣrmạḵrwwmyḵrwdrzẖnwtyphạynkẖwdcicerarietinuml
AT mḥmdḵạfy ạtẖrhmzystymyḵwryzạyậrbạsḵwlạrwsẖbhmyḵwryzạydạkẖlybrʿmlḵrdwjdẖbʿnạṣrmạḵrwwmyḵrwdrzẖnwtyphạynkẖwdcicerarietinuml