OD KONTEMPLACYJNEGO DO PARTYCYPACYJNEGO MODELU KULTURY ARTYSTYCZNEJ
W artykule stwierdzono, że praktyka artystyczna przez całe wieki wyprzedzała teorię, a dopiero z rozwojem tej ostatniej uświadomiono sobie, że percepcja dzieł sztuki może się różnić od poznawania świata realnego. Według R. Ingardena każde dzieło domaga się pewnej aktywności ze strony odbiorcy, aby...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | deu |
| Published: |
Institute of Philosophy of the Jagiellonian University
2001-01-01
|
| Series: | The Polish Journal of Aesthetics |
| Online Access: | https://pjaesthetics.uj.edu.pl/documents/138618288/138654041/EiK01_05_Makota.pdf/68041780-e767-487a-8972-d54733df86a8 |
| Summary: | W artykule stwierdzono, że praktyka artystyczna przez całe wieki wyprzedzała teorię, a dopiero z rozwojem tej ostatniej uświadomiono sobie, że percepcja dzieł sztuki może się różnić od poznawania świata realnego. Według R. Ingardena każde dzieło domaga się pewnej aktywności ze strony odbiorcy, aby mogło być właściwie odczytane. Tymczasem, pojawiają się dzieła nie do końca zrealizowane, które zakładają prawdziwe współuczestnictwo odbiorców w ich kreowaniu. Zarysowano pogląd U.Eco na dzieło otwarte. Następnie podano przykłady dzieł zamkniętych, powstałych w dwudziestym wieku: a) takich, które próbują przedstawiać coś, co w zasadzie nie podlega wizualizacji; b) takich, które dopuszczają różne interpretacje. Z kolei podano przykłady dzieł otwartych, które dla swego zaistnienia domagają się czynnego zachowania się odbiorcy (a czasem żywiołów). Artykuł kończy się uwagą, że partycypacja bynajmniej nie oznacza rezygnacji z kontemplacji dzieł. |
|---|---|
| ISSN: | 2544-8242 2544-8242 |