بررسی و مقایسه‌ی سمیت نانوذرات اکسید آهن بدون پوشش و با پوشش پلی‌دوپامین در رده‌ی سلولی B16-F10 تحت شرایط برون‌تنی

مقدمه: در سال‌های اخیر، استفاده از نانوذرات در تشخیص، تحویل دارو و درمان به دلیل کوچک بودن این ذرات و افزایش نسبت سطح به حجم بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مهم‌ترین مشکل زمان درمان سرطان به وسیله‌ی شیمی‌درمانی، عدم دسترسی به قسمت‌های مرکزی توده به علت خون‌رسانی کمتر آن است. هدف از انجام این پژوهش،...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Fahimeh Hossein-Beigi, Soheil Fatahian, Daryoush Shahbazi-Gahrouei
Format: Article
Language:fas
Published: Isfahan University of Medical Sciences 2019-10-01
Series:مجله دانشکده پزشکی اصفهان
Subjects:
Online Access:http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/12145
_version_ 1797719873614249984
author Fahimeh Hossein-Beigi
Soheil Fatahian
Daryoush Shahbazi-Gahrouei
author_facet Fahimeh Hossein-Beigi
Soheil Fatahian
Daryoush Shahbazi-Gahrouei
author_sort Fahimeh Hossein-Beigi
collection DOAJ
description مقدمه: در سال‌های اخیر، استفاده از نانوذرات در تشخیص، تحویل دارو و درمان به دلیل کوچک بودن این ذرات و افزایش نسبت سطح به حجم بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مهم‌ترین مشکل زمان درمان سرطان به وسیله‌ی شیمی‌درمانی، عدم دسترسی به قسمت‌های مرکزی توده به علت خون‌رسانی کمتر آن است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان سمیت نانوذره‌ی اکسید آهن با پوشش پلی‌دوپامین و بدون پوشش پلی‌دوپامین بر روی سلول‌های سرطانی ملانوما B16-F10 بود. روش‌ها: ابتدا، نانوذره‌ی اکسید آهن به روش هم‌رسوبی ساخته و به وسیله‌ی دوپامین پوشش‌دار گردید. سپس، با استفاده از روش MTT، اثر سيتوتوکسيسيته‌ی این نانوذره‌ی پوشش‌دار و بدون پوشش بر روی رده‌ی حیوانی B16-F10 مورد مطالعه قرار گرفت. یافته‌ها: استفاده از نانوذره‌ی اکسید آهن بدون پوشش بر روی رده‌ی B16-F10 در غلظت 450 میکروگرم/میلی‌لیتر و در بازه‌ی زمانی 72 ساعت سمیت نشان داد و در خصوص نانوذره با پوشش، در هیچ یک از غلظت‌ها و در هیچ یک از دو بازه‌ی زمانی 48 و 72 ساعت، سمیت قابل توجهی وجود نداشت. نتیجه‌گیری: خاصیت سمیت سلولی نانوذره‌ی بدون پوشش در مقایسه با نانوذره‌‌ی با پوشش، به طور معنی‌داری بیشتر بود. با استفاده از پوشش، می‌توان سمیت نانوذره‌ی اکسید آهن را کمتر کرد و از آن برای باند کردن هدایت دارو و همچنین، به عنوان یک ماده‌ی کنتراست در تصویربرداری رزنانس مغناطیسی (Magnetic resonance imaging یا MRI) استفاده نمود
first_indexed 2024-03-12T09:12:04Z
format Article
id doaj.art-b699420649d84eb9a40fadc9f453a98e
institution Directory Open Access Journal
issn 1027-7595
1735-854X
language fas
last_indexed 2024-03-12T09:12:04Z
publishDate 2019-10-01
publisher Isfahan University of Medical Sciences
record_format Article
series مجله دانشکده پزشکی اصفهان
spelling doaj.art-b699420649d84eb9a40fadc9f453a98e2023-09-02T14:58:07ZfasIsfahan University of Medical Sciencesمجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75951735-854X2019-10-013753376276710.22122/jims.v37i533.121453453بررسی و مقایسه‌ی سمیت نانوذرات اکسید آهن بدون پوشش و با پوشش پلی‌دوپامین در رده‌ی سلولی B16-F10 تحت شرایط برون‌تنیFahimeh Hossein-Beigi0Soheil Fatahian1Daryoush Shahbazi-Gahrouei2MSc Student, Department of Cellular and Molecular Biology (Biophysics), Falavarjan Branch, Islamic Azad University, Isfahan, IranAssistant Professor, Department of Cellular and Molecular Biology (Biophysics), Falavarjan Branch, Islamic Azad University, Isfahan, IranProfessor, Department of Medical Physics, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iranمقدمه: در سال‌های اخیر، استفاده از نانوذرات در تشخیص، تحویل دارو و درمان به دلیل کوچک بودن این ذرات و افزایش نسبت سطح به حجم بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مهم‌ترین مشکل زمان درمان سرطان به وسیله‌ی شیمی‌درمانی، عدم دسترسی به قسمت‌های مرکزی توده به علت خون‌رسانی کمتر آن است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان سمیت نانوذره‌ی اکسید آهن با پوشش پلی‌دوپامین و بدون پوشش پلی‌دوپامین بر روی سلول‌های سرطانی ملانوما B16-F10 بود. روش‌ها: ابتدا، نانوذره‌ی اکسید آهن به روش هم‌رسوبی ساخته و به وسیله‌ی دوپامین پوشش‌دار گردید. سپس، با استفاده از روش MTT، اثر سيتوتوکسيسيته‌ی این نانوذره‌ی پوشش‌دار و بدون پوشش بر روی رده‌ی حیوانی B16-F10 مورد مطالعه قرار گرفت. یافته‌ها: استفاده از نانوذره‌ی اکسید آهن بدون پوشش بر روی رده‌ی B16-F10 در غلظت 450 میکروگرم/میلی‌لیتر و در بازه‌ی زمانی 72 ساعت سمیت نشان داد و در خصوص نانوذره با پوشش، در هیچ یک از غلظت‌ها و در هیچ یک از دو بازه‌ی زمانی 48 و 72 ساعت، سمیت قابل توجهی وجود نداشت. نتیجه‌گیری: خاصیت سمیت سلولی نانوذره‌ی بدون پوشش در مقایسه با نانوذره‌‌ی با پوشش، به طور معنی‌داری بیشتر بود. با استفاده از پوشش، می‌توان سمیت نانوذره‌ی اکسید آهن را کمتر کرد و از آن برای باند کردن هدایت دارو و همچنین، به عنوان یک ماده‌ی کنتراست در تصویربرداری رزنانس مغناطیسی (Magnetic resonance imaging یا MRI) استفاده نمودhttp://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/12145iron oxidenanoparticlespolydopaminemelanomacytotoxicity
spellingShingle Fahimeh Hossein-Beigi
Soheil Fatahian
Daryoush Shahbazi-Gahrouei
بررسی و مقایسه‌ی سمیت نانوذرات اکسید آهن بدون پوشش و با پوشش پلی‌دوپامین در رده‌ی سلولی B16-F10 تحت شرایط برون‌تنی
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
iron oxide
nanoparticles
polydopamine
melanoma
cytotoxicity
title بررسی و مقایسه‌ی سمیت نانوذرات اکسید آهن بدون پوشش و با پوشش پلی‌دوپامین در رده‌ی سلولی B16-F10 تحت شرایط برون‌تنی
title_full بررسی و مقایسه‌ی سمیت نانوذرات اکسید آهن بدون پوشش و با پوشش پلی‌دوپامین در رده‌ی سلولی B16-F10 تحت شرایط برون‌تنی
title_fullStr بررسی و مقایسه‌ی سمیت نانوذرات اکسید آهن بدون پوشش و با پوشش پلی‌دوپامین در رده‌ی سلولی B16-F10 تحت شرایط برون‌تنی
title_full_unstemmed بررسی و مقایسه‌ی سمیت نانوذرات اکسید آهن بدون پوشش و با پوشش پلی‌دوپامین در رده‌ی سلولی B16-F10 تحت شرایط برون‌تنی
title_short بررسی و مقایسه‌ی سمیت نانوذرات اکسید آهن بدون پوشش و با پوشش پلی‌دوپامین در رده‌ی سلولی B16-F10 تحت شرایط برون‌تنی
title_sort بررسی و مقایسه‌ی سمیت نانوذرات اکسید آهن بدون پوشش و با پوشش پلی‌دوپامین در رده‌ی سلولی b16 f10 تحت شرایط برون‌تنی
topic iron oxide
nanoparticles
polydopamine
melanoma
cytotoxicity
url http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/12145
work_keys_str_mv AT fahimehhosseinbeigi brrsywmqạyshysmytnạnwdẖrạtạḵsydậhnbdwnpwsẖsẖwbạpwsẖsẖplydwpạmyndrrdhyslwlyb16f10tḥtsẖrạyṭbrwntny
AT soheilfatahian brrsywmqạyshysmytnạnwdẖrạtạḵsydậhnbdwnpwsẖsẖwbạpwsẖsẖplydwpạmyndrrdhyslwlyb16f10tḥtsẖrạyṭbrwntny
AT daryoushshahbazigahrouei brrsywmqạyshysmytnạnwdẖrạtạḵsydậhnbdwnpwsẖsẖwbạpwsẖsẖplydwpạmyndrrdhyslwlyb16f10tḥtsẖrạyṭbrwntny