Summary: | Osmanlı Devleti’nin XVI.
yüzyılda yetiştirdiği Hanefî-Mâtürîdî âlimlerinden biri olan Birgivî (ö.
981/1573), dinî ilimlerde yazdığı eserleriyle İslâm dünyasında haklı bir
şöhrete kavuşmuştur. Eserlerinde üzerinde tartışılan birçok kelamî konulara
temas etmiş, bunları işlerken, farklı mezheplerin görüşlerine yer vermiştir.
Sünnî âlimlerin klasik mezhep tasnifini benimseyen Birgivî, Kur’ân’a ve
Sünnet’e aykırı olan, dinde fazlalık ve eksiltme anlamına gelen inançları
benimseyenleri Ehl-i Bid‘at; Kur’ân ve Sünnet’e uygun görüşleri benimseyen,
selefin yolunu takip edenleri ise Ehl-i Sünnet olarak tanımlamıştır. İtikada
dair eserlerini de Ehl-i Bid‘ata karşı Sünnî akideyi savunmak amacıyla telif
etmiştir. Mezheplerle ilgili görüşlerini daha çok 73 fırka hadisini esas alarak
yazdığı Tuhfetü’l-müsterşidîn risalesinde dile getirmiş, hadiste geçen 73
sayısını hakiki anlamda kabul edip, bu sayıya ulaşmayı hedeflemiştir. Bu
makalede Birgivî’nin İslam çatısı altında ortaya çıkan siyasî ve itikâdî
mezheplere genel bakışı tespit edilmeye çalışılacaktır.
|