تأثیر تمرین هوازی تداومی متوسط و تناوبی شدید قبل از ایسکمی مغزی بر حافظة فضایی و شاخص نروتروفیک BDNF موش‌های صحرایی نر

<strong>پیش‌آماده‌سازی با فعالیت ورزشی باعث کاهش آسیب سکتة مغزی می‌شود؛ بااین‌‌حال، اثر تمرین‌های هوازی تداومی و تناوبی بر حافظه پس از سکتة مغزی سنجیده نشده است؛ ازاین‌رو، هدف این پژوهش، بررسی تأثیر شش هفته تمرین تداومی با شدت متوسط در مقایسه با تمرین تناوبی با شدت بالا قبل از ایسکمی مغزی بر ح...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: علیرضا فارسی, عباس حق پرست, رسول رضایی, محدثه کاویانپور
Format: Article
Language:fas
Published: Sport Sciences Research Institute 2019-06-01
Series:رفتار حرکتی
Subjects:
Online Access:http://mbj.ssrc.ac.ir/article_1504_afb358a2419491fa19ebb529b3ce53e2.pdf
Description
Summary:<strong>پیش‌آماده‌سازی با فعالیت ورزشی باعث کاهش آسیب سکتة مغزی می‌شود؛ بااین‌‌حال، اثر تمرین‌های هوازی تداومی و تناوبی بر حافظه پس از سکتة مغزی سنجیده نشده است؛ ازاین‌رو، هدف این پژوهش، بررسی تأثیر شش هفته تمرین تداومی با شدت متوسط در مقایسه با تمرین تناوبی با شدت بالا قبل از ایسکمی مغزی بر حافظة فضایی و سطح پروتئین </strong><strong>BDNF</strong><strong> هیپوکامپ در موش صحرایی نر ویستار بود. بدین‌منظور، 75 سر موش نر ویستار دوازده‌هفته‌ای به سه گروه کنترل (تعداد = 25)؛ تمرین تداومی (تعداد = 25) و تمرین تناوبی با شدت بالا (تعداد = 25)</strong><strong>تقسیم شدند و پروتکل تمرین تداومی با شدت متوسط (پنج جلسه در هفته) و تناوبی با شدت بالا (سه جلسه در هفته) را به‌مدت شش هفته انجام دادند. 48 ساعت پس از آخرین جلسة تمرینی، حیوانات اکتساب حافظة فضایی را به‌مدت سه روز و 24 ساعت بعد از جراحی سکتة مغزی به روش انسداد</strong><strong>شریان</strong><strong>مرکزی</strong><strong>مغزی</strong><strong>انجام دادند و هفت روز بعد آزمون یادداری گرفته شد. بلافاصله پس از آزمون، موش‌ها هوش‌بری و بافت هیپوکامپ برای سنجش تغییرات پروتئین </strong><strong>BDNF</strong><strong> استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس یک‌راهه نشان داد که تمرین تداومی قبل از سکتة مغزی سبب کاهش تخریب در حافظه و یادگیری شد (</strong><strong>0.0002</strong><strong>P =</strong><strong>). همچنین، آزمون آماری یو من- ویتنی تفاوت معناداری (</strong><strong>0.02</strong><strong>P =</strong><strong>) را در مقادیر</strong><strong>BDNF </strong><strong> بافت هیپوکامپ گروه تداومی نسبت به گروه تناوبی نشان داد. فعالیت تداومی با شدت متوسط تأثیر چشمگیری بر جلوگیری از تخریب حافظه، یادگیری و میزان </strong><strong>BDNF</strong><strong> هیپوکامپ پس از سکتة مغزی دارد. درواقع، فعالیت تداومی با شدت متوسط می‌تواند به کاهش آسیب‌های ناشی از سکتة مغزی منجر شود.</strong>
ISSN:2538-273X
2538-5593