تأثیر پرایمینگ بذر با باکتری‌های محرک رشد PGPR بر عملکرد دانه، کارایی مصرف کود و انتقال ماده مجدد ماده خشک آفتابگردان در سطوح مختلف کود نیتروژنه

به منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بذر با باکتری­های محرک رشد  PGPR برعملکرد دانه،  کارایی مصرف کود و میزان انتقال مجدد ماده خشک آفتابگردان در سطوح مختلف کود نیتروژنه، آزمایشی در سال زراعی 1389 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: رئوف سید شریفی, حمید نظرلی
Format: Article
Language:fas
Published: University of Tabriz 2013-11-01
Series:Journal of Agricultural Science and Sustainable Production
Subjects:
Online Access:http://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1553_b44b88d8b6265e0f09544119e07fcdc6.pdf
Description
Summary:به منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بذر با باکتری­های محرک رشد  PGPR برعملکرد دانه،  کارایی مصرف کود و میزان انتقال مجدد ماده خشک آفتابگردان در سطوح مختلف کود نیتروژنه، آزمایشی در سال زراعی 1389 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل کود نیتروژنه در سه سطح (صفر،80 و 160 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) از منبع اوره و باکتری های محرک رشد در چهار سطح (عدم پرایمینگ، پرایمینگ بذر با ازتوباکتر کروکوکوم استرین 5، آزوسپریلی وم لیپوفروم استرین OF و سودوموناس استرین 186) بودند. نتایج نشان داد که کود نیتروژنه و باکتری­های محرک رشد تأثیر معنی­داری بر روی همه صفات مورد بررسی داشت. با افزایش سطوح کود نیتروژنه و کاربرد باکتری­های محرک رشد عملکرد دانه، ارتفاع بوته، قطر طبق، تعداد دانه در طبق، درصد و عملکرد روغن افزایش یافت. واکنش عملکرد دانه به پرایمینگ بذر با باکتری­های محرک رشد و سطوح کود نیتروژنه یکسان نبود. بیشترین عملکرد به مصرف 160 کیلوگرم در هکتار نیتروژن و پرایمینگ بذر با ازتوباکتر تعلق داشت. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که عملکرد دانه در ترکیب­های تیماری 160N× عدم پرایمینگ با باکتری و 80N× پرایمینگ با ازتوباکتر اختلاف معنی­داری با یکدیگر نداشتند. کارایی مصرف نیترو‍ژن با افزایش کود مصرفی کاهش یافت ولی پرایمینگ بذر با باکتری­های محرک رشد سبب افزایش کارایی زراعی مصرف نیتروژن نسبت به عدم پرایمینگ بذر گردید. بیشترین کارایی مصرف نیتروژن (7/41 کیلوگرم در کیلوگرم) به ترکیب تیماری 80N ×  پرایمینگ با ازتوباکتر و کمترین آن (09/21 کیلوگرم در کیلوگرم) به ترکیب تیماری 160N × عدم پرایمینگ تعلق داشت. مقایسه میانگین­ها نشان داد که بیشترین سهم فرایند انتقال مجدد در عملکرد دانه (98/32 درصد) در حالت عدم پرایمینگ و عدم مصرف کود نیتروژنه و کمترین آن (77/21 %) در بالاترین سطح از مصرف کود نیتروژنه و پرایمینگ بذر با آزتوباکتر بدست آمد. بنابراین به منظور افزایش عملکرد دانه و کارایی مصرف کود در شرایط اقلیمی اردبیل می­توان پیشنهاد نمود که 80 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در پرایمینگ بذر با  ازتوباکتر به کار برده شود.
ISSN:2476-4310
2476-4329