تأثیر حفظ بقایا، روش‌های مختلف خاک‌ورزی حفاظتی و کاشت بر خصوصیات فیزیکی خاک و عملکرد گندم

حفظ بقایای گیاهی در سطح خاک و کاربرد فن‌آوری‌های مناسب مانند استفاده از خاک‌ورزهای حفاظتی می‌تواند در افزایش عملکرد گندم تأثیرگذار باشد. در این تحقیق تأثیر مقادیر مختلف بقایای گندم و روش‌های خاک‌ورزی و کاشت بر خصوصیات فیزیکی و محتوای رطوبتی خاک در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خ...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: افسانه صفری, محمد امین آسودار, محمود قاسمی‌نژاد, علیرضا ابدالی مشهدی
Format: Article
Language:fas
Published: University of Tabriz 2013-07-01
Series:Journal of Agricultural Science and Sustainable Production
Subjects:
Online Access:http://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_733_6b84fe13aa0a40bb3b6de00830af7189.pdf
_version_ 1818961488889511936
author افسانه صفری
محمد امین آسودار
محمود قاسمی‌نژاد
علیرضا ابدالی مشهدی
author_facet افسانه صفری
محمد امین آسودار
محمود قاسمی‌نژاد
علیرضا ابدالی مشهدی
author_sort افسانه صفری
collection DOAJ
description حفظ بقایای گیاهی در سطح خاک و کاربرد فن‌آوری‌های مناسب مانند استفاده از خاک‌ورزهای حفاظتی می‌تواند در افزایش عملکرد گندم تأثیرگذار باشد. در این تحقیق تأثیر مقادیر مختلف بقایای گندم و روش‌های خاک‌ورزی و کاشت بر خصوصیات فیزیکی و محتوای رطوبتی خاک در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان در سال 1389 مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت کرت‌های دوبار خرد شده در قالب طرح بلو‌ک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمار‌های بقایای گندم شامل سطح بدون بقایا، 45 درصد سطح زیر بقایا و 90 درصد سطح زیر بقایا در کرت‌های اصلی و سیستم‌های مختلف خاک‌ورزی شامل خاک‌ورز مرکب با دو حرکت، گاوآهن برگردان‌دار به همراه دو بار دیسک و بدون ‌خاک‌ورزی در کرت‌های فرعی و روش‌های کاشت شامل کشت جوی و پشته و کشت مسطح در کرت‌های فرعی فرعی اجرا شد. رطوبت وزنی و شاخص مخروطی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش حفظ بقایا با اجرای خاک‏ورزی و کاشت حفاظتی سبب افزایش معنی‌دار رطوبت خاک در عمق 10-0 و20-10 سانتی‌متر شد. تیمار بدون خاک‌ورزی با میانگین رطوبت وزنی 7/18 درصد بیشترین رطوبت خاک را داشت. تیمار بقایا با پوشش 90 درصد باعث افزایش 8/17 درصدی رطوبت خاک نسبت به سطح بدون بقایا در هنگام سبز شدن گیاه شد. روند افزایش عملکرد در کشت جوی و پشته باعث ایجاد تفاوت معنی‌دار در شاخص برداشت گردید. با توجه به اثرات متقابل، تیمار بقایای 45 درصد در ترکیب با خاک‌ورز مرکب با دو حرکت و به همراه کشت به صورت جوی و پشته مناسب‌ترین تیمار با عملکرد 9/7924 کیلوگرم در هکتار بود.
first_indexed 2024-12-20T12:14:14Z
format Article
id doaj.art-bd4c30de491c4e5983b624c0b805af7a
institution Directory Open Access Journal
issn 2476-4310
2476-4329
language fas
last_indexed 2024-12-20T12:14:14Z
publishDate 2013-07-01
publisher University of Tabriz
record_format Article
series Journal of Agricultural Science and Sustainable Production
spelling doaj.art-bd4c30de491c4e5983b624c0b805af7a2022-12-21T19:41:11ZfasUniversity of TabrizJournal of Agricultural Science and Sustainable Production2476-43102476-43292013-07-012324959733تأثیر حفظ بقایا، روش‌های مختلف خاک‌ورزی حفاظتی و کاشت بر خصوصیات فیزیکی خاک و عملکرد گندمافسانه صفری0محمد امین آسودار1محمود قاسمی‌نژاد2علیرضا ابدالی مشهدی3دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستاندانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستاندانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستاندانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستانحفظ بقایای گیاهی در سطح خاک و کاربرد فن‌آوری‌های مناسب مانند استفاده از خاک‌ورزهای حفاظتی می‌تواند در افزایش عملکرد گندم تأثیرگذار باشد. در این تحقیق تأثیر مقادیر مختلف بقایای گندم و روش‌های خاک‌ورزی و کاشت بر خصوصیات فیزیکی و محتوای رطوبتی خاک در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان در سال 1389 مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت کرت‌های دوبار خرد شده در قالب طرح بلو‌ک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمار‌های بقایای گندم شامل سطح بدون بقایا، 45 درصد سطح زیر بقایا و 90 درصد سطح زیر بقایا در کرت‌های اصلی و سیستم‌های مختلف خاک‌ورزی شامل خاک‌ورز مرکب با دو حرکت، گاوآهن برگردان‌دار به همراه دو بار دیسک و بدون ‌خاک‌ورزی در کرت‌های فرعی و روش‌های کاشت شامل کشت جوی و پشته و کشت مسطح در کرت‌های فرعی فرعی اجرا شد. رطوبت وزنی و شاخص مخروطی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش حفظ بقایا با اجرای خاک‏ورزی و کاشت حفاظتی سبب افزایش معنی‌دار رطوبت خاک در عمق 10-0 و20-10 سانتی‌متر شد. تیمار بدون خاک‌ورزی با میانگین رطوبت وزنی 7/18 درصد بیشترین رطوبت خاک را داشت. تیمار بقایا با پوشش 90 درصد باعث افزایش 8/17 درصدی رطوبت خاک نسبت به سطح بدون بقایا در هنگام سبز شدن گیاه شد. روند افزایش عملکرد در کشت جوی و پشته باعث ایجاد تفاوت معنی‌دار در شاخص برداشت گردید. با توجه به اثرات متقابل، تیمار بقایای 45 درصد در ترکیب با خاک‌ورز مرکب با دو حرکت و به همراه کشت به صورت جوی و پشته مناسب‌ترین تیمار با عملکرد 9/7924 کیلوگرم در هکتار بود.http://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_733_6b84fe13aa0a40bb3b6de00830af7189.pdfبقایای گیاهیشاخص مخروطیگندممحتوای رطوبت خاک
spellingShingle افسانه صفری
محمد امین آسودار
محمود قاسمی‌نژاد
علیرضا ابدالی مشهدی
تأثیر حفظ بقایا، روش‌های مختلف خاک‌ورزی حفاظتی و کاشت بر خصوصیات فیزیکی خاک و عملکرد گندم
Journal of Agricultural Science and Sustainable Production
بقایای گیاهی
شاخص مخروطی
گندم
محتوای رطوبت خاک
title تأثیر حفظ بقایا، روش‌های مختلف خاک‌ورزی حفاظتی و کاشت بر خصوصیات فیزیکی خاک و عملکرد گندم
title_full تأثیر حفظ بقایا، روش‌های مختلف خاک‌ورزی حفاظتی و کاشت بر خصوصیات فیزیکی خاک و عملکرد گندم
title_fullStr تأثیر حفظ بقایا، روش‌های مختلف خاک‌ورزی حفاظتی و کاشت بر خصوصیات فیزیکی خاک و عملکرد گندم
title_full_unstemmed تأثیر حفظ بقایا، روش‌های مختلف خاک‌ورزی حفاظتی و کاشت بر خصوصیات فیزیکی خاک و عملکرد گندم
title_short تأثیر حفظ بقایا، روش‌های مختلف خاک‌ورزی حفاظتی و کاشت بر خصوصیات فیزیکی خاک و عملکرد گندم
title_sort تأثیر حفظ بقایا، روش‌های مختلف خاک‌ورزی حفاظتی و کاشت بر خصوصیات فیزیکی خاک و عملکرد گندم
topic بقایای گیاهی
شاخص مخروطی
گندم
محتوای رطوبت خاک
url http://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_733_6b84fe13aa0a40bb3b6de00830af7189.pdf
work_keys_str_mv AT ạfsạnhṣfry tạtẖyrḥfẓbqạyạrwsẖhạymkẖtlfkẖạḵwrzyḥfạẓtywḵạsẖtbrkẖṣwṣyạtfyzyḵykẖạḵwʿmlḵrdgndm
AT mḥmdạmynậswdạr tạtẖyrḥfẓbqạyạrwsẖhạymkẖtlfkẖạḵwrzyḥfạẓtywḵạsẖtbrkẖṣwṣyạtfyzyḵykẖạḵwʿmlḵrdgndm
AT mḥmwdqạsmynzẖạd tạtẖyrḥfẓbqạyạrwsẖhạymkẖtlfkẖạḵwrzyḥfạẓtywḵạsẖtbrkẖṣwṣyạtfyzyḵykẖạḵwʿmlḵrdgndm
AT ʿlyrḍạạbdạlymsẖhdy tạtẖyrḥfẓbqạyạrwsẖhạymkẖtlfkẖạḵwrzyḥfạẓtywḵạsẖtbrkẖṣwṣyạtfyzyḵykẖạḵwʿmlḵrdgndm