Dostępność piesza i transportem indywidualnym do parków w Turku i Koninie

W artykule za cel przyjęto ocenę dostępności pieszej oraz transportem indywidualnym parków zlokalizowanych w granicach Turku i Konina. Na analizowanych obszarach zinwentaryzowano 11 parków w tym pięć w Turku a sześć w Koninie. Wynikiem analiz było przedstawienie powierzchni zabudowy mieszkaniowej w...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Marta Borowska-Stefańska, Marta Wojtczak
Format: Article
Language:English
Published: Lodz University Press 2019-11-01
Series:Biuletyn Uniejowski
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.uni.lodz.pl/biuletynuniejowski/article/view/5874
Description
Summary:W artykule za cel przyjęto ocenę dostępności pieszej oraz transportem indywidualnym parków zlokalizowanych w granicach Turku i Konina. Na analizowanych obszarach zinwentaryzowano 11 parków w tym pięć w Turku a sześć w Koninie. Wynikiem analiz było przedstawienie powierzchni zabudowy mieszkaniowej w izochronach 0–5 minut; 5–10 minut oraz 10–15 minut od parków. W tym celu wykorzystano dane pochodzące z Bazy Danych Obiektów Topograficznych (BDOT). Powyższe dane wskazują, że lepszą dostępnością pieszą jak i transportem indywidualnym, dla mieszkańców, charakteryzują się parki w Turku, na co wpływ ma fakt, że jest to miasto pięciokrotnie mniejsze pod względem powierzchni niż Konin, zaś liczba i powierzchnia parków w obu przypadkach jest porównywalna. Analizy te są niezwykle istotne, ponieważ dostępność terenów zieleni dla mieszkańców stanowi jeden ze wskaźników jakości środowiska miejskiego.
ISSN:2299-8403
2449-8319