نسبت شهود و هوش در فلسفه‌ی برگسون

یکی از نقاط ابهام­برانگیز در فلسفه‌ی برگسون، نسبت میان هوش و شهود به عنوان دو منبع معرفتی انسان است. برگسون به دلیل تلقی خاص خود از جهان به عنوان امری پویا و سیال به دنبال روش معتبری برای دست­یابی به شناخت صحیح و خطاناپذیر است. در این مورد وی با در نظر گرفتن دیرند(استمرار) به عنوان حقیقت زمان نه­تنه...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: محمد عنبرسوز, جهانگیر مسعودی
Format: Article
Language:English
Published: University of Tabriz, Faculty of Literature and Forigen Languages 2015-02-01
Series:Journal of Philosophical Investigations
Subjects:
Online Access:http://philosophy.tabrizu.ac.ir/article_3384_fed165b57ff524a5d361db0541c9b5da.pdf
_version_ 1797727017142059008
author محمد عنبرسوز
جهانگیر مسعودی
author_facet محمد عنبرسوز
جهانگیر مسعودی
author_sort محمد عنبرسوز
collection DOAJ
description یکی از نقاط ابهام­برانگیز در فلسفه‌ی برگسون، نسبت میان هوش و شهود به عنوان دو منبع معرفتی انسان است. برگسون به دلیل تلقی خاص خود از جهان به عنوان امری پویا و سیال به دنبال روش معتبری برای دست­یابی به شناخت صحیح و خطاناپذیر است. در این مورد وی با در نظر گرفتن دیرند(استمرار) به عنوان حقیقت زمان نه­تنها شهود را برای کسب دانش کارآمد می‌داند، بلکه آن را تنها روش حقیقی دست­یابی به معرفت صحیح قلمداد می‌نماید و روش‌های دیگر را غیر­قابل ­اطمینان می‌داند. در این جستار ضمن بررسی عناصر شناختی فلسفه‌ی برگسون در پرتو دیگر اجزای نظام وی به بررسی ماهیت، کارکرد و عمل متقابل شهود و عقل(که برگسون از آن به هوش تعبیر می‌کند) خواهیم پرداخت و روشن خواهیم نمود که با وجود ارجحیت بی­چون و چرای شهود بر هوش، این دو نحوه‌ی شناخت، در نگاه نخست در دو ساحت گوناگون کاربردهای متفاوتی دارند، اما با نظری دقیق‌تر در خواهیم یافت که ترکیب هوش و شهود و عمل متقابل و تکاملی آن‌ها انسان را به معرفت مطابق با واقع خواهد رساند.
first_indexed 2024-03-12T10:53:50Z
format Article
id doaj.art-c1302d5500ca4d499d996b661c696bfd
institution Directory Open Access Journal
issn 2251-7960
2423-4419
language English
last_indexed 2024-03-12T10:53:50Z
publishDate 2015-02-01
publisher University of Tabriz, Faculty of Literature and Forigen Languages
record_format Article
series Journal of Philosophical Investigations
spelling doaj.art-c1302d5500ca4d499d996b661c696bfd2023-09-02T06:38:36ZengUniversity of Tabriz, Faculty of Literature and Forigen LanguagesJournal of Philosophical Investigations2251-79602423-44192015-02-0181577893384نسبت شهود و هوش در فلسفه‌ی برگسونمحمد عنبرسوز0جهانگیر مسعودی1دانشجوی دکتری فلسفه‌، دانشگاه تبریز(نویسنده‌ی مسئول)دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه فردوسی مشهدیکی از نقاط ابهام­برانگیز در فلسفه‌ی برگسون، نسبت میان هوش و شهود به عنوان دو منبع معرفتی انسان است. برگسون به دلیل تلقی خاص خود از جهان به عنوان امری پویا و سیال به دنبال روش معتبری برای دست­یابی به شناخت صحیح و خطاناپذیر است. در این مورد وی با در نظر گرفتن دیرند(استمرار) به عنوان حقیقت زمان نه­تنها شهود را برای کسب دانش کارآمد می‌داند، بلکه آن را تنها روش حقیقی دست­یابی به معرفت صحیح قلمداد می‌نماید و روش‌های دیگر را غیر­قابل ­اطمینان می‌داند. در این جستار ضمن بررسی عناصر شناختی فلسفه‌ی برگسون در پرتو دیگر اجزای نظام وی به بررسی ماهیت، کارکرد و عمل متقابل شهود و عقل(که برگسون از آن به هوش تعبیر می‌کند) خواهیم پرداخت و روشن خواهیم نمود که با وجود ارجحیت بی­چون و چرای شهود بر هوش، این دو نحوه‌ی شناخت، در نگاه نخست در دو ساحت گوناگون کاربردهای متفاوتی دارند، اما با نظری دقیق‌تر در خواهیم یافت که ترکیب هوش و شهود و عمل متقابل و تکاملی آن‌ها انسان را به معرفت مطابق با واقع خواهد رساند.http://philosophy.tabrizu.ac.ir/article_3384_fed165b57ff524a5d361db0541c9b5da.pdfبرگسونشهودهوششناختدیرندحیات
spellingShingle محمد عنبرسوز
جهانگیر مسعودی
نسبت شهود و هوش در فلسفه‌ی برگسون
Journal of Philosophical Investigations
برگسون
شهود
هوش
شناخت
دیرند
حیات
title نسبت شهود و هوش در فلسفه‌ی برگسون
title_full نسبت شهود و هوش در فلسفه‌ی برگسون
title_fullStr نسبت شهود و هوش در فلسفه‌ی برگسون
title_full_unstemmed نسبت شهود و هوش در فلسفه‌ی برگسون
title_short نسبت شهود و هوش در فلسفه‌ی برگسون
title_sort نسبت شهود و هوش در فلسفه‌ی برگسون
topic برگسون
شهود
هوش
شناخت
دیرند
حیات
url http://philosophy.tabrizu.ac.ir/article_3384_fed165b57ff524a5d361db0541c9b5da.pdf
work_keys_str_mv AT mḥmdʿnbrswz nsbtsẖhwdwhwsẖdrflsfhybrgswn
AT jhạngyrmsʿwdy nsbtsẖhwdwhwsẖdrflsfhybrgswn