„Leczenie COVID-19 u pacjenta” a „Nie lekceważmy zagrożenia 'koronką'"

Celem niniejszego artykułu jest wstępne zbadanie oraz porównanie specjalistycznego dyskursu medycznego oraz dyskursu zapośredniczonego komputerowo dotyczących COVID-19 na podstawie polskojęzycznych publikacji naukowych oraz wpisów na forum internetowym. Są to dyskursy tworzone odpowiednio przez pro...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Magdalena Zabielska
Format: Article
Language:English
Published: Cracow Tertium Society for the Promotion of Language Studies 2024-02-01
Series:Półrocznik Językoznawczy Tertium
Subjects:
Online Access:https://journal.tertium.edu.pl/JaK/article/view/241
Description
Summary:Celem niniejszego artykułu jest wstępne zbadanie oraz porównanie specjalistycznego dyskursu medycznego oraz dyskursu zapośredniczonego komputerowo dotyczących COVID-19 na podstawie polskojęzycznych publikacji naukowych oraz wpisów na forum internetowym. Są to dyskursy tworzone odpowiednio przez profesjonalistów jak i przez laików, którzy opisują konkretne przypadki choroby. Badanie to skupia się na językowej konstrukcji takich elementów jak choroba czy pacjent oraz konsekwencji konkretnych wyborów językowych ukazujących doświadczenie choroby autorstwa różnych osób, w konkretnych kontekstach oraz różnymi kanałami, przeznaczonych dla różnych czytelników. O ile istnieje szereg badań dotyczących nowych jednostek leksykalnych oraz tych, które zyskały nowe znaczenie/nową rzeczywistość do opisu w języku angielskim, wydaje się, iż porównanie dwóch dyskursów dotyczących COVID-19 tworzonych przez profesjonalistów jak i laików w języku polskim nie zostało dotychczas przeprowadzone. Dane w niniejszym badaniu stanowią polskojęzyczne artykuły naukowe dotyczące koronawirusa oraz wpisy na forum internetowym o tej samej tematyce. Zastosowana metodologia to analiza z perspektywy jakościowej, uzupełniona o elementy badania korpusu wspartego komputerowo i odnosi się gramatyki dyskursu o podstawach kognitywnych oraz funkcjonalnych. Zwraca się w niej uwagę na tekstowe wyznaczniki pacjenta i choroby, oraz ich tekstowe uwarunkowania, które mogą się różnić w zależności od kontekstów, w których tworzone są teksty. Jak pokazują wyniki badania, obie grupy tekstów charakteryzują się innymi punktami ciężkości oraz użytymi środkami językowymi (np. słownictwo, frazy czy struktury dyskursywne), które odpowiadają za różny efekt końcowy językowej reprezentacji COVID-19.
ISSN:2543-7844