سنجش جایگاه رقابت پذیری علمی ایران در منطقه با استفاده از شاخص پیچیدگی علمی
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین جایگاه رقابت پذیری علمی ایران در منطقه و نیز شناسایی و رتبه‌بندی حوزههای علمی با استفاده از شاخص پیچیدگی علمی است. روش‌شناسی: این پژوهش از نوع کاربردی علمسنجی است که با استفاده از شاخص پیچیدگی علمی انجام شده است. با توجه به ماهیت این پژوهش، جامعه آماری آن شامل دو دسته جا...
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Shahed University
2019-03-01
|
| Series: | پژوهشنامه علم سنجی |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://rsci.shahed.ac.ir/article_698_ebd26c709d817bed7a94895aa6855802.pdf |
| Summary: | هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین جایگاه رقابت پذیری علمی ایران در منطقه و نیز شناسایی و رتبه‌بندی حوزههای علمی با استفاده از شاخص پیچیدگی علمی است. روش‌شناسی: این پژوهش از نوع کاربردی علمسنجی است که با استفاده از شاخص پیچیدگی علمی انجام شده است. با توجه به ماهیت این پژوهش، جامعه آماری آن شامل دو دسته جامعه آماری حوزههای علمی و جامعه آماری کشورها می باشد که دسته اول 27 حوزههای علمی اصلی و 313 زیرحوزه علمی بر مبنای طبقهبندی پایگاه استنادی سایمگو در بر میگیرد و دسته دوم شامل تمام کشورهای جهان در مرحله گردآوری دادهها و کشورهای مطرح در سند چشمانداز 1404 در مرحله تجزیه و تحلیل دادههاست. یافته‌ها: یافته های پژوهش نشان دادند ایران رتبه چهلم جهانی و رتبه هشتم منطقهای را به لحاظ شاخص پیچیدگی علمی به خود اختصاص داده است. از میان 27 حوزه علمی مورد بررسی، حوزه پرستاری و پس از آن حوزه حرفههای سلامت بیشترین پیچیدگی علمی را به خود اختصاص دادند. ایران در حوزه های پیچیده تولیدات علمی اندکی داشته به نحوی که میزان استنادات دریافتی آن در مقایسه با علوم فراگیر دیگر بسیار ناچیز است و در مجموع بیشترین تولیدات علمی و به تبع آن بیشترین استنادات دریافتی ایران در حوزهای فراگیر است. به لحاظ متوسط تنوع حوزه های علمی کشورهای منطقه از منظر رقابت پذیری آنها در سطح جهان، کشور ترکیه رتبه اول و ایران رتبه ششم را دارد و از نظر متوسط فراگیری بعد از ترکیه و رژیم اشغالگر قدس، ایران رتبه سوم را به خود اختصاص داده است. همچنین مطابق یافته های پژوهش، ترکیه مهمترین رقیب تولیدات علمی ایران در منطقه قلمداد می شود و بعد از آن کشورهای عربستان، پاکستان، مصر، اردن به ترتیب دیگر رقبای اصلی علمی ایران در منطقه هستند. نتیجه‌گیری: برای توسعه علمی ایران، علیرغم رشد کمی و کیفی تولیدات علمی، نظام پژوهشی کشور بایستی به سمت تنوعسازی بر اساس قابلیت های موجود سوق داده شود. بر این اساس در راستای بهینهسازی نظام پژوهشی و آموزشی، نقش پررنگ دولت را نمی توان کتمان کرد که در این راستا تعیین و تأمین قابلیتهای مورد نیاز برای ارتقاء جایگاه رقابتپذیری علمی و هدایت نظام علمی کشور به سمت تولید علومی با پیچیدگی بالا در زمره وظایف دولتمردان قرار میگیرد تا با سیاستگذاری و برنامهریزی هدفمند زمینهساز رشد و توسعه نظامآموزشی و پژوهشی کشور باشند. |
|---|---|
| ISSN: | 2423-3773 2423-5563 |