Kierowanie wykonaniem samobójstwa i polecenie jego wykonania w polskim prawie karnym
Zgodnie z art. 151 k.k. podlega karze, kto namową lub przez udzielenie pomocy doprowadza człowieka do targnięcia się na własne życie. Niezwykle syntetyczne ujęcie rzeczonego przepisu skutkuje występowaniem na jego gruncie wielu problemów interpretacyjnych. Jednym z nich jest zagadnienie właściwej k...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Adam Mickiewicz University, Poznan
2014-01-01
|
Series: | Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny |
Subjects: | |
Online Access: | https://pressto.amu.edu.pl/index.php/rpeis/article/view/1854 |
_version_ | 1797855086023540736 |
---|---|
author | Konrad Burdziak |
author_facet | Konrad Burdziak |
author_sort | Konrad Burdziak |
collection | DOAJ |
description |
Zgodnie z art. 151 k.k. podlega karze, kto namową lub przez udzielenie pomocy doprowadza człowieka do targnięcia się na własne życie. Niezwykle syntetyczne ujęcie rzeczonego przepisu skutkuje występowaniem na jego gruncie wielu problemów interpretacyjnych. Jednym z nich jest zagadnienie właściwej kwalifikacji prawnej kierowania wykonaniem samobójstwa oraz polecenia jego wykonania. Wskazać można w tym zakresie dwie możliwe propozycje interpretacyjne. W myśl pierwszej z nich kierowanie wykonaniem samobójstwa należałoby zakwalifikować jako doprowadzenie człowieka do targnięcia się na własne życie w drodze udzielenia mu pomocy, polecenie wykonania samobójstwa zaś –jako doprowadzenie człowieka do targnięcia się na własne życie w drodze namowy. Druga z propozycji przewiduje z kolei, że kierowanie wykonaniem samobójstwa oraz polecenie jego wykonania należałoby zakwalifikować tak, jak to czyni zdecydowana większość doktryny, a więc jako wykonanie zabójstwa człowieka. Każda z ww. koncepcji może budzić wątpliwości. Utworzenie koncepcji nowej natomiast najprawdopodobniej raziłoby sztucznością. W przekonaniu autora niniejszej publikacji ostatecznie należy się opowiedzieć za rozwiązaniem, że kierowanie wykonaniem samobójstwa oraz polecenie jego wykonania są zachowaniami, którymi przekracza się normę sankcjonowaną zawartą w art. 151 k.k. Pogląd ten wynika z przeświadczenia, że jeżeli stoi się przed koniecznością wyboru jednego spośród złych rozwiązań, należy wybrać to z nich, które jawi się jako mniejsze zło.
|
first_indexed | 2024-04-09T20:17:55Z |
format | Article |
id | doaj.art-c232a196caa44394a6e95baa23f9847e |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 0035-9629 2543-9170 |
language | English |
last_indexed | 2024-04-09T20:17:55Z |
publishDate | 2014-01-01 |
publisher | Adam Mickiewicz University, Poznan |
record_format | Article |
series | Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny |
spelling | doaj.art-c232a196caa44394a6e95baa23f9847e2023-03-31T06:43:16ZengAdam Mickiewicz University, PoznanRuch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny0035-96292543-91702014-01-0176410.14746/rpeis.2014.76.4.12Kierowanie wykonaniem samobójstwa i polecenie jego wykonania w polskim prawie karnymKonrad Burdziak0Uniwersytet Szczeciński Zgodnie z art. 151 k.k. podlega karze, kto namową lub przez udzielenie pomocy doprowadza człowieka do targnięcia się na własne życie. Niezwykle syntetyczne ujęcie rzeczonego przepisu skutkuje występowaniem na jego gruncie wielu problemów interpretacyjnych. Jednym z nich jest zagadnienie właściwej kwalifikacji prawnej kierowania wykonaniem samobójstwa oraz polecenia jego wykonania. Wskazać można w tym zakresie dwie możliwe propozycje interpretacyjne. W myśl pierwszej z nich kierowanie wykonaniem samobójstwa należałoby zakwalifikować jako doprowadzenie człowieka do targnięcia się na własne życie w drodze udzielenia mu pomocy, polecenie wykonania samobójstwa zaś –jako doprowadzenie człowieka do targnięcia się na własne życie w drodze namowy. Druga z propozycji przewiduje z kolei, że kierowanie wykonaniem samobójstwa oraz polecenie jego wykonania należałoby zakwalifikować tak, jak to czyni zdecydowana większość doktryny, a więc jako wykonanie zabójstwa człowieka. Każda z ww. koncepcji może budzić wątpliwości. Utworzenie koncepcji nowej natomiast najprawdopodobniej raziłoby sztucznością. W przekonaniu autora niniejszej publikacji ostatecznie należy się opowiedzieć za rozwiązaniem, że kierowanie wykonaniem samobójstwa oraz polecenie jego wykonania są zachowaniami, którymi przekracza się normę sankcjonowaną zawartą w art. 151 k.k. Pogląd ten wynika z przeświadczenia, że jeżeli stoi się przed koniecznością wyboru jednego spośród złych rozwiązań, należy wybrać to z nich, które jawi się jako mniejsze zło. https://pressto.amu.edu.pl/index.php/rpeis/article/view/1854samobójstwokierowanie wykonaniem samobójstwapolecenie wykonania samobójstwaart. 151 k.k. |
spellingShingle | Konrad Burdziak Kierowanie wykonaniem samobójstwa i polecenie jego wykonania w polskim prawie karnym Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny samobójstwo kierowanie wykonaniem samobójstwa polecenie wykonania samobójstwa art. 151 k.k. |
title | Kierowanie wykonaniem samobójstwa i polecenie jego wykonania w polskim prawie karnym |
title_full | Kierowanie wykonaniem samobójstwa i polecenie jego wykonania w polskim prawie karnym |
title_fullStr | Kierowanie wykonaniem samobójstwa i polecenie jego wykonania w polskim prawie karnym |
title_full_unstemmed | Kierowanie wykonaniem samobójstwa i polecenie jego wykonania w polskim prawie karnym |
title_short | Kierowanie wykonaniem samobójstwa i polecenie jego wykonania w polskim prawie karnym |
title_sort | kierowanie wykonaniem samobojstwa i polecenie jego wykonania w polskim prawie karnym |
topic | samobójstwo kierowanie wykonaniem samobójstwa polecenie wykonania samobójstwa art. 151 k.k. |
url | https://pressto.amu.edu.pl/index.php/rpeis/article/view/1854 |
work_keys_str_mv | AT konradburdziak kierowaniewykonaniemsamobojstwaipoleceniejegowykonaniawpolskimprawiekarnym |