تأثیر کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژنه و فسفره بر عملکرد کمی و کیفی آفتابگردان
چکیده کودهای زیستی یکی از منابع مهم تأمین عناصر غذایی در کشاورزی پایدار محسوب میشوند. به منظور مطالعهی اثر کودهای زیستی و مقایسهی کارایی آنها با کودهای شیمیایی در آفتابگردان، آزمایشی در تابستان 1390 در مزرعهای در ایوانغرب به صورت اسپلیت فاکتوریل، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجر...
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
University of Tabriz
2014-06-01
|
| Series: | Journal of Agricultural Science and Sustainable Production |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1467_b24164a3e57dbe70525c15399a2e68cf.pdf |
| Summary: | چکیده
کودهای زیستی یکی از منابع مهم تأمین عناصر غذایی در کشاورزی پایدار محسوب میشوند. به منظور مطالعهی اثر کودهای زیستی و مقایسهی کارایی آنها با کودهای شیمیایی در آفتابگردان، آزمایشی در تابستان 1390 در مزرعهای در ایوانغرب به صورت اسپلیت فاکتوریل، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی شامل چهار سطح کود شیمیایی نیتروژن و فسفر (0، 33، 66 و 100 درصد کود شیمیایی نیتروژن و فسفر مورد نیاز) و فاکتور فرعی شامل کاربرد کود زیستی نیتروکسین در دوسطح (تلقیح و عدم تلقیح) و کاربرد کود زیستی فسفات بارور2 در دو سطح (تلقیح و عدم تلقیح) بود. نتایج نشان داد که برهمکنش کود شیمیایی و نیتروکسین بر عملکرد دانه اثر معنیداری داشت، به طوریکه در سطوح 0، 33 و 66 درصد کود شیمیایی، تلقیح با نیتروکسین به ترتیب باعث افزایش 64/31، 78/9 و 73/5 درصدی در عملکرد دانه نسبت به عدم تلقیح شد اما در سطح 100 درصد کود شیمیایی مورد نیاز، کاربرد نیتروکسین تفاوت معنیداری از لحاظ این صفت ایجاد نکرد. کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد روغن اثر افزایشی معنیداری داشتند، به طوریکه بیشترین عملکرد روغن به تیمار مصرف 100 درصد کود شیمیایی مورد نیاز و تلقیح با نیتروکسین تعلق داشت. کاربرد نیتروکسین همچنین باعث افزایش 63/2 درصدی در محتوای روغن دانه آفتابگردان شد. در نهایت با توجه به نتایج حاصله، تلقیح بذر آفتابگردان با کودهای زیستی در تلفیق با کودهای شیمیایی جهت حصول حداکثر عملکرد روغن توصیه می گردد. |
|---|---|
| ISSN: | 2476-4310 2476-4329 |