ارزیابی الگوی علامتی و فراوانی اختلال بدشکلیبدن در دانشجویان
مقدمه اختلال بدشکلیبدن یکی از اختلالات شبهجسمانی است که به صورت اشتغال ذهنی با نقص تخیلی یا تحریف مبالغهآمیز یک عیب خفیف در ظاهر جسمانی تعریف میشود. با توجه به تفاوت شیوع این اختلال در منابع گوناگون و شیوع بالاتر آن در دانشجویان، به مطالعهی الگوی علامتی و فراوانی اشتغال ذهنی با علائم اختلال بدشکلیبد...
| Main Authors: | , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Mashhad University of Medical Sciences
2009-03-01
|
| Series: | Majallah-i Dānishkadah-i Pizishkī-i Dānishgāh-i ̒ Ulūm-i Pizishkī-i Mashhad. |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://mjms.mums.ac.ir/article_5496_d04dfe6c3f00e324f4e32b1d40adfccf.pdf |
| _version_ | 1818305175961468928 |
|---|---|
| author | علی طلایی محمد رضا فیاضی بردبار افشین نصیرایی امیر رضایی اردانی |
| author_facet | علی طلایی محمد رضا فیاضی بردبار افشین نصیرایی امیر رضایی اردانی |
| author_sort | علی طلایی |
| collection | DOAJ |
| description | مقدمه اختلال بدشکلیبدن یکی از اختلالات شبهجسمانی است که به صورت اشتغال ذهنی با نقص تخیلی یا تحریف مبالغهآمیز یک عیب خفیف در ظاهر جسمانی تعریف میشود. با توجه به تفاوت شیوع این اختلال در منابع گوناگون و شیوع بالاتر آن در دانشجویان، به مطالعهی الگوی علامتی و فراوانی اشتغال ذهنی با علائم اختلال بدشکلیبدن در دانشجویان ساکن خوابگاههای دانشگاه علوم پزشکی مشهد پرداخته شد. روش کار این مطالعهی توصیفی در سال 1385 بر500 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد به روش نمونهگیری چندمرحلهای انجام شده است. این افراد توسط پرسشنامهی دموگرافیک و پرسشنامهی اختلال بدشکلیبدن بدون ذکر نام تحت بررسی مقطعی قرار گرفتند و یافتهها با استفاده از نرمافزار SPSS و شاخصهای پراکندگی و آزمونهای آماری مجذور کای و تی مستقل و تحلیل واریانس ارزیابی شدند. نتایج میانگین سن افراد 23/45 سال بود. از جمعیت مورد مطالعه بر اساس پرسشنامهی ذکر شده، 172 نفر (34/4%) در مورد ظاهر خود نگران بودند که در بین آنها بیشترین نگرانی مربوط به صورت و به خصوص بینی و پوست بود (68 نفر، 39/8%). شیوع اختلال بدشکلیبدن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد7/4% بود و فراوانی دو جنس در گروههای مبتلا و غیرمبتلا تفاوت آماری معنیداری نداشت (p=0/242). تمام دانشجویان مبتلا به اختلال بدشکلیبدن مجرد بودند. نتیجه گیری اشتغال ذهنی با تصویر بدن در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد شایع بوده و نتایج شیوع اختلال بدشکی بدن نیز از آمارهای موجود در جمعیت عمومی بالاتر بود. الگوی نارضایتی از وضعیت ظاهری بدن در دانشجویان ایرانی با الگوی کشورهای غربی متفاوت بود. |
| first_indexed | 2024-12-13T06:22:25Z |
| format | Article |
| id | doaj.art-cc0ced9ab61248329cbe988d0e06c4a9 |
| institution | Directory Open Access Journal |
| issn | 1735-4013 1735-4013 |
| language | fas |
| last_indexed | 2024-12-13T06:22:25Z |
| publishDate | 2009-03-01 |
| publisher | Mashhad University of Medical Sciences |
| record_format | Article |
| series | Majallah-i Dānishkadah-i Pizishkī-i Dānishgāh-i ̒ Ulūm-i Pizishkī-i Mashhad. |
| spelling | doaj.art-cc0ced9ab61248329cbe988d0e06c4a92022-12-21T23:56:49ZfasMashhad University of Medical SciencesMajallah-i Dānishkadah-i Pizishkī-i Dānishgāh-i ̒ Ulūm-i Pizishkī-i Mashhad.1735-40131735-40132009-03-01521495610.22038/mjms.2009.54965496ارزیابی الگوی علامتی و فراوانی اختلال بدشکلیبدن در دانشجویانعلی طلایی0محمد رضا فیاضی بردبار1افشین نصیرایی2امیر رضایی اردانی3استادیار روان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران- دانشیار روان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانروان پزشک سازمان تامین اجتماعی مشهد- دستیار روان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانمقدمه اختلال بدشکلیبدن یکی از اختلالات شبهجسمانی است که به صورت اشتغال ذهنی با نقص تخیلی یا تحریف مبالغهآمیز یک عیب خفیف در ظاهر جسمانی تعریف میشود. با توجه به تفاوت شیوع این اختلال در منابع گوناگون و شیوع بالاتر آن در دانشجویان، به مطالعهی الگوی علامتی و فراوانی اشتغال ذهنی با علائم اختلال بدشکلیبدن در دانشجویان ساکن خوابگاههای دانشگاه علوم پزشکی مشهد پرداخته شد. روش کار این مطالعهی توصیفی در سال 1385 بر500 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد به روش نمونهگیری چندمرحلهای انجام شده است. این افراد توسط پرسشنامهی دموگرافیک و پرسشنامهی اختلال بدشکلیبدن بدون ذکر نام تحت بررسی مقطعی قرار گرفتند و یافتهها با استفاده از نرمافزار SPSS و شاخصهای پراکندگی و آزمونهای آماری مجذور کای و تی مستقل و تحلیل واریانس ارزیابی شدند. نتایج میانگین سن افراد 23/45 سال بود. از جمعیت مورد مطالعه بر اساس پرسشنامهی ذکر شده، 172 نفر (34/4%) در مورد ظاهر خود نگران بودند که در بین آنها بیشترین نگرانی مربوط به صورت و به خصوص بینی و پوست بود (68 نفر، 39/8%). شیوع اختلال بدشکلیبدن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد7/4% بود و فراوانی دو جنس در گروههای مبتلا و غیرمبتلا تفاوت آماری معنیداری نداشت (p=0/242). تمام دانشجویان مبتلا به اختلال بدشکلیبدن مجرد بودند. نتیجه گیری اشتغال ذهنی با تصویر بدن در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد شایع بوده و نتایج شیوع اختلال بدشکی بدن نیز از آمارهای موجود در جمعیت عمومی بالاتر بود. الگوی نارضایتی از وضعیت ظاهری بدن در دانشجویان ایرانی با الگوی کشورهای غربی متفاوت بود.http://mjms.mums.ac.ir/article_5496_d04dfe6c3f00e324f4e32b1d40adfccf.pdfتصویر بدناختلال بدشکلی بدندانشجویانمشهدهمه گیر شناسی |
| spellingShingle | علی طلایی محمد رضا فیاضی بردبار افشین نصیرایی امیر رضایی اردانی ارزیابی الگوی علامتی و فراوانی اختلال بدشکلیبدن در دانشجویان Majallah-i Dānishkadah-i Pizishkī-i Dānishgāh-i ̒ Ulūm-i Pizishkī-i Mashhad. تصویر بدن اختلال بدشکلی بدن دانشجویان مشهد همه گیر شناسی |
| title | ارزیابی الگوی علامتی و فراوانی اختلال بدشکلیبدن در دانشجویان |
| title_full | ارزیابی الگوی علامتی و فراوانی اختلال بدشکلیبدن در دانشجویان |
| title_fullStr | ارزیابی الگوی علامتی و فراوانی اختلال بدشکلیبدن در دانشجویان |
| title_full_unstemmed | ارزیابی الگوی علامتی و فراوانی اختلال بدشکلیبدن در دانشجویان |
| title_short | ارزیابی الگوی علامتی و فراوانی اختلال بدشکلیبدن در دانشجویان |
| title_sort | ارزیابی الگوی علامتی و فراوانی اختلال بدشکلیبدن در دانشجویان |
| topic | تصویر بدن اختلال بدشکلی بدن دانشجویان مشهد همه گیر شناسی |
| url | http://mjms.mums.ac.ir/article_5496_d04dfe6c3f00e324f4e32b1d40adfccf.pdf |
| work_keys_str_mv | AT ʿlyṭlạyy ạrzyạbyạlgwyʿlạmtywfrạwạnyạkẖtlạlbdsẖḵlybdndrdạnsẖjwyạn AT mḥmdrḍạfyạḍybrdbạr ạrzyạbyạlgwyʿlạmtywfrạwạnyạkẖtlạlbdsẖḵlybdndrdạnsẖjwyạn AT ạfsẖynnṣyrạyy ạrzyạbyạlgwyʿlạmtywfrạwạnyạkẖtlạlbdsẖḵlybdndrdạnsẖjwyạn AT ạmyrrḍạyyạrdạny ạrzyạbyạlgwyʿlạmtywfrạwạnyạkẖtlạlbdsẖḵlybdndrdạnsẖjwyạn |