ابعاد حقوقی انتقال اجباری اشخاص به عنوان جنایت بین المللی
حق انسان به زندگی در موطن و سرزمین اصلی خود، یکی از حقوق اساسی و اولیة انسان‌ها در طول تاریخ بوده است. اخراج و انتقال اجباری اشخاص از سرزمین مادری در طول تاریخ به‌وفور اتفاق افتاده است و آثار زیان‌بار آن هم‌اکنون نیز قابل مشاهده است. این عمل بنا به مقاصد گوناگونی ازجمله استثمار انسان‌ها و سلب حق مال...
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
CILA
2021-09-01
|
| Series: | Majallah-i Huqūqī-i Biyn/al-milalī-i |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://www.cilamag.ir/article_244156_2781ac8efd80e4608d89415057902dfb.pdf |
| Summary: | حق انسان به زندگی در موطن و سرزمین اصلی خود، یکی از حقوق اساسی و اولیة انسان‌ها در طول تاریخ بوده است. اخراج و انتقال اجباری اشخاص از سرزمین مادری در طول تاریخ به‌وفور اتفاق افتاده است و آثار زیان‌بار آن هم‌اکنون نیز قابل مشاهده است. این عمل بنا به مقاصد گوناگونی ازجمله استثمار انسان‌ها و سلب حق مالکیت آن‌ها در سرزمین اصلی خود ارتکاب مییافته است. با تأسیس دیوان بین‌المللی کیفری و صلاحیت این دیوان در رسیدگی به جنایات بین‌المللی، صراحتاً انتقال اجباری اشخاص نیز به‌عنوان یکی از صور جنایات بین‌المللی، مشخصاً جنایت علیه بشریت و جنایت جنگی شناسایی شد که در مقالة حاضر به بررسی ابعاد این پدیده به‌عنوان جنایت علیه بشریت و جنایت جنگی، و تمایز آن با مفاهیم مشابه از قبیل تبعید، نسل‌زدایی و رابطة آن دو، و در پایان با رویکردی انتقادی در قبال رویه‌قضایی دیوان بین‌المللی دادگستری در بررسی موارد انتقال اجباری اشخاص در قضیة بوسنی علیه صربستان و مونتهنگرو در 2007، به عدم رویکرد واحد بین دادگاه بین‌الملل کیفری یوگسلاوی سابق و رواندا و همچنین دیوان بین‌الملل کیفری پرداخته شده است. |
|---|---|
| ISSN: | 2251-614X 2645-4858 |