Âdetü’l-Kur’ân: Kur’an’ın İfade ve Üslup Örfü
Bu makalede “Âdetü’l-Kur’ân” (Kur’an’ın ifade ve üslup örfü) terimi/tabiri ve bu terimin tefsir geleneğindeki işlevi ele alınacaktır. “Âdetü’l-Kur’ân” terimi konu itibariyle Kur’an’ın nazım ve üslup özelliğiyle alakalıdır. Klasik dönemlerde Fahreddîn er-Râzî (ö. 606/1210) ve diğer birçok müfessir Ku...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | Arabic |
| Published: |
Trabzon University
2018-12-01
|
| Series: | Trabzon İlahiyat Dergisi |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/614354 |
| Summary: | Bu makalede
“Âdetü’l-Kur’ân” (Kur’an’ın ifade ve üslup örfü) terimi/tabiri ve bu
terimin tefsir geleneğindeki işlevi ele alınacaktır. “Âdetü’l-Kur’ân” terimi
konu itibariyle Kur’an’ın nazım ve üslup özelliğiyle alakalıdır. Klasik dönemlerde Fahreddîn er-Râzî (ö. 606/1210) ve
diğer birçok
müfessir Kur’an dilindeki bu özelliği “Âdetü’l-Kur’ân”
diye kavramlaştırmıştır.
Son dönemde ise İbn Âşûr (ö.
1973) et-Tahrîr ve’t-Tenvîr adlı Kur’an tefsirinin mukaddimesinde Âdetü’l-Kur’ân
konusuna dair müstakil bir başlık
açmıştır.
Âdetü’l-Kur’ân kapsamında değerlendirilen
birçok konunun, özellikle tevhid, meâd ve nübüvvetle ilgili birçok farklı hususun iç içe
geçmiş şekilde
aktarımı
Ulûmü’l-Kur’ân literatüründe “tenâsübü’l-ây
ve’s-süver” kapsamında
ele alınır. “Âdâtü’l-Kur’ân” terimi Kur’an’ın dil
dizgesinde ve söz diziminde kalıplaşmış, yerleşik hâl almış ve bir bakıma standartlaşarak örf karakteri kazanmış ifade,
üslup ve anlatım şekillerine atıfta
bulunur. Ancak Kur’an’ın yerleşik ifade ve anlatım tarzına ilişkin genel nitelemede “âdet” lafzının
kullanılması kelâmî terminolojinin bir yansımasıdır. Âdetü’l-Kur’ân kapsamında
değerlendirilen hususlara muttali olmak, genelde
Kur’an’ın
dil ve kavram dünyasını, özelde
ifade, üslup ve anlatım tarzını daha iyi anlayıp kavramak gibi önemli bir ilmî
fayda içerir. |
|---|---|
| ISSN: | 2651-4559 2651-4567 |