هیدگر و پرسش از بیماری انسانی: چشم اندازی دازینکاوانه
این مقاله، پرسش از طبیعت بیماری انسانی نزد هیدگر با تکیه بر رویکرد دازینکاوانه در پژوهشهای روانی مورد بررسی قرار میدهد؛ موضوعی که با وجود اهمیت تاریخی و جایگاه برجسته آن در طرح نقش تحلیل وجود انسانی در فهم تجارب آسیبشناختی، در مقایسه با سایر ابعاد اندیشه هیدگر چنانکه باید مورد توجه قرار نگرفت...
Main Authors: | , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
University of Tabriz, Faculty of Literature and Forigen Languages
2019-01-01
|
Series: | Journal of Philosophical Investigations |
Subjects: | |
Online Access: | http://philosophy.tabrizu.ac.ir/article_8019_da6c822c497d7a81421ce32d8347e661.pdf |
Summary: | این مقاله، پرسش از طبیعت بیماری انسانی نزد هیدگر با تکیه بر رویکرد دازینکاوانه در پژوهشهای روانی مورد بررسی قرار میدهد؛ موضوعی که با وجود اهمیت تاریخی و جایگاه برجسته آن در طرح نقش تحلیل وجود انسانی در فهم تجارب آسیبشناختی، در مقایسه با سایر ابعاد اندیشه هیدگر چنانکه باید مورد توجه قرار نگرفته است. در این زمینه، ابتدا توضیح داده میشود که چگونه پرسش از طبیعت بیماری بهعنوان امری نقصانی، بهمثابه نوعی از محرومیت، ضرورتاً با پرسش از سلامتی، بهعنوان وضعیت کمال، و بهتبع آن با نحوه خاص وجود انسان بهعنوان عرصه گشوده بهروی جهان مرتبط میگردد. پس از آن مسأله تحلیل تجارب فردی در صور مختلف بیماری برپایه ساختارهای عمومی وجود انسانی همچون زمانمندی، فضامندی و مانند آن، بهعنوان اساس پژوهش دازینکاوانه در حوزه آسیبشناسی مدنظر قرار میگیرد و در پایان، نشان داده میشود که چگونه ارائه سنگمحک وضعیت سلامتی در این زمینه و جمع میان مبنا قرارگرفتن کمال گشودگی و آزادی انسانی از سویی و صورت تجربه نرمال با نظر به چگونگی تحقق متعارف خصیصههای بنیادین وجودی از سوی دیگر، مسألهساز خواهد بود. |
---|---|
ISSN: | 2251-7960 2423-4419 |