Summary: | Amaç: Bireyin e-öğrenmeye
hazır bulunuşluğu; bilgi ve iletişim teknolojilerinin (BİT) olanaklarından
yararlanma becerisi olarak düşünülebilir. Bu çalışmanın amacı tıp fakültesi
öğretim üyelerinin e-öğrenme hazır bulunuşluk düzeylerinin belirlenmesidir.Materyal ve Metot: Bu çalışma, betimsel bir araştırma olup, elverişli örnekleme yöntemiyle gönüllü
106 kişiden veri toplanmıştır. Veri toplama formu demografik bilgiler, öğretim
üyelerinin sahip oldukları teknolojiler ve bu teknolojileri kullanma durumlarını
belirleyen seçenekli ve açık uçlu sorular içermektedir. Ayrıca öğretim üyeleri
için e-öğrenme hazır bulunuşluk ölçeği (EÖHB) kullanılmıştır. Elde edilen tüm
veriler %95 güven aralığında ve SPSS 17.0 yazılımı ile analiz edilmiştir. Bulgular: Katılımcıların yaş
ortalaması 49 civarında olup, %58’i kadındır. Öğretim
üyelerinin BİT kullanımı öz yeterliği (BİTKÖY: 5,91±1,08) yüksektir. Ancak
e-öğrenmede kendilerine güvenleri (EÖKG: 2,94±1,32) ve e-öğrenmeye yönelik
tutumları (EÖYT: 3,82±1,39) oldukça düşüktür. Ayrıca e-öğrenmeye yönelik eğitim
ihtiyaçları (EÖYEİ: 4,94±1,50) da yüksektir. Öğretim üyelerinin sahip oldukları
teknolojik donanımlar yeterli olup, sürekli internet erişimleri de vardır. Öğretim
üyeleri gün içerisinde interneti daha çok bilimsel çalışmalar için (%85)
kullanmaktadır. EÖKG alt boyutunda kadınlar erkeklerden anlamlı olarak daha
düşük güvene sahiptir (t(99)=
2,251; p <0,05). Daha önce eğitici
olarak e-öğrenme deneyimine sahip olanların EÖHB düzeyleri her alt boyut için eğitici
deneyimi olmayanlardan daha yüksektir.
Sonuç: Gazi Üniversitesi
Tıp Fakültesi öğretim üyelerinin bilgisayar ve internet kullanım öz
yeterliklerinin (BİTKÖY) yüksek olduğu; bilimsel çalışmalarında ve ders
materyali hazırlarken güncel kaynaklara eriştikleri görülmektedir. Ancak
e-öğrenme konusunda kendilerine güvenleri ve e-öğrenmeye yönelik tutumları oldukça
düşüktür. E-öğrenme konusunda eğitim ihtiyacı hissetmektedirler. E-öğrenmede
kullanılan içerik yönetim sistemleri, çevrimiçi ders tasarımı, elektronik ders
materyalleri hazırlama ve geliştirme ve e-öğrenmeye ilişkin yasal konularda
düzenli biçimde sürekli eğitimler planlanmalıdır. Diğer taraftan yatırım ve
çabaların boşa gitmemesi için; her kurum kendi paydaşlarının hazır bulunuşluk düzeyini
belirlemeli ve gereken eğitim, kaynak ve altyapı hizmetlerini bu çerçevede
planlamalıdır.
|