مدل‌سازی تصمیم‌گیری راهبردی مبتنی بر شواهد در صنعت بیمه بر اساس تئوری داده‌بنیاد

<strong>هدف: </strong>رویکردهای تصمیم‌گیری مبتنی بر داده‌های محیطی، قابلیت اطمینان را برای تصمیم‌ها بهبود می‌دهند؛ اما یکی از مشکل‌های مهمی که در سازمان‌ها و به‌ویژه بخش خصوصی وجود دارد، ناتوانی در پیاده‌سازی این رویکردهاست. هدف پژوهش حاضر این است که از بین گفتمان‌های خبرگان صنعت بیمه و...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: الهام سادات صبور ابوانی, وحید خاشعی ورمزخواستی
Format: Article
Language:fas
Published: University of Tehran 2019-12-01
Series:‫مدیریت بازرگانی
Subjects:
Online Access:https://jibm.ut.ac.ir/article_74047_650d4c351dd094ff6360c69c72369f74.pdf
Description
Summary:<strong>هدف: </strong>رویکردهای تصمیم‌گیری مبتنی بر داده‌های محیطی، قابلیت اطمینان را برای تصمیم‌ها بهبود می‌دهند؛ اما یکی از مشکل‌های مهمی که در سازمان‌ها و به‌ویژه بخش خصوصی وجود دارد، ناتوانی در پیاده‌سازی این رویکردهاست. هدف پژوهش حاضر این است که از بین گفتمان‌های خبرگان صنعت بیمه و تصمیم‌گیری راهبردی، الگوی تصمیم‌گیری راهبردی مبتنی بر شواهدی ارائه شود که در رفتار مدیران ارشد صنعت بیمه مستتر شده است.<br /> <strong>روش:</strong> پژوهش از نظر هدف، بنیادین و از نظر ماهیت، اکتشافی است. برای گردآوری داده‌ها، رویکرد مصاحبه عمیق نیمه‌ساختاریافته در کنار مطالعات کتابخانه‌ای مد نظر قرار گرفت. جامعه آماری این پژوهش، خبرگان سازمانی و خط‌مشی‌گذاری بودند. برای شناسایی خبرگان از روش نمونه‌گیری هدفمند و گلوله برفی استفاده شد که طی آن با توجه به کفایت داده‌ها با 20 خبره مصاحبه به عمل آمد.<br /> <strong>یافته‌ها:</strong> در نهایت مدل تصمیم‌گیری راهبردی مبتنی بر شواهد با استفاده از نظریه داده‌بنیاد طراحی و شرایط علّی عدم اطمینان محیطی و شکاف ­استراتژیک شناسایی شد.<br /> <strong>نتیجه‌گیری:</strong> در مدل پارادایمی تصمیم‌گیری، گفتمان اطمینان‌طلبی و شکاف­ استراتژیک، پدیده اصلی بودند. برای شرایط مداخله‌گر، محدودیت‌های اخلاقی و ویژگی‌های شخصیتی مدیران شناسایی شدند. عوامل بستر، شامل فرهنگ سازمانی و امکانات و منابع سازمان بودند که بر راهبرد اصلی که همان تصمیم‌گیری مبتنی بر شواهد است، تأثیر می‌گذارند. پیامد این نوع تصمیم‌گیری، توجه بیشتر به موضوع علم‌گرایی، ائتلاف‌گرایی، مشارکت ذی‌نفعان در سازمان و جهت‌گیری استراتژیک در سازمان است.
ISSN:2008-5907
2423-5091