Het verschil tussen praten en communiceren: De functionele communicatie bij patiënten met cognitieve communicatiestoornissen

Taal en cognitie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en cognitieve beperkingen kunnen de oorzaak zijn voor communicatieve problemen, met name cognitieve communicatiestoornissen. Traditionele taaltests zijn niet in staat om deze stoornissen te detecteren doordat deze optreden op het gebied van de...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Sarah Hüsers, Roel Jonkers
Format: Article
Language:nld
Published: University of Groningen Press 2017-12-01
Series:Stem-, Spraak- en Taalpathologie
Online Access:https://sstp.nl/article/view/25852
_version_ 1818341433124323328
author Sarah Hüsers
Roel Jonkers
author_facet Sarah Hüsers
Roel Jonkers
author_sort Sarah Hüsers
collection DOAJ
description Taal en cognitie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en cognitieve beperkingen kunnen de oorzaak zijn voor communicatieve problemen, met name cognitieve communicatiestoornissen. Traditionele taaltests zijn niet in staat om deze stoornissen te detecteren doordat deze optreden op het gebied van de pragmatiek. De beperkte functionele communicatie is ook van (negatieve) invloed op het sociale leven. Internationaal zijn er inmiddels verschillende tests ontwikkeld om de cognitieve communicatie te screenen maar er bestaat tot nu toe nog geen diagnostisch instrument. In het Nederlandse taalgebied bestaat enkel de Amsterdam Nijmegen Test voor Alledaagse Taalvaardigheden (ANTAT) om de verbaal-communicatieve vaardigheden in kaart te brengen, maar deze test is gericht op patiënten met afasie. De ANTAT is een bestaande valide, betrouwbare en gestandaardiseerde test die het uitgangspunt vormt voor het huidige onderzoek. De items, alledaagse scenario's, werden hierbij gecombineerd met nieuwe maten, die zijn opgesteld op basis van wetenschappelijke evidentie voor beperkingen van patiënten met cognitieve communicatiestoornissen. De resultaten leveren evidentie voor de bruikbaarheid van deze nieuwe maten en de ANTAT als testinstrument bij cognitieve communicatiestoornissen. Typerende cognitief-communicatieve beperkingen en de invloed hiervan op het alledaagse taalgebruik kunnen op deze manier kwantitatief worden geïnventariseerd. De focus komt hierdoor te liggen op het taalgebruik in concrete betekenisvolle situaties, hetgeen juist beperkt is bij de patiëntengroep. Het is derhalve een belangrijke aanvulling in een kader waarin diagnostisch materiaal tot nu toe schaars is.
first_indexed 2024-12-13T15:58:43Z
format Article
id doaj.art-d217eb0aecbe430a85913ca39c87bb2f
institution Directory Open Access Journal
issn 2666-674X
language nld
last_indexed 2024-12-13T15:58:43Z
publishDate 2017-12-01
publisher University of Groningen Press
record_format Article
series Stem-, Spraak- en Taalpathologie
spelling doaj.art-d217eb0aecbe430a85913ca39c87bb2f2022-12-21T23:39:14ZnldUniversity of Groningen PressStem-, Spraak- en Taalpathologie2666-674X2017-12-012225852Het verschil tussen praten en communiceren: De functionele communicatie bij patiënten met cognitieve communicatiestoornissenSarah HüsersRoel JonkersTaal en cognitie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en cognitieve beperkingen kunnen de oorzaak zijn voor communicatieve problemen, met name cognitieve communicatiestoornissen. Traditionele taaltests zijn niet in staat om deze stoornissen te detecteren doordat deze optreden op het gebied van de pragmatiek. De beperkte functionele communicatie is ook van (negatieve) invloed op het sociale leven. Internationaal zijn er inmiddels verschillende tests ontwikkeld om de cognitieve communicatie te screenen maar er bestaat tot nu toe nog geen diagnostisch instrument. In het Nederlandse taalgebied bestaat enkel de Amsterdam Nijmegen Test voor Alledaagse Taalvaardigheden (ANTAT) om de verbaal-communicatieve vaardigheden in kaart te brengen, maar deze test is gericht op patiënten met afasie. De ANTAT is een bestaande valide, betrouwbare en gestandaardiseerde test die het uitgangspunt vormt voor het huidige onderzoek. De items, alledaagse scenario's, werden hierbij gecombineerd met nieuwe maten, die zijn opgesteld op basis van wetenschappelijke evidentie voor beperkingen van patiënten met cognitieve communicatiestoornissen. De resultaten leveren evidentie voor de bruikbaarheid van deze nieuwe maten en de ANTAT als testinstrument bij cognitieve communicatiestoornissen. Typerende cognitief-communicatieve beperkingen en de invloed hiervan op het alledaagse taalgebruik kunnen op deze manier kwantitatief worden geïnventariseerd. De focus komt hierdoor te liggen op het taalgebruik in concrete betekenisvolle situaties, hetgeen juist beperkt is bij de patiëntengroep. Het is derhalve een belangrijke aanvulling in een kader waarin diagnostisch materiaal tot nu toe schaars is.https://sstp.nl/article/view/25852
spellingShingle Sarah Hüsers
Roel Jonkers
Het verschil tussen praten en communiceren: De functionele communicatie bij patiënten met cognitieve communicatiestoornissen
Stem-, Spraak- en Taalpathologie
title Het verschil tussen praten en communiceren: De functionele communicatie bij patiënten met cognitieve communicatiestoornissen
title_full Het verschil tussen praten en communiceren: De functionele communicatie bij patiënten met cognitieve communicatiestoornissen
title_fullStr Het verschil tussen praten en communiceren: De functionele communicatie bij patiënten met cognitieve communicatiestoornissen
title_full_unstemmed Het verschil tussen praten en communiceren: De functionele communicatie bij patiënten met cognitieve communicatiestoornissen
title_short Het verschil tussen praten en communiceren: De functionele communicatie bij patiënten met cognitieve communicatiestoornissen
title_sort het verschil tussen praten en communiceren de functionele communicatie bij patienten met cognitieve communicatiestoornissen
url https://sstp.nl/article/view/25852
work_keys_str_mv AT sarahhusers hetverschiltussenpratenencommunicerendefunctionelecommunicatiebijpatientenmetcognitievecommunicatiestoornissen
AT roeljonkers hetverschiltussenpratenencommunicerendefunctionelecommunicatiebijpatientenmetcognitievecommunicatiestoornissen