صدای زنانه در ادبیات معاصر ایران
این مقاله ادبیات را با تمام الزامات ادبی خود بهعنوان، روایتی از زبان در نظر میگیرد و دو نسل از نویسندگان را با توجه به متغیر جنسیت تحلیل میکند. در این مقاله با استفاده از روش تحلیل گفتمان و وارد کردن گویههای ادبیت مکتب فرمالیسم، 2جفت متن ادبی در فاصله40 ساله بررسی شدهاند تا ویژگیهای جنسیتی و...
Main Authors: | , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Center for women's and family Studies ,University of Tehran
2007-02-01
|
Series: | زن در توسعه و سیاست |
Subjects: | |
Online Access: | https://jwdp.ut.ac.ir/article_19235_6f2c05abee648ad3527325a25c15a8f6.pdf |
_version_ | 1827395108183474176 |
---|---|
author | ابراهیم فیاض زهره رهبری |
author_facet | ابراهیم فیاض زهره رهبری |
author_sort | ابراهیم فیاض |
collection | DOAJ |
description | این مقاله ادبیات را با تمام الزامات ادبی خود بهعنوان، روایتی از زبان در نظر میگیرد و دو نسل از نویسندگان را با توجه به متغیر جنسیت تحلیل میکند. در این مقاله با استفاده از روش تحلیل گفتمان و وارد کردن گویههای ادبیت مکتب فرمالیسم، 2جفت متن ادبی در فاصله40 ساله بررسی شدهاند تا ویژگیهای جنسیتی و ادبیشان استخراج شود. این رساله به این مساله پرداخته که ویژگیهای آثار زنان و مردان در حیطههایی چون میزان حرکت در معیارهای ادبیات متن، خروج از واژگان خارج از زبان معیار مانند بکارگیری واژگان قدیمی، واژگان بومی، آفرینش واژگان جدید و یا نزدیکی به جریانهای مرکزی زبان و فرهنگ مانند استفاده از اصطلاحات و ضرب المثلها در دو نسل از نویسندگان چگونه است. این مطالعه نشان میدهد که در متون مورد بررسی، مردان بیشتر از زنان به جریانهای ادبیسازی متن نزدیک نشدهاند ولی این کار را به شیوه متفاوتی از زنان انجام دادهاند؛ مردان بیشتر از زنان به دشوارنویسی روی آوردهاند، در حالی که متون زنان در عین حفظکردن معیارهای ادبیت، روانتر هستند. این نکته نیز گفتنی است که حرکت دو نسل از نویسندگان در طول زمان در جهت نزدیکی به یکدیگر بوده است. یعنی نویسنده مرد نسبت به نویسنده هم جنس خود در نسل پیشین از قواعد دشوارنویسی فاصله گرفته و نویسنده زن نیز نسبت به نویسنده هم جنس نسل پیش خود از رواننویسی دور شده است. در حیطه واژگانی در دو نسل، زنان بیشتر به واژگان زبان منطقهای و بومی و مردان بیشتر به واژگان زبان معیار وفادار مانده اند. در زمینه خلق واژگان جدید تفاوتی در دو جنس دیده نشد. در زمینه بهکارگیری دشواژهها، نسل دوم، کمتر از نسل پیشین خود از این واژگان استفاده کرده، گرچه موضوعات این دشواژهها با یکدیگر متفاوت است. در مجموع میتوان چنین نتیجه گرفت که نویسندگان زن و مرد درطول زمان از ویژگیهای افراطیتر نسل پیشین خود فاصله گرفته و در جهت مشترکی حرکت میکنند، هرچند که نقطه شروعشان متفاوت است. |
first_indexed | 2024-03-08T18:27:12Z |
format | Article |
id | doaj.art-d718b81a9b194e749f8d92984a936ab4 |
institution | Directory Open Access Journal |
issn | 2538-3124 2538-3132 |
language | fas |
last_indexed | 2024-03-08T18:27:12Z |
publishDate | 2007-02-01 |
publisher | Center for women's and family Studies ,University of Tehran |
record_format | Article |
series | زن در توسعه و سیاست |
spelling | doaj.art-d718b81a9b194e749f8d92984a936ab42023-12-30T11:33:06ZfasCenter for women's and family Studies ,University of Tehranزن در توسعه و سیاست2538-31242538-31322007-02-014419235صدای زنانه در ادبیات معاصر ایرانابراهیم فیاض0زهره رهبری1استادیار گروه انسانشناسی دانشگاه تهرانکارشناس ارشد مردمشناسی از دانشگاه تهراناین مقاله ادبیات را با تمام الزامات ادبی خود بهعنوان، روایتی از زبان در نظر میگیرد و دو نسل از نویسندگان را با توجه به متغیر جنسیت تحلیل میکند. در این مقاله با استفاده از روش تحلیل گفتمان و وارد کردن گویههای ادبیت مکتب فرمالیسم، 2جفت متن ادبی در فاصله40 ساله بررسی شدهاند تا ویژگیهای جنسیتی و ادبیشان استخراج شود. این رساله به این مساله پرداخته که ویژگیهای آثار زنان و مردان در حیطههایی چون میزان حرکت در معیارهای ادبیات متن، خروج از واژگان خارج از زبان معیار مانند بکارگیری واژگان قدیمی، واژگان بومی، آفرینش واژگان جدید و یا نزدیکی به جریانهای مرکزی زبان و فرهنگ مانند استفاده از اصطلاحات و ضرب المثلها در دو نسل از نویسندگان چگونه است. این مطالعه نشان میدهد که در متون مورد بررسی، مردان بیشتر از زنان به جریانهای ادبیسازی متن نزدیک نشدهاند ولی این کار را به شیوه متفاوتی از زنان انجام دادهاند؛ مردان بیشتر از زنان به دشوارنویسی روی آوردهاند، در حالی که متون زنان در عین حفظکردن معیارهای ادبیت، روانتر هستند. این نکته نیز گفتنی است که حرکت دو نسل از نویسندگان در طول زمان در جهت نزدیکی به یکدیگر بوده است. یعنی نویسنده مرد نسبت به نویسنده هم جنس خود در نسل پیشین از قواعد دشوارنویسی فاصله گرفته و نویسنده زن نیز نسبت به نویسنده هم جنس نسل پیش خود از رواننویسی دور شده است. در حیطه واژگانی در دو نسل، زنان بیشتر به واژگان زبان منطقهای و بومی و مردان بیشتر به واژگان زبان معیار وفادار مانده اند. در زمینه خلق واژگان جدید تفاوتی در دو جنس دیده نشد. در زمینه بهکارگیری دشواژهها، نسل دوم، کمتر از نسل پیشین خود از این واژگان استفاده کرده، گرچه موضوعات این دشواژهها با یکدیگر متفاوت است. در مجموع میتوان چنین نتیجه گرفت که نویسندگان زن و مرد درطول زمان از ویژگیهای افراطیتر نسل پیشین خود فاصله گرفته و در جهت مشترکی حرکت میکنند، هرچند که نقطه شروعشان متفاوت است.https://jwdp.ut.ac.ir/article_19235_6f2c05abee648ad3527325a25c15a8f6.pdfتحلیل انتقادی گفتمانجامعه شناسی زبانجنسیترمانزبان زنانهزبان شناسی اجتماعی |
spellingShingle | ابراهیم فیاض زهره رهبری صدای زنانه در ادبیات معاصر ایران زن در توسعه و سیاست تحلیل انتقادی گفتمان جامعه شناسی زبان جنسیت رمان زبان زنانه زبان شناسی اجتماعی |
title | صدای زنانه در ادبیات معاصر ایران |
title_full | صدای زنانه در ادبیات معاصر ایران |
title_fullStr | صدای زنانه در ادبیات معاصر ایران |
title_full_unstemmed | صدای زنانه در ادبیات معاصر ایران |
title_short | صدای زنانه در ادبیات معاصر ایران |
title_sort | صدای زنانه در ادبیات معاصر ایران |
topic | تحلیل انتقادی گفتمان جامعه شناسی زبان جنسیت رمان زبان زنانه زبان شناسی اجتماعی |
url | https://jwdp.ut.ac.ir/article_19235_6f2c05abee648ad3527325a25c15a8f6.pdf |
work_keys_str_mv | AT ạbrạhymfyạḍ ṣdạyznạnhdrạdbyạtmʿạṣrạyrạn AT zhrhrhbry ṣdạyznạnhdrạdbyạtmʿạṣrạyrạn |