بررسی تأثیر متوپرولول حین گرم شدن مجدد در بیماران تحت بایپس عروق کرونر بر بروز فیبریلاسیون دهلیزی
مقدمه: فیبریلاسیون دهلیزی، یکی از رایج‌ترین آریتمی‌ها در جراحی قلب است. هدف از انجام مطالعه‌ی حاضر، بررسی تأثیر متورال تزریقی حین گرم شدن مجدد در بیماران تحت بایپس عروق کرونر بر بروز فیبریلاسیون دهلیزی بعد از عمل بود. روش‌ها: این مطالعه، به عنوان یک کارآزمایی بالینی دو سو کور در ا...
| Format: | Article |
|---|---|
| Language: | fas |
| Published: |
Isfahan University of Medical Sciences
2021-05-01
|
| Series: | مجله دانشکده پزشکی اصفهان |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://jims.mui.ac.ir/article_12280_80b29aaf2416fe9b70612488c2f94b41.pdf |
| Summary: | مقدمه: فیبریلاسیون دهلیزی، یکی از رایج‌ترین آریتمی‌ها در جراحی قلب است. هدف از انجام مطالعه‌ی حاضر، بررسی تأثیر متورال تزریقی حین گرم شدن مجدد در بیماران تحت بایپس عروق کرونر بر بروز فیبریلاسیون دهلیزی بعد از عمل بود.
روش‌ها: این مطالعه، به عنوان یک کارآزمایی بالینی دو سو کور در اتاق عمل قلب و بخش مراقبت‌های ویژه‌ی (Intensive care unit یا ICU) بیمارستان چمران اصفهان در بیمارانی که تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر غیر اورژانسی قرار گرفتند، انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد 43 نفری تقسیم شدند. در طول عمل، حین Cardiopulmonary bypass (CPB)، به گروه مورد 10 میلی‌گرم متوپرولول (معادل 10 میلی‌لیتر) و به گروه شاهد، 10 میلی‌لیتر دارونما تزریق گردید. هر دو گروه در حین و بعد از عمل به مدت 24 ساعت تحت نظر قرار گرفتند.
یافته‌ها: فراوانی افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی در گروه شاهد 25 درصد و در گروه مورد با متوپرولول 7/4 درصد است. میانگین مدت زمان بستری در ICU در گروه شاهد 98/2 و در گروه مورد 24/2 روز بود و اختلاف معنی‌داری داشت (050/0 > P). میزان نیاز به داروهای اینوتروپ و ضدآریتمی و شوک درمانی بین دو گروه اختلاف معنی‌داری نداشت (050/0 < P).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این تحقیق، تزریق متورال در حین بایپس می‌تواند خطر بروز فیبریلاسیون دهلیزی و مدت زمان بستری در ICU را کاهش دهد. |
|---|---|
| ISSN: | 1027-7595 1735-854X |