عوامل پایداری جامعه در نهج‌البلاغه‌

نوشتار حاضر درصدد نشان دادن عوامل پایداری جامعه در نهج‌البلاغه‌ است. برای این کار افزون‌بر تدقیق مسائل جامعه‌شناسان کلاسیک و انطباق این مسائل با مؤلفه‌های تعریف سازمان‌‌اجتماعی، از روش تحلیل متن و تکنیک کدگذاری‌های پی‌درپی، استفاده شد تا عوامل پایداری جامعه در نهج‌البلاغه‌، استخراج شود. مهم‌ترین یاف...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: غلامرضا صدیق‌اورعی, مهدیه باقری, سیده شیوا محمدی
Format: Article
Language:fas
Published: Research Institute of Hawzah and University (RIHU) 2024-03-01
Series:Islām va ̒ulūm-i ijtimā̒ī
Subjects:
Online Access:https://soci.rihu.ac.ir/article_1476_a6d40a2ea582e083d3f8d4ca04ab057e.pdf
Description
Summary:نوشتار حاضر درصدد نشان دادن عوامل پایداری جامعه در نهج‌البلاغه‌ است. برای این کار افزون‌بر تدقیق مسائل جامعه‌شناسان کلاسیک و انطباق این مسائل با مؤلفه‌های تعریف سازمان‌‌اجتماعی، از روش تحلیل متن و تکنیک کدگذاری‌های پی‌درپی، استفاده شد تا عوامل پایداری جامعه در نهج‌البلاغه‌، استخراج شود. مهم‌ترین یافته‌های پژوهش حاضر به این شرح‌اند: نخست اینکه توجه‌ به‌ مسئلۀ جامعه‌شناسان کلاسیک (کنت‌: استمرار تعامل، وبر:‌ تعامل‌ از حیث‌ معنای آن، دورکیم: احساس‌ پیوستگی‌، اسپنسر: پیدایش و رشد تمایزهای اجتماعی، به‌ویژه تمایز در موقعیت‌ها و نقش‌ها، مارکس‌: تمایز در پایگاه‌ اجتماعی‌) مشخص‌می‌سازد که مسائل آنان ابعاد گوناگون‌ سازمان‌‌اجتماعی بوده‌است؛ در ثانی مرور دقیق و روشمندانۀ نهج‌البلاغه نشان می‌دهد، جمع‌بندی ویژگی‌های جوامع‌ قابل‌دوام‌ و موفق‌ و مقایسه‌ با ویژگی‌های ‌جوامع‌ دچار انحطاط در کلام‌ علیg در تناسب با این ابعاد بر سه‌ امر محوری موجب‌ دوام‌ و موفقیت‌ جوامع می‌شود: 1. توحید و یکتاپرستی؛ 2. الفت‌ و همبستگی ‌زیاد و فراگیر؛ 3. عدالت‌ توزیعی و کیفری. الفت‌ و همبستگی عنصر مقوّم‌ در هر گروه‌ و سازمان اجتماعی است‌ و عدالت‌ بهترین ‌شکل‌ تنظیم‌ تمایزهاست‌ که‌ توافق‌ بر تمایزات‌ را پسندیده‌ و قابل دوام‌ می‌سازد و می‌توان‌ گفت که‌ محکمات‌ آراء جامعه‌شناسی،‌ مؤید نظریۀ‌‌ مستخرج‌ از نهج‌‌البلاغه‌ است.
ISSN:2322-2506
2588-4700