بررسی تأثیر سوسپانسیون سلولی ملانوسیت در محیط Jokliks در درمان ویتیلیگوی ثابت مقاوم: گزارش 10 مورد

مقدمه: ویتیلیگو یک اختلال دپیگمانته‌ی اکتسابی ایدیوپاتیک است که به دلیل کاهش فعالیت ملانوسیت‌های اپی‌درم ایجاد می‌شود. روش‌های درمانی ویتیلیگو شامل درمان‌های دارویی و جراحی است. انتقال ملانوسیت‌های کشت داده نشده، یک روش جراحی مؤثر و جدید در درمان ویتیلیگوی ثابت است. در این مطالعه، تأثیر سوسپانسیون س...

ver descrição completa

Detalhes bibliográficos
Principais autores: Mohammad Ali Nilforoushzadeh, Fariba Jaffary, Elaheh Haftbaradaran, Mohammad Hossein Nasr-Esfahani
Formato: Artigo
Idioma:fas
Publicado em: Isfahan University of Medical Sciences 2015-02-01
coleção:مجله دانشکده پزشکی اصفهان
Assuntos:
Acesso em linha:http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/4654
Descrição
Resumo:مقدمه: ویتیلیگو یک اختلال دپیگمانته‌ی اکتسابی ایدیوپاتیک است که به دلیل کاهش فعالیت ملانوسیت‌های اپی‌درم ایجاد می‌شود. روش‌های درمانی ویتیلیگو شامل درمان‌های دارویی و جراحی است. انتقال ملانوسیت‌های کشت داده نشده، یک روش جراحی مؤثر و جدید در درمان ویتیلیگوی ثابت است. در این مطالعه، تأثیر سوسپانسیون سلولی ملانوسیت در محیط Jokliks در درمان ویتیلیگوی ثابت مقاوم بررسی گردید. روش‌ها: 10 بیمار دچار ویتیلیگوی ثابت مقاوم به درمان استاندارد، تحت درمان انتقال سوسپانسیون سلولی ملانوسیت در محیط Jokliks قرار گرفتند. این افراد، 3 هفته، 3 ماه و 6 ماه پس از عمل ارزیابی شدند و پیگمانتاسیون مجدد نمره‌دهی شد. یافته‌ها: در این مطالعه، 10 بیمار و در مجموع، 16 ضایعه تحت بررسی قرار گرفتند. میزان متوسط پیگمانتاسیون مجدد در بیماران، در هفته سوم 14 درصد، در ماه سوم 37 درصد و در پایان ماه ششم 42 درصد بود که از نظر درجه‌بندی، معادل پیگمانتاسیون مجدد ضعیف (کمتر از 50 درصد) در نظر گرفته می‌شود. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه‌ی مقدماتی نشان می‌دهد که استفاده از سوسپانسیون سلولی در محیط Jokliks، به ویژه در بیماران با تیپ پوستی روشن، به تنهایی و بدون درمان کمکی (مثل نور درمانی) در بیماران مبتلا به ویتیلیگوی ثابت با پاسخ درمانی کمتر از 50 درصد همراه می‌باشد.
ISSN:1027-7595
1735-854X