نظریه‌ی ارتباط‌گرایی و تبیین و نقد مبانی معرفت‌شناختی آن

مقاله پیش‌رو یکی از نظریه‌های یادگیری جدید و روبه رشد، تحت عنوان "ارتباط‌گرایی" را از نقطه نظر مبانی و پیش‌فرض‌های معرفت شناسی مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد. ایده‌پردازان این نظریه، آن را نظریه‌یی برای عصر دیجیتال، و پاسخی مناسب به شرایط جدید و متغیر حال حاضر جوامع قلمداد می‌کنند. تاکنون پژ...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: حسین اسکندری, هاشم فردانش, سید مهدی سجادی, علیرضا صادق زاده قمصری, سعید بهشتی
Format: Article
Language:fas
Published: Shahid Chamran University of Ahvaz 2011-02-01
Series:مجله علوم تربیتی
Subjects:
Online Access:https://education.scu.ac.ir/article_10283_c83953ac1a68f5feb1897f5bfd4a2a33.pdf
_version_ 1818606659994386432
author حسین اسکندری
هاشم فردانش
سید مهدی سجادی
علیرضا صادق زاده قمصری
سعید بهشتی
author_facet حسین اسکندری
هاشم فردانش
سید مهدی سجادی
علیرضا صادق زاده قمصری
سعید بهشتی
author_sort حسین اسکندری
collection DOAJ
description مقاله پیش‌رو یکی از نظریه‌های یادگیری جدید و روبه رشد، تحت عنوان "ارتباط‌گرایی" را از نقطه نظر مبانی و پیش‌فرض‌های معرفت شناسی مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد. ایده‌پردازان این نظریه، آن را نظریه‌یی برای عصر دیجیتال، و پاسخی مناسب به شرایط جدید و متغیر حال حاضر جوامع قلمداد می‌کنند. تاکنون پژوهش‌های متعددی در سراسر دنیا جنبه‌های مختلف این نظریه را – بویژه در رابطه با فضاهای مجازی و یادگیری‌های الکترونیکی- مورد پژوهش قرار داده‌اند، اما کمتر موردی را می‌توان یافت که از لحاظ معرفت شناسی به آن توجه کرده باشد. از آنجا که هر نظریه در انقیاد زمینه‌های فرهنگی و همچنین پارادایم‌های علمی حاکم بر زمانه خود است، به‌طور ویژه جوامعی که از مختصات انسان‌ شناختی، معرفت شناختی و ارزش شناختی متفاوتی برخوردارند لازم است قبل از هر اقدام عملی در زمینه به‌کارگیری نظریه‌های جدید، آن را از جنبه‌های مذکور مورد بررسی و نقادی قرار دهند. بر این اساس پژوهشگران با روشی توصیفی-تحلیلی، به تبیین و نقد مبانی معرفت‌ شناختی نظریه جدید پرداخته‌اند. نتیجه این بررسی نشان می‌دهد که این نظریه با اتکا به دانش ارتباطی (در برابر دانش کمّی و کیفی) و همچنین التزام به نظریه‌ی برآمدنی (در برابر نظریه‌ی علّی)، تلاش می‌کند از دیدگاه‌های تحویل گرایانه نسبت به یادگیری و فضاهای تعلیم و تربیت، به سوی دیدگاه‌های کل گرایانه حرکت کند؛ با این وجود، پژوهش نشان می‌دهد که تسری قوانین و یافته‌های دیگر علوم (فیزیکی) به علوم تربیتی، و همچنین انگاره ارگانیستی به آدمی، و یکسان‌ انگاری قوانین شبکه‌های عصبی، اجتماعی و فناوری، به شکل پیچیده‌تری این نظریه را از جهات دیگری به یک نظریه تحویل‌گرا نزدیک کرده است.
first_indexed 2024-12-16T14:14:23Z
format Article
id doaj.art-db66cf25aa124a4794a531acb69f7b41
institution Directory Open Access Journal
issn 2008-8817
2588-672X
language fas
last_indexed 2024-12-16T14:14:23Z
publishDate 2011-02-01
publisher Shahid Chamran University of Ahvaz
record_format Article
series مجله علوم تربیتی
spelling doaj.art-db66cf25aa124a4794a531acb69f7b412022-12-21T22:28:39ZfasShahid Chamran University of Ahvazمجله علوم تربیتی2008-88172588-672X2011-02-01173و4295010283نظریه‌ی ارتباط‌گرایی و تبیین و نقد مبانی معرفت‌شناختی آنحسین اسکندریهاشم فردانشسید مهدی سجادیعلیرضا صادق زاده قمصریسعید بهشتیمقاله پیش‌رو یکی از نظریه‌های یادگیری جدید و روبه رشد، تحت عنوان "ارتباط‌گرایی" را از نقطه نظر مبانی و پیش‌فرض‌های معرفت شناسی مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد. ایده‌پردازان این نظریه، آن را نظریه‌یی برای عصر دیجیتال، و پاسخی مناسب به شرایط جدید و متغیر حال حاضر جوامع قلمداد می‌کنند. تاکنون پژوهش‌های متعددی در سراسر دنیا جنبه‌های مختلف این نظریه را – بویژه در رابطه با فضاهای مجازی و یادگیری‌های الکترونیکی- مورد پژوهش قرار داده‌اند، اما کمتر موردی را می‌توان یافت که از لحاظ معرفت شناسی به آن توجه کرده باشد. از آنجا که هر نظریه در انقیاد زمینه‌های فرهنگی و همچنین پارادایم‌های علمی حاکم بر زمانه خود است، به‌طور ویژه جوامعی که از مختصات انسان‌ شناختی، معرفت شناختی و ارزش شناختی متفاوتی برخوردارند لازم است قبل از هر اقدام عملی در زمینه به‌کارگیری نظریه‌های جدید، آن را از جنبه‌های مذکور مورد بررسی و نقادی قرار دهند. بر این اساس پژوهشگران با روشی توصیفی-تحلیلی، به تبیین و نقد مبانی معرفت‌ شناختی نظریه جدید پرداخته‌اند. نتیجه این بررسی نشان می‌دهد که این نظریه با اتکا به دانش ارتباطی (در برابر دانش کمّی و کیفی) و همچنین التزام به نظریه‌ی برآمدنی (در برابر نظریه‌ی علّی)، تلاش می‌کند از دیدگاه‌های تحویل گرایانه نسبت به یادگیری و فضاهای تعلیم و تربیت، به سوی دیدگاه‌های کل گرایانه حرکت کند؛ با این وجود، پژوهش نشان می‌دهد که تسری قوانین و یافته‌های دیگر علوم (فیزیکی) به علوم تربیتی، و همچنین انگاره ارگانیستی به آدمی، و یکسان‌ انگاری قوانین شبکه‌های عصبی، اجتماعی و فناوری، به شکل پیچیده‌تری این نظریه را از جهات دیگری به یک نظریه تحویل‌گرا نزدیک کرده است.https://education.scu.ac.ir/article_10283_c83953ac1a68f5feb1897f5bfd4a2a33.pdfارتباط‌گراییدانش ارتباطیمعرفت شناسیتحویل‌گرایی
spellingShingle حسین اسکندری
هاشم فردانش
سید مهدی سجادی
علیرضا صادق زاده قمصری
سعید بهشتی
نظریه‌ی ارتباط‌گرایی و تبیین و نقد مبانی معرفت‌شناختی آن
مجله علوم تربیتی
ارتباط‌گرایی
دانش ارتباطی
معرفت شناسی
تحویل‌گرایی
title نظریه‌ی ارتباط‌گرایی و تبیین و نقد مبانی معرفت‌شناختی آن
title_full نظریه‌ی ارتباط‌گرایی و تبیین و نقد مبانی معرفت‌شناختی آن
title_fullStr نظریه‌ی ارتباط‌گرایی و تبیین و نقد مبانی معرفت‌شناختی آن
title_full_unstemmed نظریه‌ی ارتباط‌گرایی و تبیین و نقد مبانی معرفت‌شناختی آن
title_short نظریه‌ی ارتباط‌گرایی و تبیین و نقد مبانی معرفت‌شناختی آن
title_sort نظریه‌ی ارتباط‌گرایی و تبیین و نقد مبانی معرفت‌شناختی آن
topic ارتباط‌گرایی
دانش ارتباطی
معرفت شناسی
تحویل‌گرایی
url https://education.scu.ac.ir/article_10283_c83953ac1a68f5feb1897f5bfd4a2a33.pdf
work_keys_str_mv AT ḥsynạsḵndry nẓryhyạrtbạṭgrạyywtbyynwnqdmbạnymʿrftsẖnạkẖtyận
AT hạsẖmfrdạnsẖ nẓryhyạrtbạṭgrạyywtbyynwnqdmbạnymʿrftsẖnạkẖtyận
AT sydmhdysjạdy nẓryhyạrtbạṭgrạyywtbyynwnqdmbạnymʿrftsẖnạkẖtyận
AT ʿlyrḍạṣạdqzạdhqmṣry nẓryhyạrtbạṭgrạyywtbyynwnqdmbạnymʿrftsẖnạkẖtyận
AT sʿydbhsẖty nẓryhyạrtbạṭgrạyywtbyynwnqdmbạnymʿrftsẖnạkẖtyận