| Summary: | Predmet rada obuhvata dva koncepta italijanskog filozofa Đorđa Agambena koje terminološki povezuje izraz biti go. Jedan uključuje centralni pojam njegove filozofije – goli život, koji se analizira kroz knjigu Homo sacer: suverena moć i goli život, dok se drugi pojam odnosi na goloću – golu telesnost, koja se čita kroz istoimeni Agambenov esej. Agambenovi koncepti golog života i gole telesnosti označavaju određene vrste razgolićenja pa je cilj rada pokazati njihove različitosti i pojedine moguće konceptualne poveznice. Gola telesnost se odnosi na seksualnu žudnju/znanje/pojavnost vezane uz ljudsku telesnost i um unutar teološko-kulturološkog aparata, a goli život se veže uz političko-pravni oblik života unutar biopolitičkog aparata. Ono golo je kod Agambena uvezano kao promenjivo svojstvo i odnos u kojem moć suverena, Boga ili spoznaje izopštava politički subjekt, emancipiranu ljudsku prirodu ili telo koje ništa ne otkriva, postavljajući ih kroz princip uključujućeg isključenja u poziciju zavisnosti, nerazdvojivosti i međusobnog uspostavljanja. Postajanje golim je događaj postavljanja bića u bastardnu poziciju lišenosti prava, milosti, tajne ili značenja.
|
|---|