تأثیر هشت هفته تمرینات صندلی بر عرض و طول گام بزرگسالان مبتلابه فلج مغزی پاراپلژی

مقدمه: عوامل منفی بسیاری در بیماران مبتلا به فلج مغزى وجود دارد که موجب انحراف مبتلایان از الگوی طببعی راه رفتن می‌شود. توانایی راه رفتن، یکی از شاخص‌های تعیین استقلال در فعالیت‌های روزمره این بیماران به شمار می‌رود. از این‌رو، بررسی ویژگی‌های کینماتیک راه رفتن (طول گام، عرض گام، سرعت و تواتر گام‌بر...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: َََAniss Khorasani, Fadiborz Mohammadipour, Abdolhamid Daneshjoo, Mohammad Sadeghi-Gogheri
Format: Article
Language:fas
Published: Vesnu Publications 2017-07-01
Series:مجله پژوهش در علوم توانبخشی
Subjects:
Online Access:http://jrrs.mui.ac.ir/index.php/jrrs/article/view/2818
_version_ 1811260519120633856
author َََAniss Khorasani
Fadiborz Mohammadipour
Abdolhamid Daneshjoo
Mohammad Sadeghi-Gogheri
author_facet َََAniss Khorasani
Fadiborz Mohammadipour
Abdolhamid Daneshjoo
Mohammad Sadeghi-Gogheri
author_sort َََAniss Khorasani
collection DOAJ
description مقدمه: عوامل منفی بسیاری در بیماران مبتلا به فلج مغزى وجود دارد که موجب انحراف مبتلایان از الگوی طببعی راه رفتن می‌شود. توانایی راه رفتن، یکی از شاخص‌های تعیین استقلال در فعالیت‌های روزمره این بیماران به شمار می‌رود. از این‌رو، بررسی ویژگی‌های کینماتیک راه رفتن (طول گام، عرض گام، سرعت و تواتر گام‌برداری) مورد توجه محققان قرار گرفته است. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسي تأثیر تمرينات صندلی بر طول و عرض گام در افراد مبتلا به فلج مغزی بود. مواد و روش‌ها: 40 زن و مرد مبتلابه فلج مغزی پاراپلژی به صورت هدفمند و با تعداد مساوی در دو گروه شاهد و تجربی قرار گرفتند. قبل و بعد از یک دوره تمرینات صندلی هشت هفته‌ای، شاخص‌های کینماتیکی طول و عرض گام با سیستم سه بعدی آنالیز حرکت (Motion Analysis) اندازه‌گیری شد. از آزمون Repeated measures ANOVA جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها در سطح معنی‌داری 05/0 > P استفاده گردید. یافته‌ها: طول و عرض گام در گروه با تمرینات صندلی بهبود یافت (001/0 = P) و در بررسی‌های بین گروهی تفاوت معنی‌داری بین دو گروه در طول (020/0 = P) و عرض گام (042/0 = P) مشاهده گردید. نتیجه‎گیری: به نظر می‌رسد که تمرینات صندلی منجر به بهبود طول و عرض گام در افراد مبتلا به پاراپلژی می‌شود. بنابراین، انجام چنین تمریناتی در جهت بهبود مهارت گام‌برداری این بیماران توصیه می‌شود.
first_indexed 2024-04-12T18:48:35Z
format Article
id doaj.art-dda99e185fbb4805a5fc32501fecbd56
institution Directory Open Access Journal
issn 1735-7519
2008-2606
language fas
last_indexed 2024-04-12T18:48:35Z
publishDate 2017-07-01
publisher Vesnu Publications
record_format Article
series مجله پژوهش در علوم توانبخشی
spelling doaj.art-dda99e185fbb4805a5fc32501fecbd562022-12-22T03:20:33ZfasVesnu Publicationsمجله پژوهش در علوم توانبخشی1735-75192008-26062017-07-0112634835410.22122/jrrs.v12i6.2818840تأثیر هشت هفته تمرینات صندلی بر عرض و طول گام بزرگسالان مبتلابه فلج مغزی پاراپلژیَََAniss Khorasani0Fadiborz Mohammadipour1Abdolhamid Daneshjoo2Mohammad Sadeghi-Gogheri3MSc Student, Department of Sport Biomechanics, School of Physical Education and Sport Sciences, Shahid Bahonar University, Kerman, IranAssistant Professor, Department of Sport Biomechanics, School of Physical Education and Sport Sciences, Shahid Bahonar University, Kerman, IranAssistant Professor, Department of Sport Injury and Corrective Exercises, School of Physical Education and Sport Sciences, Shahid Bahonar University, Kerman, IranAssistant Professor, Department of Physiotherapy, School of Paramedicine, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iranمقدمه: عوامل منفی بسیاری در بیماران مبتلا به فلج مغزى وجود دارد که موجب انحراف مبتلایان از الگوی طببعی راه رفتن می‌شود. توانایی راه رفتن، یکی از شاخص‌های تعیین استقلال در فعالیت‌های روزمره این بیماران به شمار می‌رود. از این‌رو، بررسی ویژگی‌های کینماتیک راه رفتن (طول گام، عرض گام، سرعت و تواتر گام‌برداری) مورد توجه محققان قرار گرفته است. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسي تأثیر تمرينات صندلی بر طول و عرض گام در افراد مبتلا به فلج مغزی بود. مواد و روش‌ها: 40 زن و مرد مبتلابه فلج مغزی پاراپلژی به صورت هدفمند و با تعداد مساوی در دو گروه شاهد و تجربی قرار گرفتند. قبل و بعد از یک دوره تمرینات صندلی هشت هفته‌ای، شاخص‌های کینماتیکی طول و عرض گام با سیستم سه بعدی آنالیز حرکت (Motion Analysis) اندازه‌گیری شد. از آزمون Repeated measures ANOVA جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها در سطح معنی‌داری 05/0 > P استفاده گردید. یافته‌ها: طول و عرض گام در گروه با تمرینات صندلی بهبود یافت (001/0 = P) و در بررسی‌های بین گروهی تفاوت معنی‌داری بین دو گروه در طول (020/0 = P) و عرض گام (042/0 = P) مشاهده گردید. نتیجه‎گیری: به نظر می‌رسد که تمرینات صندلی منجر به بهبود طول و عرض گام در افراد مبتلا به پاراپلژی می‌شود. بنابراین، انجام چنین تمریناتی در جهت بهبود مهارت گام‌برداری این بیماران توصیه می‌شود.http://jrrs.mui.ac.ir/index.php/jrrs/article/view/2818Step widthStep lengthCerebral palsyChair exercises
spellingShingle َََAniss Khorasani
Fadiborz Mohammadipour
Abdolhamid Daneshjoo
Mohammad Sadeghi-Gogheri
تأثیر هشت هفته تمرینات صندلی بر عرض و طول گام بزرگسالان مبتلابه فلج مغزی پاراپلژی
مجله پژوهش در علوم توانبخشی
Step width
Step length
Cerebral palsy
Chair exercises
title تأثیر هشت هفته تمرینات صندلی بر عرض و طول گام بزرگسالان مبتلابه فلج مغزی پاراپلژی
title_full تأثیر هشت هفته تمرینات صندلی بر عرض و طول گام بزرگسالان مبتلابه فلج مغزی پاراپلژی
title_fullStr تأثیر هشت هفته تمرینات صندلی بر عرض و طول گام بزرگسالان مبتلابه فلج مغزی پاراپلژی
title_full_unstemmed تأثیر هشت هفته تمرینات صندلی بر عرض و طول گام بزرگسالان مبتلابه فلج مغزی پاراپلژی
title_short تأثیر هشت هفته تمرینات صندلی بر عرض و طول گام بزرگسالان مبتلابه فلج مغزی پاراپلژی
title_sort تأثیر هشت هفته تمرینات صندلی بر عرض و طول گام بزرگسالان مبتلابه فلج مغزی پاراپلژی
topic Step width
Step length
Cerebral palsy
Chair exercises
url http://jrrs.mui.ac.ir/index.php/jrrs/article/view/2818
work_keys_str_mv AT anisskhorasani tạtẖyrhsẖthfthtmrynạtṣndlybrʿrḍwṭwlgạmbzrgsạlạnmbtlạbhfljmgẖzypạrạplzẖy
AT fadiborzmohammadipour tạtẖyrhsẖthfthtmrynạtṣndlybrʿrḍwṭwlgạmbzrgsạlạnmbtlạbhfljmgẖzypạrạplzẖy
AT abdolhamiddaneshjoo tạtẖyrhsẖthfthtmrynạtṣndlybrʿrḍwṭwlgạmbzrgsạlạnmbtlạbhfljmgẖzypạrạplzẖy
AT mohammadsadeghigogheri tạtẖyrhsẖthfthtmrynạtṣndlybrʿrḍwṭwlgạmbzrgsạlạnmbtlạbhfljmgẖzypạrạplzẖy