رویکردهای «فعّال» و «منفعل» در سیاست قضاییِ دیوان بین‌المللی دادگستری

محاکم بین‌المللی در مواجهه با قضایای مختلف و اوضاع و احوال گوناگون در جامعة بین‌المللی همواره به شکلی واحد برخورد نمی‌کنند. در عوض، محاکم بین‌المللی می‌کوشند تا با به‌کارگرفتن رویکردهای مختلفی به اشتغال قضایی خود بپردازند و از این طریق میان مقتضیات جامعة بین‌المللی از یک سو، و خواست طرفین اختلاف از...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: سید جمال سیفی, وحید رضادوست
Format: Article
Language:fas
Published: CILA 2021-09-01
Series:Majallah-i Huqūqī-i Biyn/al-milalī-i
Subjects:
Online Access:http://www.cilamag.ir/article_243892_525f6a56e4d5c9458b4a8e48a84a630f.pdf
Description
Summary:محاکم بین‌المللی در مواجهه با قضایای مختلف و اوضاع و احوال گوناگون در جامعة بین‌المللی همواره به شکلی واحد برخورد نمی‌کنند. در عوض، محاکم بین‌المللی می‌کوشند تا با به‌کارگرفتن رویکردهای مختلفی به اشتغال قضایی خود بپردازند و از این طریق میان مقتضیات جامعة بین‌المللی از یک سو، و خواست طرفین اختلاف از سوی دیگر تعادلی برقرار کنند. اتخاذ این رویکردها به «سیاست قضاییِ» هر محکمه بستگی دارد که به نوبة خود باید از دل رویه­قضایی آن استخراج شود. دیوان بین‌المللی دادگستری در طول حیات خود کوشیده است تا با درنظرگرفتن جامعة بین‌المللیِ هر عصر، خود را با نیازهای روز آن هماهنگ سازد تا بتواند اشتغال قضایی خود را به بهترین نحو به انجام رساند. در این مسیر، دیوان در دوران‌هایی که جامعة‌ بین‌المللی دچار بی‌ثباتی بوده، تلاش کرده است بیشتر به رویکرد «منفعل» و «احتیاط قضایی» نزدیک شود؛ و در مقابل، در دوران‌های ثبات به رویکرد «فعال» و «کنش‌گری قضایی» بپردازد؛ گرچه دیوان گاه به جهت وجود مقتضیات خاص و موردی نیز بنا به مورد به یکی از این رویکردها بیشتر قرابت نشان داده است.
ISSN:2251-614X
2645-4858