تبیین رابطه مدیریت روستایی با کیفیت زیست‌پذیری روستاهای گردشگری پیراشهری (مورد مطالعه: روستای اله‌آباد، استان یزد)

گردشگری در روستاهای پیرامون شهری می‌تواند به‌عنوان منبع جدید اشتغال و درآمد ساکنان از سوی مدیران محلی در ارتقاء سطح کیفیت زندگی به کار گرفته شود؛ اما پیش از آن، افزایش کیفیت زندگی منوط به انجام یک برنامه‌ریزی مدون برای ایجاد و توسعه شاخص زیست­ پذیری روستاهای پیراشهری است. بنابراین هدف پژوهش حاضر برر...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: علی موحد, مریم عبدلی, فاطمه خزائی, محمدرضا ابوترابی زارچی
Format: Article
Language:fas
Published: Agricultural Planning, Economics and Rural Development Research Institute 2023-10-01
Series:روستا و توسعه
Subjects:
Online Access:http://rvt.agri-peri.ac.ir/article_128732_3fe5c024225040db1c3f9fb67e1e64e5.pdf
Description
Summary:گردشگری در روستاهای پیرامون شهری می‌تواند به‌عنوان منبع جدید اشتغال و درآمد ساکنان از سوی مدیران محلی در ارتقاء سطح کیفیت زندگی به کار گرفته شود؛ اما پیش از آن، افزایش کیفیت زندگی منوط به انجام یک برنامه‌ریزی مدون برای ایجاد و توسعه شاخص زیست­ پذیری روستاهای پیراشهری است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مدیریت روستایی با زیست ­پذیری اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی روستاهای دارای توان گردشگری پیراشهری است. روش پژوهش مورد استفاده ازنظر هدف، کاربردی با ماهیت پیمایشی و با توجه به نحوه گردآوری داده‌ها از نوع تحقیقات توصیفی ـ همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام ساکنان محلی روستای اله ­آباد استان یزد در فروردین 1400 بوده است که با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی و با بهره‌گیری از فرمول کوکران تعداد 363 نفر انتخاب شدند. یافته‌ها نشان داد که زیست­ پذیری اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی با مدیریت محلی (دهیاری و شورای اسلامی) رابطه مستقیم و معنادار دارد و شدت رابطه زیست­ پذیری اقتصادی با مدیریت محلی در حد مناسب ولی بیشتر از سایر متغیرها است. نتایج همبستگی نیز گواه این موضوع است که با بهتر شدن وضعیت مدیریت محلی، تمامی ابعاد زیست ­پذیری بهبود پیدا خواهند کرد.
ISSN:1563-3322
2645-6486