مقایسه سیاست افزایش کارایی با سیاست افزایش قیمت برق در ایران با استفاده از مدل تعادل عمومی محاسبه‌پذیر
یکی از هدف‌های سیاست‌گذاری در ایران، مصرف بهینه انرژی از جمله انرژی الکتریکی است که برای نیل به این هدف دو دسته سیاست افزایش کارایی و افزایش قیمت برق مطرح می‌شود. در این مقاله تلاش شده است دو سیاست فوق در غالب یک مدل تعادل عمومی محاسبه پذیر با یکدیگر مقایسه شده و اثر هر سیاست بر متغیرهای کلیدی نظیر...
| Main Authors: | , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Yazd University
2021-02-01
|
| Series: | سیاست‌گذاری اقتصادی |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://ep.yazd.ac.ir/article_2080_76b2be4108a5f634c402d3df60dc776b.pdf |
| Summary: | یکی از هدف‌های سیاست‌گذاری در ایران، مصرف بهینه انرژی از جمله انرژی الکتریکی است که برای نیل به این هدف دو دسته سیاست افزایش کارایی و افزایش قیمت برق مطرح می‌شود. در این مقاله تلاش شده است دو سیاست فوق در غالب یک مدل تعادل عمومی محاسبه پذیر با یکدیگر مقایسه شده و اثر هر سیاست بر متغیرهای کلیدی نظیر مصرف برق و انرژی، سطح فعالیت‌های تولیدی، نرخ ارز، صادرات و واردات بررسی شود. اگرچه انتظار می‌رود سیاست افزایش کارایی همانند سیاست افزایش قیمت برق سبب کاهش مصرف شود اما سیاست افزایش ده درصدی کارایی به دلیل وجود اثرات بازگشتی نه تنها سبب کاهش مصرف نشده بلکه باعث افزایش 7/4 درصدی مصرف برق شده این در حالی است که سیاست افزایش ده درصدی قیمت برق سبب کاهش 02/0 درصدی مصرف برق می‌شود. افزایش مصرف برق پس از افزایش کارایی این حامل به دلیل افزایش سطح فعالیت تولیدی بخش‌های اقتصاد و افزایش صادرات است. همچنین اثر این دو سیاست بر مصرف بخش‌های مختلف اقتصادی متفاوت است اما مصرف بخش‌های تولید برق، تولید فلزات اساسی و کشاورزی با اعمال هر دو سیاست، کاهش می‌یابد. |
|---|---|
| ISSN: | 2645-3967 2645-3975 |