بررسی رابطه بین الگوی حاکمیت همکاریهای نوآوری با کارایی همکاری
تحولات سریع فناوری و رقابت شدید اقتصادی باعث میشود شرکتها به تنهایی منابع لازم برای پاسخگویی به این شرایط را نداشته و رشد و توسعه را در همکاری با سایر شرکتها و تجمیع منابع دنبال نمایند. اما آمارهای بین‌المللی نشان از شکست 80 درصدی همکاریهای نوآوری و کارایی اندک آنها دارد. یکی از عوامل مهم در...
| Main Authors: | , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
National Research Institute for Science Policy (NRISP)
2019-09-01
|
| Series: | سیاست علم و فناوری |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13734_a7cbee0a129e735c351bb5462e888279.pdf |
| Summary: | تحولات سریع فناوری و رقابت شدید اقتصادی باعث میشود شرکتها به تنهایی منابع لازم برای پاسخگویی به این شرایط را نداشته و رشد و توسعه را در همکاری با سایر شرکتها و تجمیع منابع دنبال نمایند. اما آمارهای بین‌المللی نشان از شکست 80 درصدی همکاریهای نوآوری و کارایی اندک آنها دارد. یکی از عوامل مهم در کاهش کارایی، شیوه حاکمیت همکاریهای نوآوری است. در این پژوهش با بررسی چهار مورد مطالعه شامل طرح فیلتر نانوالیاف، داروی ضد سرطان، نمایشگاه تجهیزات ساخت داخل و طرح ملی ساخت داخل توربین گازی، به بررسی رابطه میان الگوی حاکمیت همکاریهای نوآوری و کارایی همکاریها پرداخته شده‌است. براساس نتایج حاصل‌شده، بسته به موضوع و شرایط همکاری، حاکمیت همکاری در چارچوب سه نظریه «نگرش منبع‌محور»، «هزینه تبادل» و «حاکمیت شبکهای» قابل تعریف و تفسیر است و چنانچه نظریه مفسر صحیحی انتخاب گردد، میان الگوی حاکمیت همکاری و کارایی همکاری رابطه مستقیمی قابل مشاهده است. لذا در موردهای مطالعه، در مواردی که سازوکارهای حاکمیت بهطور مؤثر بهکار گرفته شده، شاهد کارایی همکاری هستیم. |
|---|---|
| ISSN: | 2008-0840 2783-4476 |