ارزیابی سناریوهای حمل‌ونقل کم کربن شهر مشهد با استفاده از رویکرد جاپای بوم‌شناختی

این مقاله با هدف ارزیابی وضعیت انتشار کربن حمل‌ونقل شهر مشهد تلاش دارد با تدوین سناریوهایی تا سال 1404 و مقایسه آن‌ها، بهترین سناریو را به‌منظور کاهش اثرات مخرب زیست‌محیطی آلاینده‌های بخش حمل‌ونقل در کلان‌شهر مشهد تعیین کند. روش مورد استفاده در این پژوهش، «جاپای بوم‌شناختی» است که رابطه بین «میزان م...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: فهیمه عبادی نیا, محمد اجزاء شکوهی, محمد رحیم رهنما, امید علی خوارزمی
Format: Article
Language:English
Published: Ferdowsi University of Mashhad 2016-09-01
Series:جغرافیا و مخاطرات محیطی
Subjects:
Online Access:https://geoeh.um.ac.ir/article_30260_f80b77a53da4039d5bda3c31a809981f.pdf
Description
Summary:این مقاله با هدف ارزیابی وضعیت انتشار کربن حمل‌ونقل شهر مشهد تلاش دارد با تدوین سناریوهایی تا سال 1404 و مقایسه آن‌ها، بهترین سناریو را به‌منظور کاهش اثرات مخرب زیست‌محیطی آلاینده‌های بخش حمل‌ونقل در کلان‌شهر مشهد تعیین کند. روش مورد استفاده در این پژوهش، «جاپای بوم‌شناختی» است که رابطه بین «میزان مصرف و تولید ضایعات به‌وسیله انسان‌ها» و «جذب ضایعات به‌وسیله طبیعت» را مشخص می‌کند. در حال حاضر ساکنین مشهد با مصرف انرژی حدود 35 میلیون گیگاژول در بخش حمل‌ونقل جاپای بوم‌شناختی معادل 11/0 هکتار برای هر فرد تولید می‌کنند؛ درحالی‌که سرانه زمین اختصاص یافته به حمل‌ونقل 0029/0 می‌باشد و این نشان می‌دهد مشهد به اراضی پشتیبانی تا 10 برابر بزرگ‌تر از وسعت کنونی شهر برای مصارف حمل‌ونقل و تصفیه کربن ناشی از آن وابسته است. مقایسه اثرات اکولوژیک حمل‌ونقل در سه سناریو ارائه شده، نشان می‌دهد که سناریوی سوم با ردپای بوم‌شناختی معادل 004/0 هکتار به ازای هر فرد، مطلوب‌ترین سناریو برای کاهش جاپای بوم‌شناختی تا 10 سال آینده است. ولی برای دستیابی به سطح مطلوبی از حمل‌ونقل کم کربن و پیشگیری از عواقب زیست‌محیطی ناشی از افزایش تقاضای سفر در چشم‌انداز کلان‌شهر مشهد، نباید از تأثیرات دیگر سناریوها چشم‌پوشی کرد.
ISSN:2322-1682
2383-3076